"Алкагольны лад жыцця навязваецца па ТБ, а ў крамах гарэлка каштуе, амаль як піва"

Источник материала:

Матэрыял "Алкагалізацыя працягваецца. Як спыніць працэс?" (нумар за 26 ліпеня гэтага года) выклікаў чытацкае абмеркаванне.

Нагадаем, што ў артыкуле прыводзілася не самая аптымістычная афіцыйная статыстыка: у сярэднім кожны жыхар Беларусі спажывае 10,9 літра чыстага алкаголю за год. З улікам старых, немаўлят і хворых.

У той жа час Сусветная арганізацыя аховы здароўя падлічыла, што спажыванне чыстага спірту на душу насельніцтва больш як па восем літраў пагражае выміраннем нацыі.

Таксама мы звярнулі ўвагу на тое, што кошты на віна-гарэлачную прадукцыю айчыннай вытворчасці практычна не павялічваюцца. І гэта ў час, калі некаторыя прадукты харчавання значна падаражэлі.

Бутэлька "чарніла", ці так званага пладова-ягаднага віна, ёмістасцю 0,7 літра каштуе каля 5000 рублёў, — танней чым маленькая ўпакоўка расійскіх жэлацінак.

Натуральна, што такі "мяккі" падыход да праблемы "алкагалізацыі" не тое што не вырашае праблему, а нават стымулюе жлукціць яшчэ больш. Такую выснову зрабіў аўтар.

Вось якія думкі па праблеме прыйшлі ад чытачоў "Звязды" па пошце і праз каментары на сайце zvіаzdа.bу.

@ Галіна Каржанеўская, Мінск:

Згодная з аўтарам: цэны на гарэлку трэба істотна падымаць. Інакш атрымліваецца, што быць пітушчым больш выгадна, чым непітушчым. І нават ганарова, маўляў, з намі лічацца, нас баяцца...

А вось наконт так званага "чарніла" — пытанне не такое адназначнае. Справа ў тым, што на "чарніла" хранічныя алкаголікі пераходзяць ужо пасля. Як слушна пісаў адзін з аўтараў "Звязды", дах у мужыкоў зносіць менавіта ад гарэлкі. Вось з "белай" пажадана і пачынаць: скараціць вытворчасць, абмежаваць час продажу і г.д.

Што кідаецца ў вочы, як толькі заходзіш у спажывецкія крамы? Бутэлькі. Дык хай іх вынесуць у іншыя аддзелы, менш заўважныя для вока.

Алкагольная залежнасць — рэч страшная. Дэградуе асоба, псуецца мозг, разбіваюцца сем'і, расце злачыннасць. І дзе да ўсяго гэтага пільная ўвага дзяржавы?

@ Юрась:

Так, праблема адна з найвастрэйшых! Наша вёска спілася так, што наўрад ці ўжо народзіць купалаў з коласамі, калі алкагалізацыя не спыніцца сур'ёзнымі захадамі з боку дзяржавы.

@ Дзмітрый, Мінск:

Нармальна, нічога страшнага не адбываецца. Кожнаму сваё.

@ Уладзімір Пыльчанка:

Наколькі вядома з гісторыі, ажно да ХХ стагоддзя ў беларускіх вёсках алкаголь ужывалі толькі па святах. Лічылася непрыстойным з'яўляцца на людзях у нецвярозым стане.

А ў Расійскай Імперыі (пазней — у Савецкім Саюзе) практыкавалася наўмыснае спойванне насельніцтва, паколькі іншых метадаў трымаць уладу на вялізнай тэрыторыі прыдумана не так і шмат. З тых самых часоў для некаторых алкагалізацыя была не праблемай, а выгадай.

@ Аляксандр Шпакоўскі, педагог, Мінск:

Нават лічбы наконт спажывання алкаголю на душу насельніцтва, прыведзеныя ў артыкуле, заніжаныя. Бо пры іх складанні не ўлічваецца абарот самаробнага алкаголю, што дагэтуль карыстаецца папулярнасцю ў сельскай мясцовасці.

Міліцыянеры шмат могуць расказаць пра "заводы", прыхаваныя ў беларускіх лясах. А колькі страшных бытавых злачынстваў здзяйсняюць на алкагольнай глебе?! Крадзяжы, забойствы, разбойныя напады. Усё гэта не абыходзіцца без выпітай чаркі.

Прычым займаюцца гнюснасцю не толькі п'янтосы ды бамжы, а нават, на першы погляд, паспяховыя і рэспектабельныя людзі. Дастаткова ўзгадаць леташні выпадак у Рагачоўскім раёне, калі капітан міліцыі, дэпутат мясцовага райсавета, знаходзячыся на службе, падчас папойкі застрэліў з табельнай зброі дзяўчыну.

@ Jеlіс:

Развучыліся людзі адпачываць. Нібы без пляшкі ім жыцця не будзе.

Хоць гэта ўсё навязаныя стэрэатыпы. Можна правесці час вельмі класна і без алкаголю. Быць цвярозым модна, весела і спартыўна.

Але прапаганда распуснага ладу жыцця праводзіцца прама па тэлебачанні. Па некаторых музычных каналах паказваюць усе гэтыя п'яныя вечарынкі, начныя клубы і г.д. Нібыта гэта ўсё крута і гламурна. Насамрэч гэта ўсё толькі ілюзія шчасця. Але тых, хто толькі ўступае ў дарослае жыццё, гэта ўсё вельмі прываблівае. І часам яны ў такі момант трапляюць у пастку алкагалізму.

Для тых, хто папрасцей, выкарыстоўваюцца фільмы кшталту "Особенности национальной охоты".

Я быў не так даўно ў вёсцы, там у нас адрамантавалі клуб, зрабілі святламузыку. І дыскатэка, у прынцыпе, нармальная. Але туды ніхто не ходзіць, усе мясцовыя ездзяць за 10 км у іншую вёску, дзе адкрылі іншы начны клуб, з барам. А ў нашым клубе піць нельга, хіба што на дварэ.

<І>Чытач "Звязды" Сяргей Р. падзяліўся фота, якія ён зрабіў у адным з мінскіх гіпермаркетаў. Фотаздымкі датуюцца сярэдзінай жніўня.

У аддзеле алкагольнай прадукцыі сфатаграфавана паліца з папулярным нямецкім півам, якое каштуе 17310 беларускіх рублёў. Побач — даволі папулярнае піва расійскага разліву коштам 9400 беларускіх рублёў. А вось папулярная беларуская гарэлка каштуе ўсяго 9920 рублёў. Амаль удвая (!) танней, чым нямецкае піва і амаль столькі ж, колькі пенны напой расійскага разліву. На думку нашага чытача, такой сітуацыі з коштам на алкаголь не было яшчэ ніколі. Напрыклад, у савецкія часы цэны на гарэлку і піва адрозніваліся больш як у 10 разоў.

І нядзіўна, што гарэлку сёння так добра купляюць, а алкагалізацыя насельніцтва расце.

Падрыхтаваў Яўген ВАЛОШЫН.