Зорны баль

Источник материала:

Анталогiя беларускай песнi

У беларускую культуру Аляксандр Лягчылаў увайшоў як паэт-песеннiк. Вакальныя творы на яго вершы занялi прыкметнае месца ў рэпертуары харавых калектываў, эстрадных гуртоў, спевакоў. Ён выдаў песенныя зборнiкi «Школьныя гады» (1993), «Зорны баль» (1996), «Мелодыя душы» (1997), «Жаданае каханне» (1998), «Атэль пад лiпамi» (1999), «Унесенные ветром» (2002), падрыхтаваныя з рознымi кампазiтарамi. «Звязда» змясцiла больш за паўтара дзесятка песень. Вельмi плённым стала супрацоўнiцтва паэта з Уладзiмiрам Буднiкам. Чытачам «Звязды» былi прапанаваныя iх песнi «Атэль пад лiпамi», «Адлятаюць гусi», «Свята любовi», «Забудзь мяне», «Чакайце салдата». Лiрычнасць, меладыйнасць уласцiвыя i твору «Зорны баль», напiсанаму на пачатку мiнулага дзесяцiгоддзя.

Мiхась ШАВЫРКIН.

Зорны баль

Ты да мяне падыдзеш непрыкметна,

А я даўно стамiлася чакаць.

Ты, быццам прынц

з той казкi запаветнай,

Мяне адну запросiш танцаваць.

Прыпеў:

Зорны баль для дваiх,

Ты — чароўны мой сон,

Ты i свята маё, i сумненне.

Зорны баль для дваiх —

Мой салодкi палон,

Затрымайся яшчэ на iмгненне.

А побач пара кружыцца за парай,

Я зорны дождж далонямi лаўлю,

Плыву насустрач музыцы i марам,

Танцуй са мной, я так цябе люблю.

Прыпеў.

Пагаснуць цiха дыяменты-зоркi,

Але ля сэрца музыка гучыць,

I пацалунак развiтальны горкi

Мне без цябе нiяк не патушыць.

Прыпеў.