Памiдоры-змагары папярэджваюць рак

Источник материала:

Iнфарм-укол

У буйным памiдоры ўсяго 40 ккал i 63 працэнты дзённай нормы вiтамiну С. А яшчэ ў iм шмат карацiну, хрому, кобальту i iншых жыццёва важных рэчываў. Але найбольшую каштоўнасць уяўляе магутны антыаксiдант лiкапен — абаронца ад раку. Не выпадкова жыхары сонечнага Мiжземнамор’я, чый рацыён лiтаральна перанасычаны таматамi, радзей за iншых еўрапейцаў пакутуюць ад сардэчна-сасудзiстых i анкалагiчных захворванняў. Справа, безумоўна, не толькi ў памiдорах, але, вiдавочна, без iх не абышлося б.

ЦI ЁСЦЬ У СОКУ ВIТАМIНЫ?

Па ўтрыманню натуральных вiтамiнаў самыя карысныя, канешне, свежаадцiснутыя сокi з садавіны цi гароднiны. Аднак, паводле навуковых даных, нават на гэтай першай стадыi гатавання падчас расцiскання i здрабнення колькасць вiтамiну С знiжаецца на 20 працэнтаў.

Зразумела, што наступныя этапы прамысловай апрацоўкi разбураюць вiтамiны яшчэ больш. Напрыклад, падчас цеплавой стэрылiзацыi сок можа страчваць да 60 працэнтаў вiтамiну С. Большасць сокаў вырабляюцца зараз з канцэнтратаў шляхам iх аднаўлення. На шчасце, сучасныя працэсы канцэнтравання дазваляюць выдалiць ваду з натуральнага соку «ашчаднымi» метадамi, напрыклад, шляхам вымарожвання або пад цiскам. Так карысныя рэчывы захоўваюцца значна лепш, чым падчас выпарвання цi стэрылiзацыi. Аднак, на жаль, па надпiсах на ўпакоўцы далёка не заўсёды можна вызначыць, якiм спосабам быў выраблены канцэнтрат. I ўсё таму, што ў заканадаўстве адсутнiчае патрабаванне аб прадастаўленнi такiх звестак. Больш за тое, вытворца нават не заўсёды ўказвае, што сок з’яўляецца адноўленым або стэрылiзаваным.

АЛЕЙ ПАДАГРАВАЕМ АДНОЙЧЫ

Рафiнаваны, цi, як яго часта называюць, дэзадараваны, алей награваць другi раз не рэкамендуецца.

Падчас цеплавой апрацоўкi алей пачынае акiсляцца, утвараючы аксiды i перакiсы, якiя шкодна ўздзейнiчаюць на арганiзм. Кожны паўторны нагрэў толькi паскарае гэты працэс. Не варта таксама моцна перакалiваць алей падчас смажання, бо ён пры гэтым пачынае раскладацца, вылучаючы канцэрагены. Што датычыцца нерафiнаванага алею, то гатаваць на iм увогуле не варта. Яно мае моцны пах, якi перадаецца прадукту, да таго ж нават пры невысокай тэмпературы прымесi бялкоў i фосфалiпiдаў у iм распадаюцца, так што тлушч на патэльнi пачынае «чадзiць». Дарэчы, натуральная алiфа, якая прымяняецца для апрацоўкi драўляных паверхняў, атрымлiваецца менавiта з алею шляхам працяглага награвання. Яна ўтварае стойкую плёнку, што абараняе мэблю i падлогу, аднак наўрад цi варта гэта есцi.