Старая, старая казка…

Гэтыя радкі Аляксандра Пушкіна добра вядомы кожнаму з нас. Спадзяюся. Нагадаем урывак з казкі на мове арыгінала:

Три девицы под окном

Пряли поздно вечерком.

“Кабы я была царица, —

Говорит одна девица, —

То на весь крещеный мир

Приготовила б я пир…”

А што адбывалася надалей, даведаемся ўжо ў перакладзе на беларускую мову “Казкі пра цара Салтана, пра яго сына славутага асілка князя Гвідона Салтанавіча і пра цудоўную прыгажуню царэўну Лебедзь”. Аўтар беларускага тэксту — Мікола Хведаровіч:

Тры сястрыцы пад акном

Пралі позна вечарком.

“Вось каб я была царыца, —

Кажа першая сястрыца, —

Дык адна на ўвесь бы свет

Я наладзіла б банкет”.

“А каб я была царыца, —

Адказала ёй сястрыца, —

Дык на ўвесь бы свет адна

Я наткала б палатна”.

“А каб я была царыца, —

Кажа трэцяя сястрыца, —

Нарадзіла б для цара

Я асілка-змагара”.

Толькі вымавіць паспела,

Дзверы ціха заскрыпелі,

Да сясцёр заходзіць цар —

Той краіны ўладар.

Ён за плотам слова ў слова

Слухаў іхнюю размову,

І малодшая таму

Спадабалася яму.

“Добры дзень табе, дзяўчына,

Ты царыцай стаць павінна,

І да восені — глядзі! —

Мне асілка нарадзі.

Вы ж, галубачкі-сястрыцы,

Выбірайцеся з святліцы

Ды спяшайцеся за мной

І за вашаю сястрой.

Будзе з вас адна ткачыха,

А другая паварыха”.

Пакідаючы свой дом,

Едуць госці за царом.

Цар не доўгі час збіраўся

І ў той вечар павянчаўся.

Ён гасцей усіх сабраў

І вялікі баль пачаў.

Потым госці і вяльможы

Палажылі спаць на ложак

Са слановай косці іх

І пакінулі адных.

Зліцца ў кухні паварыха,

А за кроснамі ткачыха,

Бо зайздросцяць бабы ёй —

Царскай жонцы маладой.

А царыца маладая

Абяцанак свой здзяйсняе —

Зацяжарыла яна…

На гэтым цікавым становішчы мы і прыпынімся. На сёння пакуль і ўсё. А ў наступны раз, спадзяюся, зноўку нешта цікавае перакладзём.