Свае вароты трэба пазнаваць

Хто не ведае баек Кандрата Крапівы, падніміце руку! Выдатна. Ведаюць усе. Сёння мы згадаем адну з іх:

У адным сяле, няважна дзе,

Хадзіў баран у чарадзе.

Разумных бараноў, наогул жа, нямнога,

А гэты — дык дурней дурнога:

Не пазнае сваіх варот.

Відаць, што галава слабая.

А лоб — дык вось наадварот!

Не сустракаў яшчэ такога лба я!

Калі няма разумніка другога,

Пабіцца каб удвух,

Дык ён разгоніцца і ў сцену «бух»!

У іншага дык выскачыў бы дух,

А ён нічога...

Працягваць далей не будзем. Хто чытаў, той ведае, чым скончыўся гэты «бух» барана. Куды цікавей даведацца, як гэта байка гучыць у перакладзе на рускую мову:

В селе одном, не важно где,

Ходил баран по борозде.

Баранов умных, в общем-то, немного,

Но этот экземпляр — дурней дурного:

Своих не узнает ворот.

Видать, что голова тупая.

А лоб… совсем наоборот.

Такого никогда не видел лба я.

Когда не попадалось умника второго,

Побиться чтоб вдвоем,

Так он разгонится и «бац» о стенку лбом!

Мозги б повылетали у другого,

А этот жив, и ничего такого…

Калі змясціць поўны тэкст арыгінала байкі і яго пераклад, то гэта зойме шмат месца. Таму і абмяжуемся толькі ўрыўкамі. А цяпер — пераклады слоў:

сознание, чувство — прытомнасць

завалинка — прызба

уход из семьи — прочкі

едко, колюче — з’едліва

горемыка — гаротнік

извинительный — прабачлівы

ничком — ніцма

много — шмат

предложение — сказ

уйма, тьма — процьма

добреть — лагаднець

Сёння ставім кропку. А заўтра, спадзяёмся, зноў нешта перакладзём.