Таццяна Мікалаеўна Марчык з цеплынёй успамінае гады настаўніцтва

Источник материала:

Гэта была яшчэ раніца, калі толькі пачынае брацца дзень, калі сонца недзе далёка за палямі, але там, дзе яно будзе ўзыходзіць, ужо ружавее небакрай. Гэта была яе раніца – яшчэ зусім маладзенькай настаўніцы пачатковых класаў Таццяны Мікалаеўны Марчык.

Таццяна нарадзілася і вырасла ў вёсцы Пінкавічы. Маці – Елізавета Ніканораўна працавала ў мясцовай школе тэхнічкай, а бацька – Мікалай Сямёнавіч – загадчыкам гаспадаркі. Пасля сканчэння Пінкавіцкай дзесяцігодкі Таццяна паступіла ў Брэсцкі педагагічны інстытут імя А.С. Пушкіна на факультэт пачатковага навучання. У 1976 годзе маладая настаўніца па размеркаванні трапіла ў вёску Востраў Ласіцкага сельсавета. Менавіта адсюль і пачаўся яе педагагічны шлях: светлы, але зусім нялёгкі. І нават цяпер, калі з таго першага ўрока прайшло столькі гадоў, яна памятае яго ў дэталях…

Калі зазвінеў званок на ўрок, маладая настаўніца сцішылася, прыслухалася да гэтага звону і раптам ўлавіла ў ім такія гукі, што аж плакаць захацелася: мелодыя на дзіва журботная, як і ранішні паўзмрок за акном… Калі яна зайшла ў клас, то адчула, як халодныя дрыжыкі прабеглі па спіне, шчыльней прыціснула да грудзей класны журнал і жадала толькі аднаго: каб не паказаць дзецям свайго страху…

– Добрай раніцы, дзеці! Мяне завуць Таццяна Мікалаеўна. Ну што, пачнем мой з вамі першы ў жыцці ўрок?..

Паступова настаўніцу ўсё мацней і мацней ахапіла ўладарная ўпэўненасць. І цяпер яна ўжо нічога не баялася, а толькі адчувала сябе сапраўды шчаслівай, бо разумела, што гэта тое, чым яна хоча займацца ўсё сваё жыццё.  Школьнікі паступова супакоіліся, бо ў гэтай маладзенькай настаўніцы яны разгледзелі не толькі сур’ёзнага педагога, але і добрую і ласкавую жанчыну.

У Востраўскай васьмігодцы Таццяна Мікалаеўна працавала ўсяго толькі некалькі месяцаў (да дэкрэтнага водпуску). Гэты невялічкі кавалак часу застаўся ў памяці настаўніцы на ўсё жыццё.

Калі сыночку Аляксандру споўніўся год, Таццяна Мікалаеўна выйшла на працу ў Пінкавіцкую сярэднюю школу імя Я. Коласа. Першы час не хапала вучэбных часоў, таму Таццяна Мікалаеўна вяла ўрокі не толькі ў пачатковых класах, але і працавала лабарантам, вяла ў старэйшых класах урокі гісторыі і фізкультуры. 38 год плённай працы Таццяна Мікалаеўна прысвяціла гэтай школе, прычым апошнія 15 з іх была намеснікам дырэктара па вучэбнай частцы.

За час працы ў школе Таццяна Мікалаеўна Марчык праявіла сябе як выдатны спецыяліст, энергічны і кампетэнтны арганізатар навучальнага працэсу, педагог з высокай адказнасцю за лёс дзяцей. Павага да дзіцячай асобы і яго годнасці, шчыры дыялог, веданне справы і культуры ўзаемаадносін – крэда настаўніцы Таццяны Марчык. Яе ўрокі заўсёды былі цікавымі і змястоўнымі, а кабінет, дзе навучаліся дзеткі, адрозніваўся яркімі ілюстрацыямі, мноствам дзіцячай, навуковай і мастацкай літаратуры.

За сваю працу ў 2000 годзе Таццяна Мікалаеўна была ўзнагароджана нагрудным знакам «Выдатнік народнай адукацыі», праз 10 год – Ганаровай граматай Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, а таксама Ганаровымі граматамі Брэсцкага аблвыканкама і іншымі.

Зараз Таццяна Мікалаеўна знаходзіцца на заслужаным адпачынку. Яна з задавальненнем дапамагае ў вучобе сваім ўнучкам-двайнятам – Ганне і Анастасіі, якія, дарэчы кажучы, як і любімая бабуля, звязалі сваё жыццё з педагогікай. Дзяўчынкі з’яўляюцца студэнткамі другога курса Пінскага педагагічнага каледжа імя А.С. Пушкіна. Акрамя таго, Таццяна Мікалаеўна цяпер больш часу праводзіць са сваёй матуляй, якой нядаўна споўнілася 83 гады.

– Пакуль жыве мама, я адчуваю сябе дачкой, – з цеплынёй расказвае Таццяна Мікалаеўна. – Разам з матуляй на хатнім участку ў Пінкавічах мы вырошчваем кветкі, асабліва я люблю ружы.

Гляджу на Таццяну Мікалаеўну і думаю пра сябе: не, яна не такая, як усе… Дастаткова прыгледзецца да яе глыбокіх вачэй, каб зразумець гэта. А яшчэ ўсмешка… Колькі цяпла і дабрыні хаваецца ў куточках яе вуснаў, калі яна ласкава расказвае пра аднаго з былых сваіх вучняў.

– Але ж такі малайчынка!.. Яшчэ з першага класа было відаць, што ён шмат чаго даб’ецца ў сваім жыцці. Такі ён сур’ёзны і разумны, – успамінае настаўніца.

Так, шматлікія вучні Таццяны Марчык занялі дастойнае месца ў жыцці і занятыя ў розных сферах.

Таццяна Палхоўская.