Павiншаваць з юбiлеем Галіну Станіславаўну Казубоўскую прыйшлi сябры i калегi
17.11.2019
—
Разное
|
>
Урачыстае мерапрыемства з нагоды такога цудоўнага юбілея адбылося ў музеі Якуба Коласа, што ў Пінкавічах. І гэта невыпадкова. Бо менавіта Галіна Станіславаўна мае самае непасрэднае дачыненне да стварэння гэтага музея. Яна дапамагала Івану Іосіфавічу Калошы, настаўніку беларускай мовы і літаратуры Пінкавіцкай сярэдняй школы, вырашаць розныя арганізацыйныя моманты, што ўзнікалі падчас такой важнай працы. Аб гэтай старонцы яе біяграфіі таксама ішла гаворка на юбілейным вечары. Тон урачыстасці задалі артысты Пінкавіцкага СДК – фальклорна-этнаграфічны калектыў «Крыніцы». У іх выкананні прагучалі любімыя песні галоўнай гераіні вечара. Яна з задавальненнем падпявала артыстам і падзякавала ім за цудоўны рэпертуар. Павіншаваць Галіну Казубоўскую прыехалі людзі, з якімі яна доўгі час працавала, з кім сябравала, каму дала пуцёўку ў працоўнае жыццё. Сярод іх былыя загадчыкі раённага аддзела адукацыі Фелікс Браніслававіч Хрушчалеўскі і Фёдар Пятровіч Каральчук, Ала Іванаўна Прылоўская, былы дырэктар Ахоўскай сярэдняй школы Іван Іванавіч Русецкі, калега Любоў Мікалаеўна Блышчак, старшыня Пінкавіцкага сельвыканкама Анжаліка Паўлаўна Гудкова, які доўгі час узначальвала Пінкавіцкую СШ, стваральнік і загадчык музея Яўгеніі Янішчыц, былы дырэктар Парэцкай школы Антаніна Паўлаўна Сідарук, старшыня раённай ветэранскай арганізацыі Міхаіл Сяргеевіч Заранка, настаўнікі беларускай мовы Пінскага раёна і многія-многія іншыя.
Толькі словы падзякі гучалі ў той вечар у адрас віноўніцы ўрачыстасці: за яе дабрыню, чалавечыя якасці, кампетэнтнасць кіраўніка. Вядома, ёй, як загадчыцы метадкабінета, часта прыходзілася бываць з праверкамі ў розных школах раёна. Не сакрэт, што нават самы вопытны настаўнік хвалюецца перад ёю. Галіна Станіславаўна, ведаючы гэта, заўсёды старалася супакоіць калег, перавесці гаворку на іншыя тэмы. Яна была адначасова і патрабавальнай, і спагадлівай, ні ў якім разе не катэгарычнай, заўсёды старалася дапамагчы чалавеку. Для многіх яна была нібы маці, якая і падкажа, і падтрымае, і навучыць новаму, але і пажурыць, калі трэба. Такімі ўспамінамі дзяліліся настаўнікі.
З 1988 года Галіна Станіславаўна пачала друкавацца ў СМІ, у тым ліку і ў «Палескай праўдзе». Дарэчы, усе яе артыкулы сабраны ў адзін альбом, які яна прадэманстравала на ўрачыстай сустрэчы сваім сябрам і калегам. Думаю, многія чытачы нашага выдання памятаюць змястоўныя матэрыялы Г.С. Казубоўскай, замалёўкі пра настаўнікаў, пра сваю вёску Лісяцічы, якая за столькі год стала ёй роднай. Дарэчы, тут, у Лісяцічах, Галіна Станіславаўна знайшла і сваё сямейнае шчасце, нарадзіла двух сыноў – Вячаслава і Міхаіла. Яны, а таксама нявестка Ганна – настаўнікі. Часам Галіна Станіславаўна тэлефанавала ў рэдакцыю і расказвала, пра каго з яе калег-ветэранаў можна было б напісаць, і дадавала, што няма часу на гэта, але можа прапанаваць сваю ідэю каму іншаму. Так, пад яе кіраўніцтвам у нашу газету артыкулы стаў дасылаць Уладзімір Герасімавіч Зянюціч, былы дырэктар Высокаўскай СШ. Зараз актыўным аўтарам «Палескай праўды» стала вучаніца Г.С. Казубоўскай Наталля Мікалаеўна Паўлавец, выкладчык Пінскага прафесійнага ліцэя будаўнікоў.
…Асыпаецца восеньская лістота рознакаляровым дажджом, падае пад ногі, шаргаціць, шапоча, нібы штосьці расказвае. З замілаваннем любуецца Галіна Станіславаўна гэтай маляўнічай карцінай, якую падарыла прырода, і так хораша, на цудоўнай беларускай мове апісвае гэтую прыгажосць. Няхай восень яе жыцця будзе яшчэ доўгай і такой жа прыгожай, сагрэтай праменьчыкамі цяпла блізкіх ёй людзей. З юбілеем! Іна УРБАНОВІЧ Подпишитесь на «Полесскую правду» в социальных сетях Чтобы разместить новость на сайте или в блоге скопируйте код:
На вашем ресурсе это будет выглядеть так
> Менавіта так называлі калегі Галіну Станіславаўну Казубоўскую, якая 29 год свайго жыцця прысвяціла працы ў аддзеле адукацыі Пінскага райвыканкама, а 25 з іх была... |
|