Дэсант малочных мiратворцаў на расiйскай тэрыторыi

Источник материала:

17 июня 2009 Общество
Глеб ЛАБАДЗЕНКА, Яўген ВАЛОШЫН, Звязда Карэспандэнты "Звязды" ўчора з торбай малочных прадуктаў паехалi ўсталёўваць мiр у Смаленск

У разгар так званай "малочнай вайны" мы вырашылi на свае вочы спраўдзiць, цi на самой справе расiянам настолькi непатрэбныя беларускi тваражок i кефiрчык. Дзеля гэтага карэспандэнты Глеб Лабадзенка i Яўген Валошын набылi ў звычайнай мiнскай краме цэлую клятчастую "чаўночную" торбу малочных прадуктаў, пераквалiфiкавалiся ў дробных прадпрымальнiкаў i павезлi прадаваць прадукты ў Смаленск — найблiжэйшы буйны ад мяжы горад. Цiкавасцi дадала яшчэ i iнфармацыя пра малочныя "антыбеларускiя" рэйды па смаленскiх крамах мясцовага Расспажыўнагляду. Падчас налётаў на крамы беларускае малако iмгненна здымалася з прылаўкаў, а прадаўцы, якiя парушалi забарону, атрымлiвалi штраф...

"За беларускае малако мянты ўпаяюць вам штраф 50 баксаў!"

...Прадавачкi мiнскай крамы проста адурэлi, калi пабачылi маштабы нашай закупкi. Два звычайныя з выгляду хлопцы набылi 10 лiтраў малака, 2 лiтры кефiру, шэсць вялiкiх упаковак смятаны, тузiн брыкецiкаў тварагу i зверху два кавалкi сыру.

— Кальцыю, хлопцы, ў арганiзме не хапае?! — гуллiва падмiргнула нам маладая касiрка.

Агулам нашай малочнай ракi i тварожных берагоў набралася на 50 тысяч рублёў. Квiток да Смаленска — i мiратворцы з торбай малака высаджваюцца на расiйскай тэрыторыi.

— Хлопцы, памажыце торбу да аўтавакзала данесцi, — просiць жанчына ў цягнiку, — а я вам па 30 рублёў на пiва дам i дарогу на рынак пакажу!

Высвятляецца, што Ганна Iванаўна — наша зямлячка з Брэста. А ў Расiю прывезла прадаць беларускi трыкатаж. Дзве вялiзныя торбы, некалькi дзён паходаў па арганiзацыях (жыве тым часам у сяброўкi) — i 200 даляраў навару забяспечаныя.

Ля вакзала стаiць дзядок з бабуляй.

— Бярыце беларускае малачко, кефiрчык, смятанку! — прапануем мы.

— А рабрынак няма? Мы чакаем з Оршы электрычкi, каб рабрынак узяць. А малако вы пад рынкам станьце прадаць.

Каля рынку прадавачка панчох папярэджвае нас:

— Толькi асцярожна, у нас беларускiя прадукты забаранiлi прадаваць, мянты могуць вам упаяць паўтары тысячы штрафу (каля 135 тысяч беларускiх)!



Мы вырашаем не нарывацца, становячыся на сямi вятрах, а пайсцi па самiм рынку, прапаноўваць прадавачкам i пакупнiцам. Сумка на плячо — i...


"Каму беларускае малачко, тваражок, смятанку!.."

Гандаль iдзе цераз пень-калоду.

— Не, мы беларускае малако браць не будзем! — дае нам ад варот паварот прадавачка джынсаў. — У вас малако з парашку робяць, стандартам не адпавядае, тлушчы штучныя!.. Цяпер мы сваё бяром!..

Першыя дзесяць хвiлiн так i было — мы ўжо зусiм засмуцiлiся, збiраючыся залiць сваё гора малаком... I тут:

— Оля, глядзi, хлопцы смятаны беларускай прынеслi! Давай возьмем, у краме ж ужо каторы дзень няма!

Гандаль кранаецца з мёртвага пункта. Сыходзiць упакоўка смятаны i два пакеты малака. Торба лягчэе, настрой падымаецца! Iдзём па палатках. Жанчына забiрае кавалак сыру, другая — тры пачкi тварагу, мужык бярэ кефiрчык "да батона".

— Дарагi, хадзi да нас! Давай мяняцца! — клiча нас прадавачка цыганскай знешнасцi. Мы, настроеныя на мiжнацыянальны дыялог, моцна не адмаўляемся.

— Глядзi, штаны, якраз на цябе! — пачынае хвалiць тавар Самiра. — Каштуюць 350 рублёў. Давай ты мне 150 рублёў грашыма, а астатняе сваiм малачком-кефiрчыкам.

Праз хвiлiну карэспандэнт Лабадзенка стаiць у лёгенькiх штанах, якiя на нашы грошы каштуюць 31 тысячу, а карэспандэнт Валошын красуецца ў мадняцкiх шортах за 18 тысяч з трыма зорачкамi на кожнай кiшэнi.

— Як у лейтэнанта!.. — паварочваецца перад люстэркам Яўген.

Штаны, апроч 150 рублёў, заважылi на тры пачкi тварагу, дзве ўпакоўкi смятаны i кавалак сыру. За шорты да сумы грошай дадаўся пачак малака i пачак кефiру.

— Ну, цяпер буду здаровая, як карова! — смяецца Самiра.

Задаволеныя, мы разыходзiмся па баках. Каля суседняй палаткi пачынаецца распродаж. Гаворка пра малочных баронаў з Беларусi iмклiва расцякаецца па кiрмашы, i над нашай торбай збiраецца кансiлiум прадавачак.

