У выніку перамагаюць веды

Пра такіх, як вучаніца 9 “В” класа сярэдняй школы № 1 аг. Альшаны Дзіяна Гром, кажуць – будучыня краіны.
Імя дзяўчыны ўжо гучала ў нашай газеце як уладальніцы Дыплома II ступені абласной алімпіяды па беларускай мове. Да гэтага яна стала абсалютнай пераможцай раённага этапа. А нядаўна Дзіяна вярнулася з Брэста, дзе тры дні рыхтавалася да рэспубліканскай алімпіяды па роднай мове.
– Адчула сябе сапраўднай студэнткай, – расказвае дзяўчына. – У першы дзень былі лекцыі з 10 да 16 гадзін. Потым мы рыхтавалі водгук, на другі дзень разбіраліся з комплекснымі заданнямі, а апошнім было вуснае выказванне. Я выбрала тэму: “Рукі замараеш – вадой адмыеш, душу замараеш – нічым не адмыеш”.
Пасля заняткаў усе мы працягвалі размаўляць на беларускай мове. Упэўнена, наша мова – самая прыгожая. У выніку набрала 19 балаў з 20 магчымых, што лічу дасягненнем. Было цікава паглядзець на ўзровень іншых вучняў, якія прыехалі сюды з ліцэяў і гімназій. Магу сказаць, што падрыхтоўка на такіх зборах дае магчымасць аб’ектыўна ацэньваць свае магчымасці і зразумець, што яшчэ трэба падцягнуць.
– Значыць, ты настроена на перамогу?
– А калі не настройвацца на перамогу, то чаго ўвогуле прымаць удзел? Разумею, што там будуць лепшыя з лепшых, таму ніхто не адмяняе барацьбы. У мяне ёсць дэвіз: зрабі ўсё, што магчыма, і ўжо тады спадзявайся на лёс. Да рэспубліканскай алімпіяды яшчэ больш за месяц, таму ёсць час «падпампаваць» свае веды. Дапамагае мая настаўніца па беларускай мове Аляксандра Уладзіміраўна Ралава, якая і прывіла мне любоў да роднай мовы.
–Ты, акрамя беларускай мовы, з’яўляешся выдатніцай і па іншых прадметах! Падзяліся сакрэтам, як усё паспяваеш.
– Я проста імкнуся нічога не адкладваць на потым. Прыйшоўшы дадому, адразу выконваю ўсё дамашняе заданне, нягледзячы на тое, калі будзе наступны ўрок. Яшчэ наведваю музычную школу, у якой вучуся па класу фартэпіяна. Гэты год – апошні, таму прыкладаю ўсе намаганні, каб на выпускным вечары выступіць дастойна. Калі правільна размеркаваць час, то і на любімыя заняткі яго хапае.
– Пэўна, бацькі ганарацца тваімі поспехамі?
– Бацькі мяне падтрымліваюць. У нашай сям’і шасцёра дзяцей. Як самая старэйшая дапамагаю сваёй маці. Але, калі мне трэба рыхтавацца, бацькі не даюць малодшым перашкаджаць. І заўсёды ставяць у прыклад. Гэта надае яшчэ большай упэўненасці.
– Удзел у алімпіядах дае магчымасць заводзіць новых сяброў. Якія якасці ў чалавеку табе найбольш імпануюць?
– Галоўнае, каб чалавек быў шчырым. Цаню пачуццё гумару. Хоць і сапернікі, але нейкай варожасці паміж намі няма. У выніку ж перамагаюць веды. Не хаваю, прыемна быць лепшай. Буду імкнуцца і на рэспубліканскай алімпіядзе дастойна абараніць гонар роднай школы.
Ганна МЕЛЬНІК
Фота аўтара