На прэм’еру фільма па Быкаву прыйшло ў Менску два чалавекі

Источник материала:

15 мая 2009 Культура
Андрэй Расінскі, Наша Ніва На прэм’еру пастаўленага паводле аповесці Васіля Быкава фільма "Асуджаныя на вайну" прыйшлі два чалавекі. Адзін з іх — карэспандэнт "НН".

Прэм’ера мелася адбыцца ўвечары чацвярга ў кінатэатры "Піянер", але была адменена.

У пятніцу паказ у 17:30, у суботу і нядзелю ў 15:30.

На наступным тыдні ў "Піянеры" (Энгельса, 20, станцыя метро "Купалаўская") фільм будзе дэманстравацца ў панядзелак у 11:00, 17:00, у аўторак і сераду а 17‑й.

У кінатэатры "Салют" (пр‑т Ракасоўскага, 150а) 21 і 22 траўня (чацвер — пятніца) у 16:50, 23 і 24 траўня (субота — нядзеля) у 14:00.


Асуджаныя на вайну (Обречённые на войну)
Расія, 2009, каляровы, 94 хв.
Рэжысёрка: Вольга Жуліна
Жанр: Драма паводле аповесці Васіля Быкава "Пайсці і не вярнуцца"
Сцэнарная адаптацыя: 8 (з 10 балаў)
Акторская гульня: 7
Рэжысура: 5

На тле фальшывага пафасу з чырвоназялёнымі і жоўта-чорнымі стужкамі, з румянымі афіцэрамі на тэлеэкранах і бадзёрым бразгатам зброі не кожны заўважыць ціхую стужку "Асуджаныя на вайну". Але карціна, знятая расійцамі, — экранізацыя аповесці Васіля Быкава "Пайсці і не вярнуцца".

Васіль Быкаў — адзін з самых кінематаграфічных пісьменнікаў, але далёка не ўсе фільмы паводле яго твораў уздымаліся да арыгіналу. (А аповесць "Пайсці і не вярнуцца" ставіцца ўжо трэці раз.) Простасць гісторыі пра разведчыцу Зосю, якую вырашае здаць у паліцыю закаханы партызан‑перабежчык, — падманлівая.

Калі "Беларусьфільм" уцякае ад беларускай мовы, як чорт ад ладану, дык у расійскім фільме галоўная гераіня збольшага гаворыць па‑беларуску. Жывая гутарка даўно нікога не здзіўляе (акрамя саміх беларусаў), расійскія крытыкі адрэагавалі на мову вельмі станоўча.

Саліруе ў фільме Ніна Лашчыніна, якая аддана грае сваю гераіню. Крохкая Зося, амаль дзіця, якая выпрабоўваецца здрадай і холадам, і, нягледзячы на вонкавую слабасць, маральна перамагае — тыповая быкаўская гераіня. Майстэрству актрысы не замінае ні няўпэўненая рэжысура, ні лішняя — эратычная — сцэна. Нават празмерная музыка не здольная заглушыць этычны катэгарызм быкаўскае аповесці.

Тая ваенная аповесць Быкава, на самой справе, не пра вайну. Яна пра чалавека ўвогуле. Чалавека ва ўсе часы і для ўсіх народаў. Чалавека, які абірае паміж злом і дабром.

А расійская стужка — нагода ўзяць у рукі беларускую кнігу.