Так быў вызвален наш горад

Источник материала:

На высокім правым беразе Сожа, які істужкай працякае ля Крычава, немцы спрабавалі спыніць націск наступаючых часцей Совецкай Арміі. Яны ўмацаваліся на ўскраінах горада, пад абрывістым берагам Сожа і бесперапынна абстрэльвалі подступы да ракі. Але адважныя воіны ўжо бачылі горад, які віднеўся за ракою ў дыму пажараў, і яны рваліся наперад з адным імкненнем – як мага хутчэй вызваліць яго ад нямецкіх захопнікаў. У баю за горад байцы і афіцэры паказалі цуды гераізма і адвагі. Падраздзяленне афіцэра Лыкава атрымала заданне перабрацца на правы бераг і захапіць плацдарм.
Пад прыкрыццём начной цемры байцы непрыкметна падабраліся да самай ракі. У гэты момант праціўнік абнаружыў іх і абрушыў на воінаў шквал агню. Мост праз раку быў падпален фашыстамі, але разам са сваім адважным камандзірам байцы скрозь агонь і дым кінуліся ўперад, нечакана для ворагаў уварваліся ў іх пазіцыі і замацаваліся на гэтым беразе.
Падраздзяленню, якое наступала на чыгуначны вузел, загарадзіў шлях агонь нямецкага кулямёта. Малодшы сяржант Сухоненка і байцы Іваноў, Масолаў, Рахімаў і Чэрна пад моцным абстрэлам падпаўзлі да пазіцый кулямётчыкаў і знішчылі іх гранатамі. Шлях наперад быў свабодны.
Адвага і воінскае майстэрства нашых байцоў і афіцэраў вырашылі поспех бою. Пад­раздзяленні, якія наступалі на горад з боку чыгуначнага вузла, і байцы, наступаўшыя праз раку, сустрэліся ў самым цэнтры горада. Раздалося гучнае “Ура”. Праз некалькі хвілін над уцалеўшым двухпавярховым домам дзіцячага сада горада ўзвіўся чырвоны сцяг. Крычаў зноў стаў совецкім!
В. Ельскі.