Рэспублiканскае вытворчае унiтарнае прадпрыемства «Гродзенская тытунёвая фабрыка «Нёман»: традыцыi,

Источник материала:

Матэрыялы рэкламна-iнфармацыйнай старонкi падрыхтаваў Уладзiмiр ЗДАНОВIЧ

Лёс любога айчыннага прадпрыемства — гэта цэлая гiсторыя, як правiла, з чорнымi i белымi старонкамi. Гродзенская тытунёвая фабрыка «Нёман» — не выключэнне. Амаль паўтара стагоддзя гэтае прадпрыемства спраўна забяспечвае патрэбы людзей, якiм цыгарэтны дым патрэбен амаль як паветра. Пачаўшы свой адлiк яшчэ ў пазамiнулым стагоддзi, у знамянальным для шматлiкага простага люду 1861 годзе, калi было адменена прыгоннае права, Гродзенская «табачка» прайшла па хвалях эканамiчнага ўзлёту i падзення, вытрымаўшы ўдары лёсу многiх пераўтварэнняў, што адбывалiся ў грамадстве, i ў рэшце рэшт стала стабiльна i iмклiва развiвацца з адзiнай мэтай — у хуткiм часе ўлiцца ў лiк вядомых сусветных брэндаў пад маркай ГТФ. Без сумненняў, станоўчая дынамiка на фабрыцы цесна звязана з прыходам новага чалавека ў тытунёвым асяроддзi — Юрыем Чарнышовым, якi да нядаўняга часу трымаў без малога два дзесяткi гадоў на вельмi высокiм узроўнi вытворчасць пладова-ягадных вiн на Весялоўскiм вiнзаводзе, што на Барысаўшчыне. Карэспандэнт «Звязды» з нагоды 145-годдзя Гродзенскай тытунёвай фабрыкi «Нёман» сустрэўся з яе кiраўнiком Юрыем Чарнышовым.

Юрый ЧАРНЫШОЎ, генеральны дырэктар РВУП «Гродзенская тытунёвая фабрыка «Нёман»: «Выпуск якаснага прадукту — справа тонкая...»

— Юрый Сцяпанавiч, сённяшнi юбiлей рэспублiканскага маштабу супаў з яшчэ адной знакавай датай — вы роўна год на пасадзе гендырэктара РВУП «Гродзенская тытунёвая фабрыка «Нёман». Гэта дастаткова, каб падвесцi нейкiя вынiкi работы, ацанiць, як кажуць, абстаноўку на тытунёвым рынку краiны i за яе межамi.

— Ведаеце, я не думаю, што, каб правесцi нейкiя аналiтычныя разважаннi цi ацанiць рынак, у дадзеным выпадку цыгарэтны, трэба абавязкова прывязвацца да календара. Тым не менш сёння мне ёсць што сказаць станоўчае пра дзейнасць прадпрыемства, падзякаваць многiм людзям, у тым лiку i сямейным дынастыям, якiя працуюць тут i аддаюць сябе поўнасцю не толькi дзеля асабiстага дабрабыту...

— ... але i дабрабыту прадпрыемства?

— Канешне. Мяркуйце самi. За год маёй работы на ГТФ усё кардынальна змянiлася ў лепшы бок. Толькi не падумайце, што Чарнышоў выхваляецца сваёй персонай. Зусiм не. Я лiчу, што проста так склалiся абставiны, у дадатак даспадобы прыйшлiся мой папярэднi вопыт i метады работы, заснаваныя на аб’ектыўнасцi i празрыстасцi ўсяго бiзнэсу, няважна пад якiм «дахам» — дзяржаўным цi недзяржаўным.

— Юрый Сцяпанавiч, адчуваецца, што ў вас вялiкi энергетычны зарад. Тым не менш далёка не кожны чалавек нават з добрай працоўнай бiяграфiяй рызыкнуў бы ўзначалiць, на першы погляд, эканамiчна непад’ёмнае прадпрыемства, якiм яшчэ нядаўна была Гродзенская тытунёвая фабрыка з яе непагашанымi крэдытамi i шматлiкiмi мiльярднымi даўгамi.

