Толькi Бог?..
Валянцiна ДОЎНАР
Анекдот ёсць... Пад канец мiнулага веку па нашых (тады савецiх яшчэ) дарогах, высокае замежнае начальства ехала. I з прыгодамi, бо пастаянна, то тут, то там даводзiлася скiдваць скорасць, а то i наогул — збочваць. «Нiчога не зробiш», — разумелi госцi, — рамонт.
Праз год-другi прыехалi яшчэ раз. Бачаць — на тых самых дарогах акурат той самы малюнак... Тады яны (па разлiку цi дабраце душэўнай) дапамагчы рашылi — з прапановай выступiлi. Можам, маўляў, камандзiраваць да вас нашых спецыялiстаў, i вы — раз i назаўсёды — пазбавiцеся ад праблем з дарогамi. Наша кiраўнiцтва прапанову гэтую вывучыла, падзякавала i iм адказала, што мы, маўляў, таксама можам — камандзiраваць да iх... нашых спецыялiстаў. I тады ўжо яны раз i назаўсёды пазбавяцца ад праблемы... беспрацоўя. Да кансенсусу, вiдаць, так i не прыйшлi, бо... Шаша. Палова перакрыта — рамонт. Пад адпаведным знакам паслухмяна, прывычна скiдваем скорасць, ледзьве паўзём. I пры гэтым... даганяем нейкi старэнькi, ледзь жывы «керагаз». Бензiн з яго ледзь не жыўцом гонiць: дыхаць няма чым. I не аб’едзеш, бо правыя колы той (з дазволу) машыны — на адной паласе, левыя — на другой... «Мiргаем» фарамі, каб цi туды, цi сюды ўжо — «не бачыць», сiгналiм — «не чуе»... Абмiнаючы, хацелi паглядзець на «вадзiлу» i за рулём — ледзь разгледзелi: хлапчаня — дробненькае, маладзенькае... I паўбяды было б, калi б везла яно толькi сябе, а то «кiтайскае насельнiцтва» ў салоне: «шашачкi» на «борце» — «таксуе» хлопец, насельнiцтву паслугi аказвае! ...За што змагалiся, як кажуць. Канулi ў вечнасць чэргi на таксi: машын сёння хоць адбаўляй. Адкуль? Са старых правераных часам, дзяржаўных таксапаркаў, з недзяржаўных фiрмаў, «iпэшных» з лiцэнзiямi, без iх... Адпаведна, пасажыры (што, зразумела, добра!), могуць выбiраць, з кiм куды ехаць, каму плацiць, у якую машыну садзiцца, а ў якую не... I ўсё ж, як на мой (мо недасведчаны, погляд?), добра было б, каб папярэдне, да іх, нехта яшчэ (прычым вельмi адказна, квалiфiкавана!) праверыў тэхнiчны стан той машыны, пераканаўся ў прафесiйнай падрыхтоўцы, у майстэрстве вадзiцеля. Цi рынак цяпер? А значыць, выратаванне тапельцаў справа рук самiх жа тапельцаў i сцеражонага толькi Бог сцеражэ? Свят-свят-свят, да пары?..
Чтобы разместить новость на сайте или в блоге скопируйте код:
На вашем ресурсе это будет выглядеть так
Анекдот ёсць... Пад канец мiнулага веку па нашых (тады савецiх яшчэ) дарогах, высокае замежнае начальства ехала. I з прыгодамi, бо пастаянна, то тут, |
|