Дзяніс Дзянісаў: Наўрад ці прыеду на Плошчу

Источник материала:

Ён быў адной з легендаў мінскай Плошчы ў сакавіку 2006. Кажуць, што менавіта кучаравы віцяблянін Дзяніс Дзянісаў паставіў на Кастрычніцкай першы намёт. Потым хлопца асудзілі на 15 сутак. Нейкі час прозвішча Дзянісава было яшчэ на слыху.

Праз год ён правёў некалькі месяцаў у СІЗА па абвінавачанні ў арганізацыі групавых дзеянняў, якія парушаюць грамадскі парадак. У той самы 2006-ы актывісты БУНТа на дзень нараджэння Васіля Быкава вывесілі ў Віцебску дзясяткі бел-чырвона-белых сцягоў. Гэта і было «парушэннем парадку».

Па вызваленні з ізалятара Дзянісаў знік. Нам удалося адшукаць яго ў родным Віцебску. Хлопец быў на пахаванні былой кіраўніцы абласнога АГП Алены Залескай. Цяпер Дзянісаў каротка падстрыжаны, а валасы ўзяла сівізна. Дзянісаву ўжо за трыццаць.

«Наша Ніва»: Куды прапалі?

Дзяніс Дзянісаў: Ды нікуды я не прападаў. Вучуся па Праграме Каліноўскага ў польскай Лодзі ў магістратуры па спецыяльнасці «Паліталогія. Стратэгія бяспекі». Таксама займаюся перакладамі на расійскую, польскую, англійскую. Замовы ў асноўным робяць гандлёвыя фірмы. Займацца нейкай дзейнасцю ў Польшчы няма сэнсу. Дый рэдка хто звяртаецца. Часам бывае, што арганізоўваем прагляды фільмаў.

«НН»: А калі сёлета будзе новая Плошча, прыедзеце?

ДД: Наўрад ці. Мне здаецца, што цяпер сітуацыя троху іншая. Шмат людзей на Плошчы не будзе. Трэба, каб людзей нехта павёў за сабой. Той, за каго яны галасавалі. А хто павядзе? Саннікаў, Раманчук? Не, яны не павядуць.

«НН»: У 2006 годзе кандыдаты былі мацнейшымі?

ДД: На мінулых выбарах быў адзіны кандыдат. А гэта неяк аб’ядноўвала. Цяпер чым больш будзе кандыдатаў, тым больш гэта будзе легітымізаваць сённяшнюю ўладу. Хаця не скажу, што кандыдаты слабыя. У Някляева добрая кампанія, якая знаходзіць водгукі ў людзей. У Раманчука добры аналітычны розум, ясная стратэгія. Але ці здольны ён яе данесці? З Мілінкевічам выбарцы ўжо знаёмыя, у яго ёсць электаральная база.

«НН: Дык трэба зноў адзіны?

ДД: Трэба адзінства ўнутры ўсіх апазіцыйных сілаў. Пэўная ўнутраная кансалідацыя. Мінімальнае супольнае бачанне сваіх планаў і стратэгіі. Без гэтага нам не дасягнуць перамогі. Цяпер усе гадаюць, ці падтрымае Расія іншага кандыдата. Здаецца, у расійскім кіраўніцтве зразумелі, што ім патрэбная іншая кіроўная эліта ў Беларусі. Але для гэтага трэба час. Думаю, што на гэтых выбарах такая тактыка нічога не дасць. Аднак калі яна працягнецца, у чым я моцна сумняюся, то вынік можа быць.

«НН»: Дык а жадання вярнуцца ў палітыку няма?

ДД: Паглядзім. Пакуль на мне вісіць магістратура. Магчымасці свайго вяртання ў Беларусь, вядома, не адкідваю.