— Вы маеце рацыю: каб зрабiць такi крок, трэба было не адзiн раз усё ўзважыць, ацанiць па-сапраўднаму свае магчымасцi. Але ж, як гаворыцца, што будзе, тое будзе. Рызыкнуў. У многiм дзякуючы адпаведнай дзяржаўнай падтрымцы за гэты год удалося выправiць эканомiку фабрыкi i давесцi яе да неабходных стандартаў. Зараз мы выплачваем крэдыты, а iх толькi ў беларускiх рублях было ўзята 49 мiльярдаў рублёў плюс 8 мiльёнаў у еўра. Уяўляеце, якiя сумы «вiселi» пэўны час мёртвым грузам над ГТФ! Але ж калiсьцi трэба было разразаць гэты гордзiевы вузел неплацяжоў. Беларускi ўрад падставiў плячо. Нам было дазволена працаваць з сусветнымi аператарамi — пастаўшчыкамi тытуню без правядзення тэндараў, што дазволiла зэканомiць у 2006 годзе больш за 500 мiльёнаў амерыканскiх долараў. Таксама была задаволена наша просьба працаваць без тэндара з пастаўшчыкамi дапаможных матэрыялаў — i гэта дало значную эканомiю. З улiкам новых падыходаў да работы, завязаных выключна на вытворчай дысцыплiне i прамых бесперабойных пастаўках якаснай сыравiны, мы выйшлi на новыя рубяжы. Зараз не толькi разлiчваемся за крэдыт i працэнты па iм, але i своечасова плацiм падаткi ў дзяржбюджэт, выплачваем зарплату, разлiчваемся з пастаўшчыкамi. Увогуле, калi яшчэ некалькi гадоў таму фабрыка магла працаваць 2—3 днi на тыдзень, то цяпер нашы працоўныя буднi размеркаваны на тры змены кругласутачна, а пры неабходнасцi можам працаваць i ў суботу.

— Скажыце шчыра: такi эканамiчны цуд — вынiк працоўнага метаду бiзуна i пернiка?

— Давайце толькi не будзем кiдацца ў крайнасцi. Пра садзейнiчанне з боку дзяржавы я ўжо сказаў. А што датычыцца наладжвання працоўнай дысцыплiны, дык тут усё проста як двойчы два. Чалавек, якi добра працуе, адпаведным чынам атрымлiвае i добрую зарплату. Я не сказаў бы, што тут быт вызначае свядомасць цi наадварот. Мяркую, што гэтыя фiласофскiя пастулаты, якiя лёгка прымяняюцца да звычайнага вытворчага працэсу, удала дапаўняюць адзiн аднаго.

— Юрый Сцяпанавiч, усё ж прыемна ўсведамляць, што за год на Гродзенскай «табачцы» адбылiся кардынальныя змены. Праўда, у мяне ў галаве не зусiм укладваецца, як тытунёвы бiзнэс можа развiваць кiраўнiк, якi не курыць i даволi раўнадушны да цыгарэтнага дыму?

— Зразумеў, да чаго хiлiце. Дарэчы, не вы адзiн, хто здзiўляецца гэтаму. У многiх, вiдаць, такая асацыяцыя: дырэктар прыходзiць на работу, курыць адну трубку, другую, трэцюю. Потым дае каштоўнае ўказанне сваiм падначаленым на выпуск той цi iншай маркi цыгарэт. Прынамсi, да майго прыходу так i было, калi «пагоду» на ГТФе вызначаў адзiн блендар, якому падабалiся цыгарэты «Космас». Цяпер зусiм iншая сiтуацыя. Увогуе вытворчасць якаснай цыгарэты — справа надзвычай тонкая i далiкатная, хоць курыць мне неабавязкова, каб вырабляць якасную прадукцыю. Для гэтага ёсць iншая схема работы. Уявiце, што ў нас на стале стаiць з дзесятак «закрытых» мешак тытуню. Дык вось iх мы адпраўляем у свае аддзелы прамога продажу, якiя маюцца ва ўсёй рэспублiцы. Там гэтыя «букеты», а ў склад цыгарэты можа ўваходзiць да 20 розных вiдаў тытуню, пракурваюцца.

