Беларускi вiнаград — для нелянiвых скарб!

Источник материала:

Вядомы беларускi спецыялiст па гэтай агракультуры Вiктар Паўлавiч Кухараў на сваiм участку зямлi ў Вiцебскiм раёне, пачынаючы з 1982 года, выпрабаваў больш за 300 гатункаў вiнаграду. Яго ўчастак уключаны ў спецыяльную Дзяржаўную праграму «Стварэнне нацыянальнага генетычнага фонду гаспадарча карысных раслiн Рэспублiкi Беларусь». Нядаўна Вiктар Паўлавiч — старшыня Вiцебскага фiлiяла клуба «Паўночны вiнаград» на мiжнароднай канферэнцыi ў Латвii (Юрмала) стаў правадзейным членам мiжнароднай асацыяцыi вiнаградарства паўночных краiн. А летась яго прозвiшча з’явiлася ў выданнi «Хто ёсць хто ў Беларусi? Дзелавы свет СНД-2006». Шмат гадоў ён з’яўляецца шчырым агiтатарам вырашчвання вiнаграду. Ён — аўтар дзесяткаў артыкулаў, а ў 2003-м выйшла яго кнiга «Вiнаград — усе колеры вясёлкi». Вельмi рады Вiктар Паўлавiч, што ў Беларусi цяпер шмат маладых вiнаградараў. Не ўтойвае радасцi, што адзiн айчынны завод па вырабу вiн усё-такi зацiкавiўся карысцю вырошчвання гэтай культуры «прама на месцы», i цяпер будзе свая лаза, свой вiнаград, якаснае сапраўднае вiно беларускага разлiву.

Вiнаградам ён зацiкавiўся амаль што выпадкова, калi пазнаёмiўся з правадзейным членам маскоўскага таварыства выпрабавальнiкаў прыроды Дзмiтрыем Харытонавiчам Токаравым. А потым са славутым расiйскiм вiнаградарам Iванам Аляксандравiчам Кастрыкiным. Апошнi аказвае вялiкую дапамогу ў развiццi вiнаградарства Беларусi, з’яўляецца членам-карэспандэнтам мiжнароднай акадэмii вiнаградарства, двойчы лаўрэатам расiйскай дзяржаўнай прэмii ў вобласцi вiнаградарства. Перадае для выпрабаванняў новыя гатункi, навуковую лiтаратуру, дапамагае саветамi. Падзялiўся вялiкай колькасцю насення для закладкi сумеснага селекцыйнага ўчастка.

Разважае Вiктар Кухараў: «На той жа канферэнцыi было параўнальна шмат прадстаўнiкоў Канады. Ды i канадскi бок прафiнансаваў большую частку выдаткаў. А ўсё таму, што ў гэтай краiне аддаюць перавагу гатункам вiнаграду з iзабэльным прысмакам (з iх робяць т. зв. сталовыя вiны) паэтапна замянiць на больш высакародныя. Канадцы плануюць поўнасцю самазабяспечвацца «высокiмi» маркамi сухiх вiн. А мы маглi б у перспектыве зрабiць тое ж самае, толькi трэба пачаць займацца прамысловым вiнаградарствам. Былi там спецыялiсты з многiх краiн, у тым лiку i з Кiтая (унутраная Манголiя)...».

З якiх гатункаў пачаць i не заблытацца? Вопыт падказвае, што ў нас у Беларусi гатункi з перыядам вегетацыi больш за 140 дзён не прыдатныя для вырошчвання нават у цяплiцы, а гатункi з перыядам вегетацыi больш за 125 дзён — для адкрытага грунту.

Гатунак «Маскоўскi ўстойлiвы» да 32 градусаў марозу вытрымлiвае. Укрываць не трэба пры тэмпературах мiнус 25—30 градусаў «Карынку рускую». Добра зарэкамендавалi сябе пры паўночным клiмаце «Алёшанкiн», «Кiеўскi белы».

Вiнаградным гатункам «усiх часоў i народаў» лiчыцца «Захапленне», якi з’явiўся ў 1993-м. Менавiта за яго Iвану Кастрыкiну была прысуджана дзяржаўная ўрадавая прэмiя. На сёння на аснове гэтага гатунку выведзена больш за 70 iншых гатункаў.

Зараз Вiктар Кухараў працуе над серыяй альбомаў гатункаў вiнаграду, што растуць у Беларусi. Усяго iх будзе чатыры. Калi зацiкавяцца нашы чытачы, знакамiты вiнаградар даў згоду падзялiцца на старонках «Звязды» сваiмi сакрэтамi: якiя этапы пры вырошчваннi лазы, як правiльна падрыхтаваць зямлю, як набыць саджанцы i падрыхтаваць iх да высадкi, колькi трэба мець вiнаграду, каб забяспечыць сям’ю свежым, сушаным вiнаградам, кампотамi i г.д. Пракансультавацца можна з вiнаградарам па мабiльнаму тэл. 628-30-42. Шчыра шкадуе спецыялiст, калi пачынаючыя дачнiкi расчароўваюцца ў вiнаградзе, бо, каб правiльна выбраць тыя ж саджанцы, трэба давяраць таму, хто iх прапаноўвае.