— Зараз праверым, цi не аферысты! — заўзята кажа адна з жанчын i на нашых вачах ускрывае пачак малака. Мы замiраем. А раптам не спадабаецца?!.

— Дзеўкi, добрае малако, бярыце — не падманваюць хлопцы!..

У гэтую хвiлiну нам здалося, што нам выдалi лiцэнзiю Расспажыўнагляда — торба стала пусцець на вачах, народ жаваў тваражок, пiў кефiрчык i разважаў на тэму беларуска-расiйскага малочнага канфлiкту.



— Гэта ўсё палiтыка, — вяшчала сiмпатычная прадавачка ў мiнi-спаднiцы. — Вось я п'ю кефiр, смачна — дык чаго яго забараняць?! Тым больш, што вашае малако i таннейшае, i смачнейшае за нашае! Чыноўнiкi выдурняюцца, а людзi пакутуюць!..

Аднак на другiм канцы кiрмашу мы спаткалi сапраўдную "малочную" апазiцыю.

— Хлопцы, iдзiце, бо мiлiцыю выклiчу! — накiнулася на нас прадавачка ў акулярах непадалёк ад увахода. — Вашае малако якасцi нiжэйшай за плiнтус — я ўчора па тэлевiзары перадачу глядзела. Нашы санiтарныя ўрачы лiтаральна загадалi нам яго не пiць, пiць сваё, мясцовае. Кажуць, ад вашага малака казляняткам стаць можна! Так што нясiце адсюль свае тваражкi!..

— А я брала i буду браць! — нiбыта на злосць ёй сказала суседка. — Дайце мне тваражку, даўно запяканку не рабiла!..

У нас заставалася два пачкi малака, i мы вырашылi зрабiць падарунак бабулi, якая прадавала паветраныя шарыкi. Эксперымент атрымаўся.

"Скончаць чыноўнiкi "выпендрывацца" — i будзе зноў у нас вашае малако"

— Палыч, бiзнэсменамi станем! — заўсмiхаўся карэспандэнт Валошын.

— У наступны раз бяром каляску, — ужо пачаў будаваць бiзнэс-план карэспандэнт Лабадзенка.

У нататнiку, якi пераўтварыўся ў Кнiгу прапановаў, было пазначана: у наступны раз браць больш смятаны па 20% i 25% (15%-я вельмi вадкая, бяруць дрэнна).

Другi стратэгiчны прадукт — тварог. У Расii ён каштуе ў 2,7 раза даражэй, чым у нас!.. А бяруць людзi вельмi ахвотна. Да таго ж, прадаць беларускае малачко лёгка — рэкламы не трэба. Тыя, хто бярэ яго рэгулярна, ведаюць, што добрае. А тыя, хто вераць тэлевiзару i чыноўнiкам, а не ўласнаму страўнiку, — не наша мэтавая аўдыторыя. Прадаць за паўгадзiны вялiзную торбу малочных прадуктаў — гэта цудоўны вынiк. Асаблiва ўлiчваючы, што прадавалi не ў краме з лядоўнi, а на рынку з торбы на плячы. I людзi ўсё адно бяруць наша малако ахвотна!..

Дзеля поўнага арыентавання ў сiтуацыi, кiруемся ў фiрмовую краму "Вясёлы малочнiк", дзе прадаюць выключна малочныя прадукты. I тут нас апаноўвае азарэнне! Дык вось у чым фiшка!..

Расiйскi кефiр, хоць сённяшнi i з лядоўнi, каштуе на 6 расiйскiх рублёў даражэй за наш (адзiн расiйскi рубель роўны 90 беларускiм), з клятчастай торбы. Малако — на тры рублi. Тваражок — на 7-8 рублёў. Для параўнання прывядзём кошты ў нашых рублях. У мiнскай краме лiтр кефiру каштуе 1560 рублёў, у смаленскай (на нашы грошы) — 3240. У нас брыкецiк 5 % тваражку iдзе за 1020 рублёў, у Смаленску — за 2520 (!!!). Малако: Мiнск — 1630, Смаленск — 2205. Вось i атрымлiваецца, што беларускiя прадукты i смачнейшыя, i таннейшыя. Дзе ж гэта спадабаецца расiйскiм вытворцам?

— Больш за ўсё пацярпелi нашы пенсiянеры, — кажа прадавачка ў "Вясёлым малочнiку". — Для iх тры рублi — iстотныя грошы. Ваша малако знiкла — прыходзяць, глядзяць на прылавак, i сыходзяць... А ўсё з-за чаго? З-за таго, што чыноўнiкi шмат "выпендрываюцца"! Вось скончаць "выпендрывацца" — i будзе зноў у нас беларускае малако.

ШТО МЫ ЗАРАБIЛI

Як ужо казалася вышэй, у Мiнску мы набылi малочнай прадукцыi на 50 тысяч 130 рублёў. Гэтую прадукцыю рэалiзавалi за 45 хвiлiн у Смаленску (асаблiва не завышаючы цану) за 860 расiйскiх рублёў (77 тысяч 440 беларускiх). Прыбытак — 27 тысяч 270 рублёў. Адсюль можна адкiнуць выдаткі на дарогу.

Але рабiць гэтага не варта. Бо хто возiць на продаж — бярэ не такiя дробныя партыi. Ды i закупляюць не ў звычайнай краме з гандлёвымi накруткамi, а бяруць адразу на прадпрыемствах, дзе нацэнка мiнiмальная.