— Атрымлiваецца, што курыльшчыкi самi вызначаюць лепшыя ўзоры?

— Так. Я дадам, што ў нас ёсць курыцельная машына, якая абавязкова пракурыць узорны тытунь, каб упэўнiцца, што ён не затухне ў зубах курыльшчыка ў перапынках памiж зацяжкамi.

— Значыць, вам не даводзiцца ўмешвацца ў працэс фармiравання кампанентаў цыгарэты?

— Паўтаруся, што мы абапiраемся толькi на смак айчынных курыльшчыкаў. Лiчу, што гэта самы лепшы ход у вызначэннi патрэб рынку i празрысты метад. Нiхто не кiне камень у мой агарод наконт магчымага лабiравання чыiхсьцi iнтарэсаў цi асабiстага густу дырэктара.

— Юрый Сцяпанавiч, i ўсё ж: вам удалося звыкнуцца з пахам тытуню, якi чуваць нават каля прахадной фабрыкi?

— Скажу больш, я навучыўся разбiрацца ў тытунi, нiколi не трымаўшы ў зубах цыгарэту цi папiросу. I не толькi на тытунёвым складзе, дзе знаходзiцца тавар з маркiроўкай Бразiлii, Iнданезii, В’етнама, Iндыi, Балгарыi, Малдовы, Калумбii цi Аргенцiны. Часта бываю ў службовых камандзiроўках, дзе расце табак, i стараюся ўбiраць усю iнфармацыю, якая датычыцца тытунёвай справы i самога тытуню. Напрыклад, як вырошчваецца раслiна, яе ферментацыя, сарцiроўка. Зараз я магу сказаць, што якасць тытуню залежыць ад многiх фактараў: лiсце, што знаходзiцца знiзу — нiжэйшага гатунку, крыху вышэй — адпаведна i гатунак змяняецца ў лепшы бок. Самыя каштоўныя тыя, што растуць на версе. Яшчэ трэба ведаць, з якога боку гары расце тытунь — з паўднёвага цi паўночнага. Далей iдзе апрацоўка ўраджаю. Карацей кажучы, трэба сабаку з’есцi, каб пазнаць усе нюансы тытунёвай справы. Пакуль мне гэта ўдаецца.

— Апошнiм часам Гродзенская тытунёвая фабрыка на слыху многiх курцоў, у тым лiку i замежных. I прычына таму — выпуск з канвеера прадпрыемства новых цыгарэт пад патранажам сусветнавядомай кампанii «Брыцiш-Амерыкан Табако». Гэта вынiк удалага супрацоўнiцтва цi проста прыемнае iмгненне ў дзяржаўнай праграме iмпартазамяшчэння?

— Не пакрыўлю душой, калi скажу, што выпуск новых цыгарэт, гаспадаром якiх з’яўляецца кампанiя «Брыцiш-Амерыкан Табако» — гэта ўдалае спалучэнне нашых памкненняў. Магчыма, на пачатку сумеснай дзейнасцi наша супрацоўнiцтва раглядалася як часовае. Аднак час паказаў, што ГТФ i БАТ — добрасумленныя партнёры, якiя могуць наладзiць выпуск цыгарэт пакуль сярэдняга цэнавага сегмента на вельмi высокiм узроўнi.

— Цi значыць гэта, што ў блiжэйшым будучым партнёрамi Гродзенскай тытунёвай фабрыкi «Нёман» могуць стаць i iншыя сусветнавядомыя цыгарэтныя вытворцы. Такiя, напрыклад, як «Фiлiп Морыс».

— Я не будуць зараз сцвярджальна гаварыць, што заўтра мы можам наладзiць цеснае супрацоўнiцтва з iншымi брэндавымi кампанiямi, хоць дарога на ГТФ нi для каго не закрыта. Тым не менш нам хацелася сумесна з БАТам увасобiць у жыццё яшчэ не адзiн сумесны праект i арганiзаваць на фабрыцы ўвесь асартымент цыгарэт, якi выпускае кампанiя «Брыцiш-Амерыкан Табако». Гэта датычыцца i ўсiх цэнавых узроўняў.

— Прызнайцеся, што дружба з БАТам дала добры штуршок у развiццi гродзенскай «табачкi»?

