Мелодыя сэрца

Источник материала:

Яно пачалося якраз у той час, калi святкаваўся дзень нараджэння Якуба Коласа з традыцыйных «коласаўскiх чытанняў», на якiх прысутнiчаў яго сын Мiхась Мiцкевiч. Гаварылi пра Коласа, узгадвалi яго словы, чыталi вершы, прысвечаныя творцы, спадчына якога нам зусiм не так добра вядомая, як мы думаем. Так, вядомая яна яшчэ са школы, ды толькi цi ўся? Акадэмiк Уладзiмiр Гнiламёдаў менавiта на гэта i звярнуў увагу: не было поўнага збору твораў Коласа, хоць даўно i многа пра гэта гаворыцца, як да цяперашняга часу не складзена яго поўнай бiяграфii, без «белых плямаў», манаграфii ёсць, але гэтага мала, не даследавана як след паэтыка Коласа...

Чытачоў «Звязды» не трэба пераконваць у каштоўнасцi слова Якуба Коласа: яны самi назвалi паэму «Новая зямля» творам адышоўшага ХХ стагоддзя. Якi, пэўна, перакiнуў масток у сённяшнi час — надта актуальна гучыць у ёй тэма адносiнаў беларуса да сваёй зямлi. Да радзiмы.

На радзiме пiсьменнiка пракладзены «шлях Коласа». Сёння на Стаўбцоўшчыне многiя мясцiны дапамогуць лепей адчуць i жыццё, i творчасць Песняра. Толькi шмат што змянiлася, i Акiнчыцы, дзе хлопчык Кастусь Мiцкевiч прыйшоў у свет, цяпер знаходзяцца ў межах самога горада Стоўбцы. Альбуць, Мiкалаеўшчына, Смольня, дзе знаходзiцца мемарыяльная хата... I па дарозе — драўляныя скульптуры, нiбыта застыўшыя коласаўскiя вобразы.

Стоўбцам ёсць што паказаць — i сваiм, i чужым.

— У нашага раёна вялiкiя магчымасцi для развiцця турызму, — адзначае старшыня раённага выканаўчага камiтэта Iгар Радзюк. —— Многа ўнiкальных куткоў прыроды, дзе можна адпачыць i далучыцца да гiсторыi краю. Мы iмкнёмся, каб у раёне падтрымлiваўся культурны дух, таму да iншых фестываляў, якiя ладзяцца ў нас, дадалося сёлета Свята беларускай песнi. Далей мы думаем пра тое, каб правесцi яго па iншых мястэчках раёна, якiя таксама звязаныя з iмем Коласа.

Адзiн з мясцовых фестываляў, дарэчы, мае назву «Сымон-музыка» i сведчыць пра тое, што слова знакамiтага земляка жыве. Але сёлета сведчыць пра гэта i новая iмпрэза, якую падтрымаў Мiнскi аблвыканкам.

У фае Старасвержаньскага цэнтра культуры Дзяржаўны лiтаратурна-мемарыяльны музей iмя Якуба Коласа стварыў мiнi-экспазiцыю, дзе былi выстаўлены не толькi партрэты пiсьменнiка, але яго асабiстыя рэчы, фотаздымкi, лiсты. У гонар паэта гучала музыка.

Праграму паводле Коласа кампазiтар Эдуард Зарыцкi стварыў некалькi гадоў таму. Але на радзiме паэта яна выконвалася ўпершыню. Зорныя словы, зорныя музыкi, зорныя спевакi ў снежны лiстапад ехалi са сталiцы — Нацыянальны канцэртны аркестр з поўным саставам салiстаў. Народны артыст Беларусi Мiкалай Скорыкаў адразу настроiў на сур’ёзны канцэрт. Наталля Тамела разам з голасам дэманстравала арыгiнальны модны строй. «Маленькая зорка» Ларыса Грыбалёва пакарала стойкасцю i павагай да простага гледача: па-летняму адкрытая сукенка дапамагала стварыць вобраз песнi, якi павiнен быць незалежна ад таго, дзе ты спяваеш i якое надвор’е за акном. Саша Нэма «запалiў» публiку — паспрабуй не паверыць у жыватворную сiлу яскравага беларускага слова...

— Мы вельмi адказна ставiлiся да падрыхтоўкi Свята беларускай песнi, — гаворыць кiраўнiк Нацыянальнага канцэртнага аркестра Мiхаiл Фiнберг. — Калi мы будзем ведаць тое, што зрабiлi Колас i Купала, то будзем усведамляць, што жывём у Беларусi. Такiм чынам, Свята песнi — гэта i свята мовы. Нават маладыя канкурсанты Мiншчыны аддалi перавагу песням на беларускай мове — яны iх выбiралi самi.

Песня на беларускай мове дапамагла пераможцы конкурсу «Мiншчына спявае з аркестрам». Iрына Вярховiч, 26-гадовая спявачка з Фанiпаля, абрала для конкурснага выканання «Сучасную баладу» кампазiтара Алены Атрашкевiч. Цяпер Iрына, салiстка аркестра ГУУС, думае пра сваю сольную кар’еру, штуршком для якой стаў конкурс у Стоўбцах.

Дзеля Свята песнi ў Стоўбцах спецыяльна быў адрамантаваны будынак Цэнтра культуры ў вёсцы Стары Свержань, з залай амаль на чатырыста месцаў. Вёска побач са Стоўбцамi. Але ў горадзе такога Цэнтра няма. У Старым Свержанi цяпер аграгарадок, вёсцы трэба развiвацца, значыць, падпiтвацца духоўна. А што можа наталiць людзей, якiя працуюць на зямлi, лепш чым словы: «Мой родны кут, як ты мне мiлы?..»