Хто паедзе на хутар?

Источник материала:

Цiкавы артыкул у "Звяздзе" "На хутар?", але, мне здаецца, надта ён спазнiўся...

Але спачатку пагаворым пра хутар. Што гэта такое, я ведаю, хоць i не жыў на iм. У нас, у Заходняй Беларусi, пры панскай Польшчы хутарная праца праводзiлася. Панам хацелася рассялiць вёскi, каб людзi жылi далёка адно ад аднаго, каб менш сустракалiся. У нашай Будчы таксама працавалi iнжынеры-землямеры, рыхтавалi вёску да хутароў. Я ведаў прыблiзна месца нашага хутара: ён знаходзiўся на адлегласцi каля чатырох кiламетраў ад школы. Некаторыя былi i далей, за 5-6 кiламетраў. Па бездарожжы ўвосень i вясной было б немагчыма дзятве наведваць школу, а зiмою, у завею — i тым больш. Ды i наогул хутаране адарваныя ад грамадства, ад гандлёвых пунктаў. Дзе купiць патрэбныя рэчы? Дзе правесцi свой вольны час i моладзi, i дарослым? Такiя пытаннi задавалi сабе людзi.

Не дайшло тады да рассялення. Пачалася другая сусветная, Польшча ўступiла ў вайну з Германiяй, мы засталiся жыць у сваёй вёсцы, а iнжынеры-землямеры раз’ехалiся хто куды.

А хто сёння можа стаць хутаранiнам? Думаю, варта было б спытаць пра гэта маладых гараджанаў, прычым у гарадах розных узроўняў — цi гатовыя яны кiнуць горад i заняцца сельскай гаспадаркай на хутары? Бо на нас, старэйшае пакаленне, разлiчваць у гэтай справе, вядома ж, не варта — у вёсках засталiся пенсiянеры, якiя сваё адпрацавалi i якiм не патрэбныя ўжо нi зямля, нi заробкi — тое, чаго не хапала ледзь не ўсё жыццё. Лiчу, што моладзь затрымае ў вёсках высокi ўзровень культурнага ўладкавання, прадуманая сiстэма заробкаў. А там, магчыма, i да хутароў дойдзе справа. Але любую справу рухае матэрыяльны iнтарэс, сiстэма духоўных, сямейных каштоўнасцяў. Дзяржаве ёсць над чым папрацаваць.