— Несумненна, хоць, паўтаруся, такое супрацоўнiцтва носiць узаемавыгадны характар. Тым не менш работа з кампанiяй «Брыцiш-Амерыкан Табако» — адно задавальненне. Ведаеце, для курцоў на цыгарэтным пачку важна не толькi тое, што там напiсана назва фiрмы «Брыцiш-Амерыкан Табако», але i нешта па-англiйску. Што зробiш, такi менталiтэт у нашага курца.

— А што, у курцоў, напрыклад, азiяцкiх краiн густы адрознiваюцца ад славянскiх?

— За кожнага з iх, канешне, адказваць не магу, але ўпэўнены, што ў Кiтаi, Iндыi, Iране цi В’етнаме цыгарэты, выпушчаныя ў Беларусi, проста не прыжывуцца.

— На ваш погляд, якiя тэндэнцыi зараз пераважаюць у свеце айчынных курцоў. Цi ёсць у нас шэры рынак, якi ў свой час увасаблялi бабулькi з поўным баявым наборам ад танных папярос да каштоўных «парод» цыгарэт?

— Пачну з апошняга пытання. Шэры рынак зараз, безумоўна, ёсць, але ўжо з нешырокiм размахам, як 5—7 гадоў таму. Мне здаецца, што ў нашу краiну падпольна завозяцца адна-дзве маркi цыгарэт. Такiя, напрыклад, як «Саюз-Апалон». Думаю, што з’ява часовая, бо ў хуткiм часе Гродзенская тытунёвая фарбрыка будзе выпускаць абасалютна ўвесь асартымент для курцоў. Што датычыцца тэндэнцый айчыннага рынку, зараз мы значна павялiчылi выпуск цыгарэт з фiльтрам.

— Гэта значыць, што курэц стаў больш цывiлiзаваным i заможным?

— Гэтае меркаванне таксама мае права на жыццё. Зрэшты цыгарэты з фiльтрам — асноўная прадукцыя прадпрыемства. Яны вырабляюцца з тытунёвай мешкi American Blend. Менавiта на гэты клас тытунёвых вырабаў ГТФ робiць стаўку, паколькi агульнасусветныя тэндэнцыi развiцця тытунёвага рынку характарызуюцца пастаянным павелiчэннем долi спажывання такога роду вырабаў.

— Юрый Сцяпанавiч, а можа сярэднестатыстычны курэц проста клапоцiцца аб сваiм здароўi?

— Не магу сцвярджаць, бо на кожным пачку напiсана, што курэнне небяспечна для здароўя. Калi б надта хвалявалiся, то не курылi б. Але ж гэтае меркаванне, мне здаецца, з вiртуальнай галiны...

— бо кiнуць курыць — справа не з лёгкiх?

— Не ведаю, бо не курыў. Але ж навейшая гiсторыя тытуню налiчвае звыш 500 гадоў, калi Калумб у пошуках Iндыi адкрыў Амерыку i адтуль прывёз тытунь у Еўропу. Не хацелася б надалей удавацца ў гiстарычае мiнулае, бо гэта зойме шмат часу. Хоць калi верыць летапiсцам сярэднiх вякоў, то атрымлiваецца, што тытунём лячылi многiя хваробы... Як бы там нi было, курэнне — гэта шкодная звычка, ад якой проста так не пазбавiшся. Калi прытрымлiвацца статыстыкi, то можна адзначыць станоўчую тэндэнцыю: колькасць курцоў змяншаецца, i праз пару-тройку гадоў у нашай краiне курыць будзе не больш за 10 працэнтаў насельнiцтва. Але ж курыва застанецца. Таму мы павiнны клапацiцца аб iх здароўi, выпускаючы высакаякасную прадукцыю з панiжаным утрыманнем смол i нiкацiну.

— Юрый Сцяпанавiч, паводле законаў эканомiкi, выпусцiць добрую прадукцыю — яшчэ мала для дасягнення адпаведнага эканамiчнага поспеху. Яе трэба належным чынам упакаваць i ў аптымальныя тэрмiны прадаць, каб мець абаротныя сродкi на развiццё.

