2 лютага ў Гараднянскай школе адбыўся вечар сустрэчы з выпускнікамі

Цёплая сустрэча праз 30 гадоў
У мінулую суботу, 2 лютага ў Гараднянскай школе адбыўся вечар сустрэчы з выпускнікамі. Наш выпуск святкаваў 30-годдзе пасля заканчэння школы. Сустрэча атрымалася незвычайна цёплай і душэўнай.
Кожны раз з хваляваннем і радасцю пераступаю парог роднай школы: тут прайшлі цікавыя і насычаныя гады жыцця, тут працавалі настаўнікамі бацькі, якія зараз на заслужаным адпачынку. Памятаюцца піянерскія зборы і камсамольскія сходы, паходы, экскурсіі ў Брэсцкую крэпасць і Мінск. Адной з іх наш клас узнагародзілі за першае месца ў зборы металалома, другой – за перамогу ў зборы шышак: такім чынам дапамагалі лясніцтву. Прыходзілі на дапамогу калгасу “Зара”, наведвалі ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны, выпускалі сценгазеты. Наш 10 “А” быў актыўным, дружным і згуртаваным. Немалаважная заслуга ў гэтым класнага кіраўніка Адама Аляксеевіча Дарошкі, майго бацькі, які выкладаў спевы і музыку, а мая мама Ала Паўлаўна вяла ў нас урокі рускай мовы і літаратуры. Зараз яны, як і я, жывём у Жабінцы. На жаль, па стане здароўя не змаглі прысутнічаць на сустрэчы.
Тое, што наш клас вылучаўся сярод іншых, адзначалі на вечарыне і былыя настаўнікі, якія памятаюць нас вучнямі-пачаткоўцамі і старшакласнікамі.
Мы радыя былі ўбачыць Алімпіяду Дзмітрыеўну Леанавец, Івана Іванавіча Кісяля, Галіну Піліпаўну Вячорка, Васіля Андрэевіча Казачка. На жаль, ужо няма нашай першай настаўніцы Паліны Якаўлеўны Літвінчык, дырэктара школы Георгія Паўлавіча Захарэвіча і Кацярыны Васільеўны Літвінчык, сямейнай педагагічнай пары Рыгора Паўлавіча і Марыі Іванаўны Літвіновічаў, Галіны Пятроўны Шкрэбень і Фёдара Юльянавіча Пешкі. Адышлі ў іншы свет і чацвёра маіх аднакласнікаў – іх памяць ушанавалі хвілінай маўчання.
Спецыяльна для выпускнікоў была зроблена насценгазета. На ёй фотаздымкі нагадалі, якімі вучнямі мы былі. Успомніць школьныя гады дазволіла ўрачыстая частка мерапрыемства, якую падрыхтавалі дзесяцікласнікі разам з класным кіраўніком Нінай Іванаўнай Філюк. Быццам на машыне часу з дапамогай цікавай прэзентацыі мы зноў апынуліся ў класных пакоях, на стадыёне і ў сталоўцы, прайшліся па знаёмых калідорах і з задавальненнем на імгненне зазірнулі ў наша юнацтва. Быў момант і для гульняў, і для вясёлай віктарыны.
З нашага 10 “А” на сустрэчу прыехалі 14 чалавек. Кожны расказаў пра сябе, сваю сям’ю, поспехі і дасягненні. Многія ўжо маюць унукаў. Ганаруся тым, што мае аднакласнікі сталі годнымі людзьмі, знайшлі сваё месца ў жыцці, выбралі прафесію па душы. Так, сярод нас ёсць настаўнікі і медыкі, ветэрынары і фармацэўты, швачкі і повары, бухгалтары і святары, журналісты і супрацоўнікі міліцыі. Мае аднакласнікі пусцілі карані на Брэстчыне, Гродзеншчыне і Міншчыне, а таксама ў Расіі, Італіі і Ізраілі. Хтосьці застаўся верным свайму раёну і малой радзіме – жыве і працуе ў Століне ці Гарадной.
Памяць аб сустрэчы будуць захоўваць шматлікія фотаздымкі. Ад усіх выпускнікоў хачу выказаць праз газету словы ўдзячнасці адміністрацыі школы ў асобе дырэктара Фёдара Мікалаевіча Гміра, настаўнікам і вучням за цёплы прыём.
Алёна ДАРОШКА,
(зараз НІКАНЧУК), выпускніца Гараднянскай
школы 1989 года