«Пуховае» захапленне

Источник материала:

Але фларыстыкай, фiтадызайнам займаюцца многiя. «Мне хацелася знайсцi штосьцi адметнае, незвычайнае, — заўважае жанчына. — Аднойчы прачытала, што з пуху раслiн можна рабiць аплiкацыi. Так i нарадзiлася новае захапленне».

Iменна любоў да ўнукаў падштурхнула тварыць: першыя работы прысвечаны iм. Пяшчотныя, цёплыя аплiкацыi звяркоў прыйшлiся малым даспадобы.

Але дзецi падрасталi, расло i майстэрства, патрабуючы новых вобразаў i тэм. I майстар асмелiлася на сур’ёзны крок: стварыць серыю партрэтаў вядомых людзей — пiсьменнiкаў, музыкантаў, артыстаў. Янка Купала i Якуб Колас, Уладзiмiр Караткевiч i Уладзiмiр Мулявiн, Мiкалай Гогаль i Сяргей Ясенiн — вось няпоўны пералiк асобаў, выявы якiх складаюць калекцыю Сафii Адамаўны. Ёсць тут таямнiчая Неферцiцi, загадкавая Джаконда, натхнёная Марына Цвятаева, задумлiвы Чарлi Чаплiн...

Асобная размова — пра тэхнiку выканання, якую, без перабольшвання, можна параўнаць з працай ювелiра. Аснова будучай карцiны — аксамiтная папера, галоўны iнструмент — звычайны пiнцэт. З яго дапамогай пух выкладваецца (заўважце, не прыклейваецца) на паперы. Перадаць аб’ём, адценнi святла, выраз твару — задачы майстрыхi такiя ж, як i ў мастака. Цiкава, што самым лепшым матэрыялам з’яўляецца пух дзьмухаўцоў. Таксама сыравiну «пастаўляюць» падбел, скрыпень, чартапалох. Перш чым трапiць на працоўны стол, пух «праходзiць» строгi адбор.

Першая персанальная выстава работ Сафii Адамаўны Лях, на якой дэманстравалася каля сарака твораў, адбылася ў снежнi мiнулага года ў сталiчнай бiблiятэцы № 15 iмя Цёткi. Неабыякавыя да мастацтва людзi захаплялiся не толькi партрэтамi, але i пейзажамi, сiлуэтнымi карцiнамi. Асобна былi прадстаўлены пуховыя копii iлюстрацый мастака С. Красаўскаса да кнiгi «До последнего дыхания».

«Пасля выставы было многа званкоў, слоў удзячнасцi, — дзелiцца Сафiя Адамаўна. — Але я займаюся гэтым не дзеля вядомасцi, славы. Проста цiкавасць людзей да майго захаплення натхняе на пошук новых тэм». У планах майстрыхi — стварыць партрэт Францыска Скарыны. Шкада толькi, фармат аксамiтнай паперы не дазваляе «замахнуцца» на манументальны твор. Дарэчы, дзякуючы пуховай аплiкацыi прыйшло яшчэ адно захапленне — пiсаць вершы. Хоць праца з бязважкiм матэрыялам — таксама паэзiя. Прыходзiць натхненне — i пушынкi, хаатычна раскiданыя ў прасторы, збiраюцца, каб стаць мастацкiм творам.