Фотафакт. Жыхары в. Скварчыцы прачнуліся ў "шакаладзе"

Источник материала:

“А ў агародах жа нічога не збярэш. Усё папросту згарыць. А калі не, дык як такую бульбу будзеш есці – яна ўся ў гаўне”, – абураецца пацярпелы ад такой незвычайнай “паводкі” Леанід Вікенцьевіч.

Ягоны найбольшы боль – маладыя яблынькі малдаўскіх гатункаў, лёс якіх цяпер невядомы: выжывуць – не выжывуць. У яго жонкі Валянціны – іншы клопат: “Мае каны (кветкі – аўт.) мне спецыяльна прывозілі знаёмыя з Масквы… Лілеі – кожная па 8 – 15 тысяч… Яны ўжо прападуць”.

Разам з Валянцінай мы ў гумовіках мінаем граду з клубніцамі. Ягады таксама “ў шакаладзе”.

“Клубніцы адно раз паспела сабраць. Астатнія хтосьці выбраў без мяне. Цяпер ужо ніхто не палезе, нават злодзей…”, – са скрухаю кажа Валянціна.

У суседзяў Леаніда і Валянціны таксама затапіла і новы (на градах), і леташні (у склепах) ўраджаі. Студні пацярпелых вяскоўцаў апламбавалі санслужбы, забараніўшы піць ваду.

На пытанне: “Як далей будзеце жыць?” у гэтых простых людзей знайшліся вельмі простыя адказы. Ваду можна браць у суседзяў праз пяць хат. Па прадукты – на рынак.

“Давядзецца цяпер лямку цягнуць… Чаму ж начальству было не на горцы каля самых хат гэта возера жыжы рабіць. Але што каму дакажаш, хто будзе слухаць? У нас заўсёды смурод стаяў, як вецер падзьме. Нікому няма дзела. Скажуць: заткніся, бабка, што ты пляцеш?”, – выракае пацярпелая кабета Зіна.