— Вы маеце рацыю. Я ўпэўнiўся, што якасная мешка тытуню, будзе гэта American Blend, якая складаецца з тытунёвай сыравiны накшталт Вiрджынiя, Арыенталь цi Барлей, складае толькi 30 працэнтаў поспеху. На канечную прадукцыю даволi значна ўплывае канструкцыя цыгарэты — папера, фiльтр, абадо, перфарацыя. Я ўжо не кажу пра цыгарэтны пачак. Але нават калi ўсё гэта зроблена, то гэта яшчэ не канечны пункт у вашым бiзнэсе. Прадаць тавар — вось задача.

— Вядома, што айчынны гандаль для беларускiх вытворцаў нават прадукцыi вельмi высокай якасцi быў галаўным болем.

— У недалёкiм мiнулым ГТФ таксама была не выключэнне — магазiны нам былi павiнны да 6 мiльярдаў рублёў. Цяпер сiтуацыя змянiлася да лепшага, зноў жа дзякуючы дапамозе дзяржавы. У гандлёвую сетку краiны мы пастаўляем вялiкi асартымент цыгарэт — лёгкiх, суперлёгкiх, з ментолам. Ва ўстаноўлены перыяд Белкаапсаюз трымае справаздачу перад урадам наконт разлiкаў i пратэрмiнаваных плацяжоў. Такая схема работы ў сцiслыя тэрмiны дала станоўчы вынiк. Цяпер мы не з’яўляемся беспрацэнтнымi крэдыторамi для мноства гандлёвых кропак, што дазваляе ГТФ дынамiчна развiвацца, рабiць значныя адлiчэннi ў дзяржбюджэт, а самае галоўнае — удасканальваць выпускаемую прадукцыю i дасягаць максiмальна магчымай якасцi.

З гiсторыi Гродзенскай тытунёвай фабрыкi

Архiўныя матэрыялы сведчаць, што роўна 145 гадоў таму — 17 лiпеня 1861 года купец Абрам Гордан на пару з Лейбам Шарашэўскiм падаў прашэнне ў Гродзенскае Губернскае праўленне з просьбай адкрыць у Гродне тытунёвую фабрыку. У сувязi з тым, што Лейба Шарашэўскi не меў купецкiх правоў, дазвол на адкрыццё фабрыкi было дадзена купцу Абраму Гордану.

Гэта цiкава ведаць...

Фабрычны бiзнэс Шарашэўскiх практычна стаў равеснiкам некалькiх даволi вядомых цяпер на Захадзе i на прасторах былога Саюза фiрмаў. У 1847 годзе была заснавана кампанiя «Philip Morris», паўстагоддзем пазней, у 1902 годзе — кампанiя «British American Tobbaco»...

Як бачна, традыцыi тытунёвай вытворчасцi ў Гродне маюць не менш салiдны тэрмiн, чым у буйнейшых заходнiх фiрмаў, а высокiя патрабаваннi да якасцi прадукцыi былi характэрны для Шарашэўскiх, бо надпiс на iх прадукцыi сведчыў: «Якасць супраць ранейшай значна лепшая!».

Прадукцыя фабрыкi была шырока вядома як у Расiйскай iмперыi, так i за яе межамi. Прадпрыемства Л. Шарашэўскага мела таварны знак, зацверджаны ўрадам Расii, i выпускала курыльны i нюхальны тытунь, папiросы, сiгары i махорку...

У 1907 годзе тытунёвая фабрыка пераўтворана ў акцыянернае таварыства, яе гадавая прадукцыя ў той час складала звыш 4 мiльёнаў царскiх рублёў.

Першая сусветная вайна i акупацыя горада Гродна кайзераўскiмi войскамi прывялi да скарачэння i заняпаду вытворчасцi.

1924 год азнаменаваны нацыяналiзацыяй фабрыкi Польшчай i звальненнем асноўнай масы рабочых. У 1929 годзе фабрыка перажывала сусветны эканамiчны крызiс.

Пасля далучэння Заходняй Беларусi да СССР (1939 год) пачалася рэканстуркцыя прадпрыемства, аднак у пачатку Вялiкай Айчыннай вайны фабрыка была амаль поўнасцю разрушана, а пасля 1945 года пачалося пасляваеннае аднаўленне прадпрыемства. Чвэрць стагоддзя, да 1980 года, фабрыка займала вядучае месца ў галiне.

