Такi зразумелы чужы боль

Источник материала:

Матэрыялы паказваюць толькi першыя два месяцы Другой сусветнай вайны на тэрыторыi Польшчы. Але гэтага дастаткова, каб уявiць спосабы нямецкай падрыхтоўкi да вайны, зразумець, якiя былi на той час iдэйныя i палiтычныя рэалii ў Германii, наколькi была навучаная i арганiзаваная яе армiя. Дакументальна пацверджаныя злачынствы, якiя былi ўчыненыя падчас бамбардзiровак, шматлiкiя праявы антысемiтызму i жорсткасцi ў дачыненнi да ваеннапалонных i грамадзянскiх абаронцаў.

Падобныя выставы, якiя адбывалiся раней, выклiкалi шмат спрэчак у Германii наконт сапраўднай ролi Вермахта ў Другой сусветнай вайне. У нямецкай гiсторыi пераважае стэрэатып, што злачынствы ўчынялi эсэсаўцы i палiцэйскiя, а салдаты на фронце ваявалi... з павагай да асобаў, якiя знаходзiлiся па другi бок лiнii фронту, цi станавiлiся палоннымi, цi жылi на акупаваных тэрыторыях. І яшчэ адзiн стэрэатып датычыцца таго, што дзеяннi Вермахта былi асаблiва жорсткiя толькi пасля нападу на Савецкi Саюз. Але дакументы нас пераконваюць у тым, што ўжо з 1 верасня па 25 кастрычнiка 1939 года, у перыяд так званай вайсковай адмiнiстрацыi, менавiта Вермахт з’яўляўся вышэйшай уладай на акупаванай тэрыторыi II Рэчы Паспалiтай, i ён нясе адказнасць за ўсе злачынствы, якiя былi здзейсненыя ў той час.

Задача гэтай выставы — папоўнiць матэрыялы экспазiцыi Гамбургскага iнстытута грамадскiх даследаванняў, якi працягвае iнфармаваць свет пра злачынствы той вайны, пра якую ўсё яшчэ балюча гаварыць i палякам, i беларусам.