Загартоўка з дзяцiнства

Источник материала:

Iнфарм-укол

Пачаць загартоўку можна ў любым узросце. Праводзiць працэдуры варта сiстэматычна. Час уздзеяння фактару загартоўвання трэба павялiчваць паступова. Нельга дапускаць пераахалоджвання. Варта пазбягаць працяглага ўздзеяння не толькi нiзкiх тэмператур, але i перагравання. Абутак i адзенне павiнны быць з натуральных тканiн i матэрыялаў. Працэдуры па загартоўцы трэба спалучаць з фiзiчнымi практыкаваннямi i масажам. Нельга курыць.

Дзецям ад трох гадоў i старэйшым пры хранiчных захворваннях верхнiх дыхальных шляхоў — танзiлiце, адэноiдах — патрэбны кантрастныя працэдуры: кантрастныя ванны для ног, кантрастнае абцiранне, кантрастны душ, саўна, руская лазня. Для кантрастнага аблiвання ножак ставяць два тазiкi з такiм узроўнем вады, каб ён не даходзiў да сярэдзiны галёнкi. У адным тазе вада павiнна быць гарачай — 38—40 °С, а ў другiм падчас першай працэдуры — на 3—4 градусы нiжэй. Малы спачатку пагружае ножкi ў гарачую ваду на 1—2 хвiлiны, а пасля «пераскоквае» ў таз з халаднаватай вадой на 5—20 секунд. I так некалькi разоў.

Дзецям пасля 3 гадоў можна прымаць i кантрастны душ. Пры гэтым малы знаходзiцца пад гарачым «дожджыкам» 1—2 хвiлiны, а пасля пад «халодным» —10—20 секунд. Чаргаваць 5—10 разоў.

Умацаванню iмунiтэту дзiцяцi з мэтай лячэння i прафiлактыкi рэспiраторных iнфекцый спрыяе выкарыстанне i такiх прэпаратаў, як iмудон.

Кадзiраванне ад нiкацiнавай залежнасцi не аказвае негатыўнага ўплыву на псiхiку

Аб гэтым заявiла намеснiк галоўнага ўрача Мiнскага гарадскога клiнiчнага наркалагiчнага дыспансэра Iрына Канановiч.

На сёння ў многiх прыватных медыцынскiх цэнтрах прымяняюцца розныя методыкi кадзiравання. Усе яны дазволены для выкарыстання ў рэспублiцы, таму чуткi аб тым, што якая-небудзь методыка можа «зламаць» псiхiку, беспадстаўныя. «Калi б шкода, нанесеная здароўю ад спосабу лячэння, была значна вышэйшая за станоўчы эфект ад працэдуры, гэты спосаб быў бы ў нас забаронены», — сказала спецыялiст.

Разам з тым Iрына Канановiч падкрэслiла, што вынiк ад любога лячэння залежыць перш за ўсё ад ступенi матывацыi самога чалавека, наколькi ён хоча вылечыцца. А так як любая залежнасць з’яўляецца дастаткова цяжкiм станам, то ўнiверсальнага лякарства ад яе знайсцi немагчыма. Падбор метаду лячэння строга iндывiдуальны i ажыццяўляецца непасрэдна пры кантакце пацыента з урачом.