Задержанный врач встретил в ЦИП парня, который включил «Перемен» в Киевском сквере. Тот был без одежды

Источник материала:

Вечером 10 августа Андрея Витушко, врача-реаниматолога, задержали у здания Центрального РОВД. Туда он приехал вместе с супругой, чтобы забрать несовершеннолетнего сына Мирона, которого увез ОМОН. Более трех суток Андрей провел в центре изоляции правонарушителей из Окрестина — в одной камере с Владиславом Соколовским, который включил песню «Перемен» на официальном мероприятии, за что суд наказал его 10 сутками административного ареста. Половину из них, пересказывает слова Влада Андрей, тот провел в карцере. В камеру его перевели без одежды, в одном белье.

Андрей Витушко — детский врач-реаниматолог, кандидат медицинских наук. Вечером 10 августа сотрудники ОМОН задержали его 16-летнего сына Мирона. Вместе с супругой Кристиной они приехали к Центральному РОВД, чтобы узнать, где сын, и забрать его. Вместо этого они сами были задержаны.

— Акрамя нас, забралі яшчэ прыблізна паўтара дзясяткі чалавек. Гэтыя людзі таксама прышлі шукаць сваіх сваякоў. Апроч іх былі людзі, якія па-валанцёрскі дапамагалі пісаць заявы, супакойвалі, прапаноўвалі ваду і валяр’янку. Усіх нас завялі ў аўтобусы з байцамі спецпадраздзяленняў, якія перавезлі нас пад стэлу, дзе стаялі аўтазакі. Потым мы паехалі на Акрэсціна.

По словам Андрея, его задержали 10 августа примерно в 23.50, отпустили 14-го, около 3.15 ночи. Суда над ним не было, протокола об административном правонарушении он также не получил.

— Не бачыў ніякіх падставаў майго затрымання.

— І нават вусна вам не тлумачылі?

— Калі можна лічыць тлумачэннем сітуацыю, калі ты стаіш на каленях, з заломанымі назад рукамі, а над табой стаяць супрацоўнікі ўнутраных справаў, якія крычаць: «Нахер ты, с*ка, пошел на площадь?», то тады да, яно было такім.

Андрей говорит, что его не били, на улице он также долго не стоял, как рассказывают многие задержанные, которых недавно отпустили из ЦИПа.

— Такое было з людзьмі, якія заязджалі ў нашу камеру на працягу 11 жніўня. Яна разлічаная на шэсць чалавек. Але мінімальна ў ёй было 19 чалавек, максімальна — 32. Паўтары суток нас не кармілі. Вада — з-пад крану, якую можна было набраць ў дзве пластыкавыя бутэлькі, з якіх пілі ўсе. Напачатку быў невялікі кавалачак мыла, які мы хутка змылілі. Толькі на трэція суткі супрацоўнікі выдалі яшчэ адзін. Туалетнай паперы таксама не было, яна з’явілася пасля, — описывает условия, в которых он провел более 72 часов, врач-реаниматолог.

На второй день нахождения в ЦИПе в камеру к Андрею Витушке перевели Владислава Соколовского. Это один из звукорежиссеров Дворца детей и молодежи, который включил песню «Перемен» на Дне открытых дверей учреждений дополнительного образования, проходившем 6 августа в Киевском сквере. За это судьи Центрального района Минска дали ему, а также Кириллу Галанову по 10 суток административного ареста.

— Першыя пяць сутак Уладзіслаў знаходзіўся ў карцары. Гэта такое невялікае памяшканне, дзе ёсць ложак, які прышпіляецца да сцяны і адкідваецца толькі на ноч, кран, замест ракавіны — сметніца, і так званая «параша», то бок прыбіральня. Улад распавядаў, што там было халодна, на падлозе — хлорка. Паводле яго словаў, першыя двое сутак яму не давалі спаць — проста не адкідвалі ложак, таму ён сядзеў на зэдліку альбо на падлозе. Астатнія трое сутак яму ўжо дазвалялі спаць уначы. Ясна, што ніякіх перадач яму не перадавалі.

Через пять суток Влада перевели в камеру к Андрею. Он был без одежды — в одном белье.

— Да нас яго перавялі ў адных майтках, з босымі нагамі. Сказаў, што адзенне забралі. Уладзіслаў - нармальны, адэкватны, харошы, разумны малады чалавек. Трымаўся бадзёра. Было відаць, што яму няпроста трываць гэта ўсё, але ён трымаецца. Радаваўся салідарнасці людзей, таму, што яго памятаюць. Быў здзіўлены, што яму з калегам Кірылам Галанавым сабралі сродкі. Выказваў некаторыя апасенні, што будуць шыць дадатковыя крымінальныя справы, каб адпомсціць за ўчынак. Мы стараліся пераканаць у адваротным, што цяпер ён пад моцным грамадскім наглядам.

Андрей Витушко говорит, что многие на Окрестина рассказывали именно про Влада. О втором парне — Кирилле Галановом — он ничего не слышал.

— Галоўнае, каб на хвалі таго, што ў нас пару тысяч чалавек выйшла на волю, пасядзеўшы трое суток, мы не забылі пра тых, каму цяжка і чые правы парушаюцца. Менавіта праз гэта вырашыў звярнуцца да вас. У камеры банальна няма чым заняцца. Ты пагружаны ў свае думкі, таму там крытычна важна мець нешта пачытаць. Трэба нечым заняць сваю свядомасць. Не зашкодзіў бы яму паложаны душ, прагулкі, перадачы — гэта ўсё прадугледжана заканадаўствам.

Напоследок Андрей выражает благодарность своим коллегам, которые на протяжении двух дней выходили на проспект Дзержинского с его портретом, выступали против насилия и требовали отпустить задержанных коллег.

— Я вельмі ўсцешаны ўчынкам калег. Я неверагодна ўражаны, дзякуй ўсім!

Теги: Минск