"Толькі чатыры кніжкі было". Единственный ребенок на деревне о том, что поменялось в его жизни

Источник материала:

Утром 10 марта в хате Зои Петровны слушали радиопередачу и улыбались — там говорили про их Максима. «Як напісалі пра яго, то ўжо столькі ўвагі за гэты час! Пісьмы, пасылкі з кнігамі… Са школы званілі, пыталіся, што купіць на горшы, якія выдзеліў аблвыканкам. Дзвесце рублёў… Я задумалася, а дзед падказаў — няхай лыжы хлопцу купяць. І сапраўды, у аўторак прывезлі лыжы з бацінкамі», — рассказывала Зоя Петровна.

Когда-то почту в Чашу привозили на велосипеде. Почтовое отделение находилось в деревне Орешница — в той самой, куда Максим ходит в школу. Сейчас корреспонденцию в Чашу доставляют прямо из Клецка на машине.

— Паштальёнка казала, што ў першых пісьмах не было нашай вуліцы і яна ўсе думала: «Хто ж гэта такі Максім Шамрук?». У спісе чашанскіх пенсіянераў такога ж няма… А потым нехта падказаў, што пішуць нашаму ўнуку — «единственному ребенку на деревне».

Первой Максиму написала Даша Заборонок из Минска.

— Пісала, што прачытала пра мяне гісторыю і хоча перапісвацца. Расказвала, што жыве на праспекце Пераможцаў, вучыцца ў чацвёртым класе гімназіі, спявае ў хоры. Пісьмо Дашы яшчэ не пісаў, але на восьмае сакавіка даслаў паштоўку, павіншаваў са святам. А Даша зноў напісала мне! У канверцік яшчэ значок паклала ды кусочак пластыліну, які, калі скачаеш, смешна падскаквае, — рассказывал Максим.

Пишут Максиму на деревню и другие ребята. И посылки до сих пор приходят. Недавно прислали еще две книги про Гарри Поттера, до этого — огромную энциклопедию о технике.

После публикации о жизни Максима в редакцию TUT.BY пришло с полсотни писем. Читатели спрашивали адрес мальчика, предлагали приехать на весенние каникулы в Минск, а Тамара пригласила в гости в Лос-Анджелес. Читатель Максим Иванов через редакцию передал мальчику большой конструктор и свой планшет.

— Недзе праз тыдзень пасля таго, як пра Максіма напісалі, прыйшла да нас машына. Я на той час у Арэшніцы была, а дзед звоніць мне ды кажа, што на нейкай размаляванай машыне планшэт Максіму даставілі! Такі ўжо рады наш хлопец быў! А тут і вы яшчэ планшэт прывезлі. То ён так рашыў: у брата будзе дзень нараджэння 25 сакавіка — падорыць яму адзін.

Планшет, который привезла служба доставки, купили Максиму читатели TUT.BY — они через соцсети собрали нужную сумму. Из редакции передали мальчику шахматы, о которых он мечтал…

Зоя Петровна призналась, что столько внимания к ним не ожидала. Когда спросили, что изменилось за это время, задумалась.

— Пасталеў ён за гэты час, здаецца. Чытаць стаў больш. Усе бярэ з сабою ў школу кнігу, як гэта яе… пра Потэра таго. Пакуль аўтобуса дадому чакае, сядзіць ды чытае.

— Дык у мяне ж дагэтуль усяго чатыры кніжкі было, а зараз больш за трыццаць! — засмеялся Максим, услышав бабушкины слова.

Теги: Минск