Цудоўны час для жніва духоўнага...

Источник материала:

— Пятнаццаць гадоў таму, калi пачыналася гiсторыя Дзён пiсьменства, многае ў незалежнай Беларусi было ўпершыню... На той час у Расii iснавала свята славянскага пiсьменства, якое адзначалася i адзначаецца i ў нас, у маi, але мы вырашылi наладзiць сваё свята ўшанавання беларускага слова, свята, якое стала, як i меркавалася, адзiным, дзе беларускае слова гучыць i павiнна гучаць на поўную моц i не канкурыраваць з iншымi вiдамi мастацтва.

Называлася тагачаснае свята Дзень беларускага пiсьменства i друку. А прымеркаванае яно было да значнай падзеi — выхаду ў свет першай кнiгi Ф. Скарыны. Пачаўся першы Дзень з пасяджэння ў Нацыянальным акадэмiчным тэатры iмя Я. Купалы, а пасля "перамясцiўся" ў Полацк, на радзiму Скарыны... Праўда, жнiвень аказаўся не вельмi ўдалым месяцам для падобнай падзеi — iдзе ўборка, дзецi на канiкулах, i таму было вырашана перанесцi мерапрыемства на верасень, цудоўны час для пачатку жнiва духоўнага. Гэта апраўдала сябе, як i тое, каб свята пераходзiла з аднаго горада ў другi. Кожны год у новым горадзе — гэта значыць, што ўсё новыя i новыя людзi чуюць роднае слова i, спадзяюся, пачынаюць больш яго шанаваць.

У дапамогу краязнаўцам было вырашана ладзiць навуковую канферэнцыю, ажыццяўляць экспедыцыю "Дарога да Святыняў". Тады гэта "дарога" пачыналася на плошчы Незалежнасцi, дзе ўдзельнiкi сустракалi з Iерусалiма дабратворны агонь ад Труны Гасподняй. Фактычна тое, што мы тады запачаткоўвалi, сёння жыве, набыло сiлу i развiваецца. Такiм чынам, першы крок аказаўся ўдалым. Думаю, беларускае слова заслужыла права гучаць свабодна...

Жадаю ўдзельнiкам барысаўскага свята адчуць смак нашага беларускага слова ў гэтыя днi, i захаваць яго на ўсё далейшае жыццё...