Сёння Мiжнародны дзень роднай мовы

Источник материала:

Штогод 21 лютага адзначаецца Мiжнародны дзень роднай мовы. Ён быў усталяваны ў 1999 годзе рашэннем 30-й сесii Генеральнай канферэнцыi ЮНЕСКО ў мэтах садзейнiчання прызнанню i выкарыстанню родных моў ва ўсiм свеце.

Тэма становiшча беларускай мовы — мовы тытульнай нацыi краiны — надзвычай хвалюе нашых чытачоў. Тым больш што некаторыя рашэннi, якiя прымаюцца «адукацыйнымi» чыноўнiкамi, выклiкаюць не тое што неразуменне — недаўменне. У жнiўнi мiнулага года стала вядома аб рашэннi Мiнадукацыi перавесцi з 1 верасня 2006 г. выкладанне ў школах гiсторыi Беларусi на рускую мову (Гл.: «Звязда» за 12 жнiўня i 8 верасня 2006 года). А ўжо ў студзенi гэтага года — новая «моўна-адукацыйная» навацыя: з 1 верасня 2007 года ў ВНУ лiквiдуецца прадмет «Беларуская мова. Прафесiйная лексiка» (Гл.: «Звязда» за 24 i 31 студзеня г.г.)

Чытачы выказваюць свае меркаваннi i спадзяюцца быць пачутымi.

Настаўнiцу Валянцiну Герасiмаву, лiст якой мы сёння друкуем, чытачы памятаюць як удзельнiцу сумеснай акцыi газеты «Звязда» i мемарыяльнага комплексу «Хатынь» «Нашчадкi вогненных вёсак». Валянцiна Пятроўна напiсала пра свайго земляка Васiля Сакадынца — адзiнага жыхара, якi застаўся жывым у знiшчанай вёсцы Боркi Кiраўскага раёна («Ад брацiка застаўся толькi попел...», 16 сакавiка 2006 г.). Валянцiна Пятроўна, просячы слова, адзначае: «Я не ўваходжу нi ў якую палiтычную партыю, я цвяроза ацэньваю тое, што адбываецца навокал. Па жыццi мяне вялi розныя прынцыпы, адзiн з iх: «Нiхто, акрамя мяне...»

Мы дзякуем усiм, хто адгукаецца на публiкацыi «Звязды».

Са святам роднай мовы ўсiх нас!

Таццяна ПАДАЛЯК.

[{Родная мова

Пiмен ПАНЧАНКА

Век свой цiхi: ёй знiкнуць пара.

Для мяне ж яна вечна жывая,

Як раса, як сляза, як зара.

Гэта ластавак шчабятанне,

Звон свiтальны палескiх крынiц,

Сiнь чабору i барвы зарнiц,

I буслiнае клекатанне.

Калi ж хто загадае: «Не трэба!» —

Адрачэцца ад мовы народ, —

Папрашу я i сонца, i неба:

Мне не трэба нi славы, нi хлеба,

Асудзiце на безлiч нягод.

Толькi месяцаў назвы пакiньце,

Назвы родныя роднай зямлi,

Пра якiя з маленства ў блакiце

Бор шумiць i пяюць жураўлi:

Студзень —

з казкамi снежных аблокаў,

Люты — шчодры на сiнi мароз,

Сакавiк — з сакатаннем i сокам

Непаўторных вясновых бяроз,

Красавiк — час маланак i лiўняў,

Травень —

з першым каханнем, сяўбой,

Чэрвень — з ягаднаю зарой,

Лiпень — з мёдам,

З пшанiцаю — жнiвень,

Спелы яблычны верасень,

Светлы кастрычнiк

У празрыстасцi чыстай, крынiчнай,

Лiстапад — залаты лiстапад,

Снежань — першы густы снегапад...

Цi плачу я, цi пяю,

Цi размаўляю з матуляю —

Песню сваю, мову сваю

Я да грудзей прытульваю.

1964