Па-над белым пухам вiшняў

Источник материала:

Анталогiя беларускай песнi

Верш, змешчаны ў маi 1910 года на старонках беларускай газеты «Наша Нiва», меў назву «Маёвая песня». Максiм Багдановiч, якi знаходзiўся пад уздзеяннем творчасцi французскага паэта Поля Верлена, па-майстэрску замаляваў вясновыя праявы прыроды.

Ледзь прыкметныя змены навакольных малюнкаў i аўтарская замiлаванасць майскай красой удала перададзены Iгарам Палiводам у музычным абразку «Па-над белым пухам вiшняў», што выступае арганiчнай часткай рок-оперы «Максiм». Гэты музычны твор кампазiтар разам з Леанiдам Пранчаком, якi зрабiў падбор тэкстаў Максiма Багдановiча, i Дзяржаўным эстрадна-сiмфанiчным аркестрам Беларусi пад кiраўнiцтвам Мiхаiла Фiнберга падрыхтавалi да юбiлею класiка беларускай лiтаратуры. Прэм’ера рок-оперы адбылася восенню 1991 года на сцэне Мiнскай фiлармонii. Салiстка аркестра Алена Саўленайтэ таленавiта перадала аўтарскiя задумы ў музычным абразку «Па-над белым пухам вiшняў», што цяпер выконваецца як самастойная песня.

Гэтай песняй калегi i сябры вiншуюць вядомага педагога i прапагандыста беларускай лiтаратуры Жанну Прыймак з юбiлеем.

Мiхась ШАВЫРКIН.

Музыка Iгара ПАЛIВОДЫ Верш Максiма БАГДАНОВIЧА

Па-над белым пухам вiшняў,

Быццам сiнi аганёк,

Б’ецца, ўецца шпаркi, лёгкi

Сiнякрылы матылёк. (2 р.)

Навакол усё паветра

Ў струнах сонца залатых, —

Ён дрыжачымi крыламi

Звонiць ледзьве чутна ў iх. (2 р.)

Прыпеў:

I лiецца хваляй песня —

Цiхi, ясны гiмн вясне.

Цi не сэрца напявае,

Напявае яго мне?

Не паняць таго нiколi,

Не разведаць, не спазнаць:

Не даюць мне думаць зыкi,

Што ляцяць, дрыжаць, звiняць. (2 р.)

Песня рвецца i лiецца

На раздольны, вольны свет.

Але хто яе пачуе?

Можа, толькi сам паэт. (2 р.)

Прыпеў.

Па-над белым пухам вiшняў,

Быццам сiнi аганёк,

Б’ецца, ўецца шпаркi, лёгкi

Сiнякрылы матылёк. (2 р.)