Наша памяць і боль. 21.by

Наша памяць і боль

18.02.2019 — Разное |  
Размер текста:
A
A
A

Источник материала:

Нямала ўраджэнцаў і жыхароў Кіраўшчыны прымала ўдзел у афганскай вайне. Традыцыі братэрства і ўзаемадапамогі, якія склаліся падчас баявых дзеянняў, воіны-інтэрнацыяналісты падтрымліваюць і зараз, вучаць гэтаму моладзь. Вялікі ўклад у справу патрыятычнага выхавання ўносіць раённая арганізацыя ГА “Беларускі саюз ветэранаў вайны ў Афганістане”, якую ўзначальвае Юрый Сафронаў. Сярод актывістаў арганізацыі — Уладзімір Перадня і Барыс Карпенка, якія часта прымаюць удзел у сустрэчах з прадстаўнікамі падрастаючага пакалення. Фотакарэспандэнт “Кіраўца” занатаваў момант іх нядаўняй сустрэчы з вучнямі СШ №1 у школьным музеі.

У 1979 годзе пасля заканчэння Харкаўскага гвардзейскага вышэйшага танкавага каманднага вучылішча Барыс Карпенка трапіў у Прыкарпацкую ваенную акругу, у 49-ты асобны разведвальны батальён, дзе быў прызначаны камандзірам узвода. У 1983 году ён быў пераведзены ў Туркменістан, а праз некаторы час накіраваны ў г.Шындад Дэмакратычнай рэспублікі Афганістан, ў 5-ю мотастралковую дывізію, дзе камандаваў танкавым узводам, а крыху пазней — 6-й танкавай ротай.
Баявы шлях Б.Л.Карпенкі адзначаны ордэнам Чырвонай Зоркі і “Зоркай ДРА”, медалямі “За бездакорную службу” 2-й і 3-й ступеней і іншымі.
Барыс Леанідавіч адзначае, што падчас службы паміж баявымі таварышамі склалася моцнае сяброўства, братэрства. І зараз мужчына падтрымлівае сувязь з імі і аднакурснікамі з танкавага вучылішча, наведвае традыцыйныя сустрэчы.
Уладзімір Перадня — былы камандзір танкавага ўзвода. У маі 1986 года ў ліку 120 іншых савецкіх салдат кіраўчанін трапіў у Афганістан, дзе правёў доўгія два гады і тры месяцы.
Накіраваны на службу ён быў у 860 асобны Чырвонасцяжны Пскоўскі мотастралковы полк, а пазней прызначаны начальнікам 13-й заставы “Тышкан” на мяжы з рэспублікай Пакістан. Падчас службы ў Афганістане Уладзімір Іванавіч прыняў удзел у 15 баявых аперацыях. У адной з іх Уладзімір Перадня, прыкрываючы сабой таварыша, быў двойчы паранены. За праяўлены гераізм ён узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. Сярод баявых узнагарод Уладзіміра Іванавіча медалі “За адвагу”, “За бездакорную службу” 2-й і 3-й ступеней і іншыя.
Як прызнаецца У.І.Перадня, яму і сёння часам сніцца вайна, а перажыванні прымушаюць сэрца біцца часцей, хоць з таго моманту прайшло нямала часу. Гэта быў асаблівы перыяд у жыцці кожнага, хто ўдзельнічаў у ваенных дзеяннях у Афганістане. Перыяд, які змяніў чалавека, загартаваў яго характар, навучыў выжываць у любых умовах і на мяжы чалавечых магчымасцей. Душа баліць да гэтага часу, і зразумець, і раздзяліць гэты боль мусяць толькі тыя, хто сам прайшоў праз гэта…
Юлія ЗАВІШАВА.

 
 
Чтобы разместить новость на сайте или в блоге скопируйте код:
На вашем ресурсе это будет выглядеть так
Нямала ўраджэнцаў і жыхароў Кіраўшчыны прымала ўдзел у афганскай вайне. Традыцыі братэрства і ўзаемадапамогі, якія склаліся падчас баявых дзеянняў,...
 
 
 

РЕКЛАМА

Архив (Разное)

РЕКЛАМА


Яндекс.Метрика