БЯСЕДА

Источник материала:

Анталогiя беларускай песнi

Ансамбль «Бяседа» заўсёды нясе радасць, надае ўпэўненасцi i веры. Звонкай песняй спаталяе ён душы слухачоў, натхняе iх. Паўтара дзесятка гадоў народны ансамбль музыкi, створаны таленавiтым кампазiтарам, народным артыстам Беларусi Леанiдам ЗАХЛЕЎНЫМ, чаруе ўзорным выкананнем песенных скарбаў краiны.

У рэпертуары ансамбля з’явiлася новая песня, якая выяўляе сутнасць яго дзейнасцi. Напiсаная яшчэ да першага дзесяцiгоддзя музычнага калектыву, яна толькi цяпер вольна i сакавiта загучала на канцэртах. У спеўным аповедзе пра старадаўнi беларускi звычай вырашаць жыццёвыя праблемы за сяброўскiм сталом, дзе разважлiвае слова i жарт, канкрэтная прапанова i чарка гарманiчна суседнiчаюць, разгортваецца шлях да паразумення, супольнай працы, мiру i згоды. Песня «Бяседа» прысвячаецца не толькi творчаму ансамблю. Яна становiцца прыцягальнай часцiнкай нашага супольнага жыцця, вернай спадарожнiцай сяброўскага застолля.

Мiхась ШАВЫРКIН.

ВЕРШ Леанiда ПРАНЧАКА

Добры звычай старадаўнi —

Запрашаць гасцей у дом,

Сабiрацца на бяседу

За святочным за сталом.

На бяседу, на бяседу,

Каб душою адпачыць!

Мы жывём i жыць мы будзем,

Покуль песня будзе жыць!

Прыпеў:

Спявай, бяседа звонкая, спявай, сяброў збiрай!

Хай радасць неўгамонная льецца цераз край!

Як сэрцу свята хочацца — на стол сцялi абрус!

Паднiмем кубкi поўныя за нашу Беларусь!

Каб бяседа не змаўкала,

Каб звiнела i гула,

I на чарку, i на скварку

Запрашаем да стала.

На бяседу, на бяседу

Мы прыходзiм да сяброў,

Прывiтаць iх добрым словам,

Праспяваць iм «Сто гадоў»!

Прыпеў.

Сэрцы шчырыя гамоняць,

Сэрцы блiзкiя пяюць.

Над азёрнаю старонкай

Песнi родныя плывуць.

Запрашаем на бяседу,

Каб душою адпачыць!

Мы жывём i жыць мы будзем,

Покуль песня будзе жыць!