У 1964 годзе ў Беларусi было створана тытунёвае вытворчае аб’яднанне «Нёман», Гродзенская тытунёвая фабрыка стала галаўным прадпрыемствам гэтага холдынга.

У часы Савецкага Саюза фабрыка па праву лiчылася флагманам айчыннай вытворчасцi цыгарэт i папiрос, уваходзiла ў тройку буйнейшых вытворцаў дадзенага вiду прадукцыi ў краiне.

1 студзеня 1988 года аб’яднанне «Гроднатытуньпрам» было лiквiдавана i пераўтворана ў Гродзенскую тытунёвую фабрыку «Нёман».

29 снежня 2000 года ГТФ «Нёман» была зарэгiстравана гродзенскiм гарадскiм выканаўчым камiтэтам як «Рэспублiканскае вытворчае унiтарнае прадпрыемства «Гродзенская тытунёвая фабрыка «Нёман».

Якасць — ключ да канкурэнтаздольнасцi i працвiтання прадпрыемства

Сёння ГТФ забяспечвае работай звыш 900 чалавек, якiя маюць значны вопыт работы ў тытунёвай прамысловасцi, у тым лiку кiруючы састаў — лепшых айчынных кіраўнікоў

Гродзенская тытунёвая фабрыка па-ранейшаму трымае сваю фiрменную марку, i на сёння мае трывалыя пазiцыi на айчынным рынку, кантралюючы звыш 50 працэнтаў паступленняў цыгарэт i папiрос у ганлёвую сетку рэспублiкi.

Адным з немалаважных фактараў, якiя пацвярджаюць высокую якасць прадукцыi, з’яўляецца атрыманы ГТФ сертыфiкат на адпаведнасць сiстэмы менеджменту якасцi мiжнародным стандартам серыi ISO 9001—2001, якi зарэгiстраваны ў Нацыянальнай сiстэме сертыфiкацыi Рэспублiкi Беларусь i ў нямецкай сiстэме акрэдытацыi TGA.

Удалае i гарманiчнае спалучэнне традыцый, прафесiйнага майстэрства кадраў i найноўшых тэхналогiй сталi надзейнымi спадарожнiкамi ГТФ на шляху да свайго пакупнiка.

Палiтыка ў вобласцi якасцi (вытрымкi)

Мэта

выкананне патрабаванняў спажыўца — важнейшая частка работы па павышэнню якасцi;

павышэнне задаволенасцi спажыўца праз выпуск тытунёвых вырабаў адпаведнай якасцi, арыентаваных на рынкавы попыт;

узаемавыгадныя адносiны з нашымi спажыўцамi i павышэнне жыццёвага ўзроўню ўсiх работнiкаў фабрыкi.

Асноўныя задачы

стварэнне ўмоў для вытворчасцi тытунёвых вырабаў, якiя задаволяць патрабаваннi спажыўцоў i будуць канкурэнтаздольнымi на сучасным рынку;

папярэджанне i ўстараненне дэфектаў тытунёвых вырабаў на ўсiх этапах iх стварэння i вытворчасцi;

паляпшэнне эканамiчнага становiшча фабрыкi за кошт знiжэння затрат вытворчасцi, павелiчэння аб’ёмаў рэалiзацыi за кошт росту пазiцый на тытунёвым рынку Рэспублiкi Беларусь, пашырэння рынку збыту.

Шляхi вырашэння мэтаў i задач

рэалiзацыя маркетынгавай стратэгii;

укараненне прагрэсiўных тэхналогiй i сучаснага абсталявання;

павышэнне квалiфiкацыi кадраў;

пастаяннае ўдасканаленне сiстэмы менеджменту якасцi;

выкананне патрабаванняў аховы працы i прамысловай бяспекi.

НАШЫ РЭКВIЗIТЫ:

Рэспублiка Беларусь, 230771 г. Гродна, вул. Арджанiкiдзе, 18.

тэл.+ 375 152 525161

факс + 375 152 565334

e-mail: market@mail.grodno.by