Час бабы Ганны

Источник материала:

Жыхарка вёскi Броўск Свiслацкага раёна Ганна Сяргееўна Лiнкевiч месяц таму адзначыла 104 гады. Наступнай вясной яна збiраецца ехаць лячыць свой зрок, бо адчувае сябе вельмi некамфортна. Так i кажа: "Паеду ў Гродна на аперацыю". Зразумела, час для доўгажыхаркi — не проста механiчны перавод стрэлак на гадзiннiку...

У сваякоў Ганны доўгажыхары былi толькi па матулiнай лiнii. Але каб перажыць уласных дзяцей — дзвюх дачок, i дачакацца прапраўнукаў, выпала толькi ёй, звычайнай вясковай жанчыне, колiшняй калгаснай паляводцы. Выпала ёй яшчэ быць бежанкай у эвакуацыi ў Расii падчас Першай сусветнай вайны, а падчас Другой сусветнай вайны стаць вязнiцай нямецкага лагера ў Польшчы. Замуж яна выйшла ў 1934-м, а аўдавела ў 1984-м. Цяпер жыве пад наглядам апошняй дачкi. Любiць слухаць навiны i спяваць песнi. Любiць гаварыць па тэлефоне з унукамi i праўнукамi. Прыгадваючы мiнулае, то сумуе, то ўсмiхаецца. Але ў будучыню глядзiць з аптымiзмам, бо нездарма збiраецца паляпшаць здароўе. Лiшняй на гэтай зямлi сябе не адчувае i жыць хоча адпаведна часу.