Чаго мужчына хоча ў ложку?

Источник материала:

Міф першы: мужчынам падабаецца жаночая бялізна.

Празрыстая, карункавая, атласная -- можна выбраць на свой густ. А зараз трэба зняць гэта неадкладна! Таму што мужчынам, па іх аднадушным заявам, куды больш падабаюцца голыя жанчыны.

Крамы ніжняй бялізны нездарма абчэпленыя карункамі. Прымяраючы ўсё гэтае хараство, кожная жанчына думае пра мужчыну, які будзе яе распранаць. І марыць, што вось гэты станік з вышыўкай абавязкова спадобіць каханага зараз жа зрабіць прапанову рукі і сэрца. Ну, ці хаця б запрасіць яе ў рэстаран.

Бялізнавая індустрыя працуе зусім не на тое, каб разбіць мужчынскае сэрца -- яна пакарае жанчын. А мужчынам ўсё роўна. Вядома, калі на жанчыне надзетыя бабуліны панталоны з начосам, то да сэксу справа можа і не дайсці, але розніцу паміж карункамі і шыццём зразумець здольныя толькі фетышысты, якіх сярод мужчын ўсё ж меншасць.

Так што можна з упэўненасцю сказаць: сярэднестатыстычнаму мужчыну няма розніцы, што надзета на жанчыне. І ўсякія панчохі-пеньюары яны прымаюць як дадзенае -- проста таму, што яны падабаюцца жанчынам.

Міф другі: мужчынам падабаецца эратычная бялізна з сэкс-шопа.

Калі каханы сам прывёў жанчыну ў сэкс-шоп і прапанаваў памераць вунь той скураны пояс для панчохаў, тады ўсё ў парадку. А вось калі жанчыне прыспічыла папесціць яго чымсьці новым і яна па сваёй ініцыятыве закупіла прыстойны арсенал сэкс-бялізны -- дарма выдаткавала грошы.

Мужчына ў лепшым выпадку моцна здзівіцца, убачыўшы сваю палоўку ў збруі "Спадарыня" або ў "эратычным" станіку і папросіць зняць -- каб не перашкаджала працэсу. У горшым выпадку -- спалохаецца і ўцячэ. А крывава-чырвоныя трусікі з прарэзам у інтымным месцы ён, хутчэй за ўсё, проста не адрозніць ад звычайных.

Міф трэці: мужчынам падабаюцца пасцельныя гульні з ежай.

Жанчына дастае з халадзільніка балончык ўзбітых вяршкоў і павольна малюе салодкае сэрцайка на яго шырокіх грудзях, а потым пяшчотным гарачым язычком злізвае...

Прывабна, так? А зараз трэба ўявіць, што грудзі гэтыя - валасатыя, і адчуванні мужчыны падобныя на жаночыя, калі б ёй вылілі гэтыя вяршкі на галаву.

Свежыя клубніцы пэцкаюцца, торт крышыцца ... Салодкае сэксуальнае толькі ў кіно. У рэальным жыцці яно ліпкае і непрыемнае і мужчыны сказалі сваё дружнае “не” такім цацкам. Ні адзін з іх не марыць быць абмазаным варэннем з ног да галавы.

Максімум, на што яны згодныя - гэта злізаць кропельку алкагольнага напою з пупка або з грудзей партнёркі. Зрэшты, можна прапанаваць яму бутэрброд - магчыма, гэтая ідэя мужчыну спадабаецца больш.

Міф чацвёрты: мужчынам падабаецца гаварыць аб “гэтым”.

Маецца на ўвазе не далікатны шэпт у паўсне, а самыя сапраўдныя крыкі “о, так, яшчэ, мацней” і ўсялякія найменні палавых органаў і сэксуальных дзеянняў.

Пра гарачыя ўскрыкі і стогны мужчыны адразу сказалі, што гэтага дабра ім дарма не трэба. У іх ўзнікае адчуванне, быццам яны здымаюцца ў танным порнафільме і ад крыку “давай-давай, не адрываючы ад мяне наскрозь” усё жаданне ў іх знікае. Слова “яшчэ” так і зусім абломвае, бо прымушае іх думаць, што жанчыне мала і цяпер ён прама ў працэсе ад руплівасці сканае, не прыносячы ёй жаданага задавальнення.

Што тычыцца назваў, то тут усё складаней. Больш за ўсё мужчынам хацелася б чуць безасабовыя канструкцыі кшталту “нейкі вялікі”, калі само найменне органа не вымаўляецца. Нецэнзурныя назвы падабаюцца далёка не ўсім, слова “пеніс” здаецца занадта медыцынскім і таму не сэксуальным, “сябра” - таксама неяк дурнавата гучыць.

Адзінае, у чым мужчыны аднадушныя, ніякіх памяншальна-ласкальных імёнаў і сюсюкання. Так што, называць яго орган “Прынцэса Сафі” відавочна не варта, хоць “неўтаймоўны нефрытавы молат” ні кроплі не лепш.

Мужчыны традыцыйна аддаюць перавагу не размовам, а справе (калі яны не палітыкі, вядома), і сэкс у дадзеным выпадку не выключэнне.

Міф пяты: мужчынам падабаецца анальны секс.

Гэта амаль праўда, за адным маленькім, але вельмі важным выключэннем. Большасць мужчын проста пасаромеюцца гэта прапанаваць, а частка з іх нават адмовіцца, калі гэта прапануе жанчына.

Як ні дзіўна, для анальнага сэксу трэба, каб мужчына быў разняволены і ўпэўнены ў сабе, а гэта, на жаль, сустракаецца не так ужо часта. Выдаткі выхавання прымушаюць многіх мужчын думаць, што анальны сэкс непрыемны для партнёркі, і яны трымаюць свае жаданні ў сабе.

Або ўжо падавілі іх настолькі, што ім нават не хочацца. Асобныя індывіды проста занадта грэблівыя, а некаторыя баяцца, што ў адказ жанчына можа прапанаваць яму выпрабаваць тое ж самае з фалаімітатарам.

Увогуле, анальны сэкс -- забава не для ўсіх, і калі жанчыне гэтага не хочацца - не трэба хвалявацца. Хутчэй за ўсё, яе мужчына ад яго адсутнасці таксама не пакутуе.

Міф шосты: у ложку мужчына клапоціцца толькі пра сябе.

На шчасце, пасцельны эгаізм даўно не ў модзе і мужчыны, якія, зведаўшы аргазм, адварочваюцца да сценкі і засынаюць, сёння рэдкасць.

Большасць жа прызнаюцца, што сапраўднае задавальненне яны здольныя атрымаць толькі калі ім удалося задаволіць партнёрку. У сваіх намаганнях дамагчыся жаданага яны гатовыя выкарыстоўваць увесь арсенал і высунуўшы язык (не ад стараннасці) і не пакладаючы рук, працаваць над аргазмам партнёркі. Многія нават гатовыя ахвяраваць сваім аргазмам, выдаткаваўшы ўвесь запал на ўлагоджванне жанчыны, толькі б не расчараваць яе.

Праўда, у гэтага медаля ёсць адваротны бок. Жаночы аргазм -- штука капрызная і ветраная. Часам бывае так, што і без аргазму жанчына атрымала задавальненне і адчувае сябе задаволенай. Але не ўсім мужчынам гэта атрымоўваецца растлумачыць.