У сродках для мыцця — мiна павольнага дзеяння

Источник материала:

Пасля мыцця посуду або адзення скура рук стала вельмi сухой? Гэта пастаралiся павярхоўна-актыўныя рэчывы, аснова ўсiх сродкаў для мыцця. Яны настолькi актыўныя, што выдаляюць не толькi тлушч i бруд, але i пазбаўляюць скуру абарончай лiпiднай плёнкi, абястлушчваюць яе, выклiкаюць экзэмы, дэрматыты i запаленнi. Асаблiва агрэсiўныя — анiённыя павярхоўна-актыўныя рэчывы. У Заходняй Еўропе, напрыклад, iх выкарыстанне ў пральных парашках жорстка абмежавана i не павiнна перавышаць 2-7 працэнтаў, у той час як на нашым рынку сустракаюцца парашкi з 5-15 працэнтным iх утрыманнем.

Асаблiва небяспечныя анiённыя рэчывы ў кампанii з фасфатнымi дабаўкамi. У складзе парашкоў яны фiгуруюць як фасфаты. Апошнiя змякчаюць ваду, узмацняюць дзеянне павярхоўна-актыўных рэчываў, у тым лiку i таксiчнае. Скура яшчэ хутчэй абястлушчваецца, бар’ерная функцыя яшчэ больш знiжаецца. Шкодныя рэчывы пранiкаюць у мiкрасасуды скуры, усмоктваюцца ў кроў i распаўсюджваюцца па арганiзме. Гэта паступова прыводзiць да змянення фiзiка-хiмiчных паказчыкаў самой крывi, парушэння iмунiтэту, развiцця алергii, паражэння мозгу, печанi, нырак, лёгкiх...

Цi варта гаварыць, што практычна ўсе сiнтэтычныя сродкi для мыцця не раскладаюцца i таму назапашваюцца ў навакольным асяроддзi? Трапляючы ў вадаёмы, яны стымулююць рост водарасцяў. У вынiку ў вадзе змяншаецца ўтрыманне кiслароду, i ўсё жывое гiне.

У Германii, Італii, Аўстрыi, Нарвегii, Швейцарыi i Японii парашкi з фасфатамi даўно забаронены. Законы аб забароне фасфатаў у пральна-мыйных сродках дзейнiчаюць у Карэi, Тайванi, Ганконгу, Тайландзе, Паўднёва-Афрыканскай Рэспублiцы.

А цяпер звярнiце ўвагу на якi-небудзь сродак для мыцця ў вашым доме: хутчэй за ўсё, там будзе фасфатная дабаўка. За мяжой замест фасфатаў у пральныя парашкi ўводзяць бiялагiчна iнертныя, экалагiчна бяспечныя рэчывы — цэалiты. За чвэрць стагоддзя, на працягу якога iх выкарыстоўваюць, усе пераканалiся ў iх перавагах i бясшкоднасцi.

Дарэчы, тыя фiрмы, якiя ў сваiх краiнах выпускаюць бесфасфатныя парашкi з цэалiтам, у нас пад тымi ж гандлёвымi маркамi вырабляюць парашкi з фасфатамi. Кампанiя "Ргосtег & Gаmblе" яшчэ ў 80-я гады мiнулага стагоддзя вырабляла "Арыэль" са зменшаным утрыманнем фасфатаў i наогул без iх. Аднак для постсавецкага рынку шэраг парашкоў вырабляецца з фасфатамi.

w мыйце адзенне i посуд у пальчатках, не кантактуйце з парашкамi;

w старанна выпалосквайце рэчы (не менш за 8 разоў) i выкарыстоўвайце толькi гарачую (не менш за 50-60 градусаў) ваду. У халоднай вадзе фасфаты практычна не выпалоскваюцца. Мацней за ўсё павярхоўна-актыўныя рэчывы трымаюць шарсцяныя, паўшарсцяныя i баваўняныя тканiны. Небяспечныя канцэнтрацыi ПАРаў захоўваюцца на тканiнах да чатырох сутак;

w iмкнiцеся доўга не знаходзiцца ў памяшканнi, дзе мыецца бялiзна, па магчымасцi праветрывайце кватэру;

w не забывайцеся на старыя добрыя спосабы барацьбы з брудам.

Напрыклад, харчовая сода — добры сродак для мыцця посуду. Дадайце да содава-мыльнага раствору нашатырны спiрт — i атрымаеце сродак для мыцця фарбаваных паверхняў.

Пяцiпрацэнтны воцат, якi прадаецца ў любой краме, забiвае 99 працэнтаў бактэрый, 82 працэнты цвiлi i 80 працэнтаў вiрусаў. Воцатам можна апрацоўваць край унiтаза — проста распылiце i вытрыце. Ён таксама цудоўна спраўляецца з чысткай сценак ракавiн або ванны, на якiх часта ўтвараецца шэравата-жоўты налёт — адкладанне мiнеральных соляў з вады. Пакладзiце на забруджанае месца анучку, змочаную ў воцаце, i праз паўгадзiны налёту як не бывала.

Тлусты посуд адмые гарчычны парашок. Цудоўна змякчае ваду i растварае тлушч кальцынiраваная сода.

Вокны нашы бабулi мылi вадой з некалькiмi чайнымi лыжкамi солi або спiрту.

Каб прачысцiць забруджанае калена ракавiны, засыпце туды сталовую лыжку пiтной соды i адразу залiце шклянку воцату. Як толькi рэакцыя спынiцца, добра прамыйце трубу вадой.