СЁСТРЫ: ПАРТРЭТ ДВУМА ПЁРАМI

Источник материала:

Прывiтанне! Iдэя змясцiць урыўкi дзённiка маёй малодшай сястры ў газеце нам вельмi спадабалася, але, каб увесцi аўдыторыю ў курс галоўных падзей у жыццi Вольгi за апошнi год, трэба прадставiць яшчэ i трошачкi афiцыйнай iнфармацыi, што мне, як журналiсту, зрабiць няцяжка.

Пачнём адразу з Прэзiдэнцкай ёлкi ў Палацы Рэспублiкi, якая праходзiла з 25 снежня па 6 студзеня. Маленькiя артысты (а iх было больш за 100 чалавек) за два тыднi далi 25 канцэртаў. Вольга была своеасаблiвай вядучай гэтага музычнага шоў, спявала разам з галоўнымi персанажамi любiмыя песнi. Апагеем МЕРАПРЫЕМСТВАЎ, канешне, стала галоўная ёлка краiны, дзе прысутнiчаў А.Р. Лукашэнка, а юныя гледачы атрымалi падарункi ад Прэзiдэнта.

Кожны юны артыст марыць прыняць удзел у самым галоўным навагоднiм дзiцячым шоў краiны. Калiсьцi я таксама глядзела па тэлевiзары казачны спектакль i марыла апынуцца па той бок экрана. Але я нават не ўяўляла, што мара так хутка стане рэальнасцю. Так, гэта было 4 гады таму. А зараз я ўжо трэцi год запар на сцэне Палаца Рэспублiкi разам з маiмi сябрамi прымаю ўдзел у навагоднiх ёлках i там жа вяду Усебеларускi тэлевiзiйны конкурс юных талентаў «Сузор’е надзей». Ведаеце, мы з артыстамi — адзiная сям’я, i нават на Новы год робiм адзiн аднаму падарункi — i так усе два тыднi разам. Бываюць вельмi смешныя выпадкi, пра якiя могуць ведаць толькi ЗА КУЛIСАМI, але мы заўсёды выйдзем з любой сiтуацыi пераможцамi, таму што мы — каманда!

У лютым Вольга брала ўдзел у новай дзiцячай праграме «Дзiцячая гадзiна» на тэлеканале «ЛАД». Песня «Давайте петь со мной» (сл. i муз. Ю. Давiдзюк) атрымала самую вялiкую падтрымку тэлегледачоў — 16 660 званкоў. Такiм чынам, перамога ў конкурсе прынесла Вользе яшчэ адзiн падарунак — новы клiп на новую песню. Прафесiйная здымачная група Белтэлерадыёкампанii зрабiла непаўторны i лаканiчны клiп.

Вам калi-небудзь здымалi клiп? А вы пазiравалi перад камерай?! Мне давялося рабiць усё гэта неаднойчы. I я з кожным разам разумею, што там, менавiта па той бок экрана, маё жыццё, таму што толькi так я магу данесцi творчасць да свайго гледача. На гэты раз клiп здымаўся на песню «Любовь твоя» (сл. i муз. Ю. Давiдзюк), песня ў стылі рок, таму ў кадры з’яўлялiся гiтарысты, дзеянне адбывалася на развалiнах замка, а спявала я ў чорным адзеннi. Мне так спадабалася працаваць з рэжысёрам, i нягледзячы на тое, што здымалi да ночы, было весела! Яшчэ раз дзякую ўсёй здымачнай групе. Спадзяюся, гэты ролiк не апошнi!

30 мая ў новым будынку Нацыянальнай бiблiятэкi Беларусi Вольга атрымала сваю трэцюю Гранд-прэмiю Спецыяльнага фонду Прэзiдэнта Беларусi па падтрымцы таленавiтай моладзi. Ганаровае званне было ёй прысуджана па вынiках года: гран-пры IV Усяпольскага фестывалю рэлiгiйнай песнi «З новымi песнямi ў новае тысячагоддзе» (Польшча), спецыяльны прыз за лепшае шоу Мiжнароднага тэлевiзiйнага конкурсу «Зорныя песнi» (Эстонiя).

Вы не ўяўляеце, як я была рада зноў прыйсцi ў Нацыянальную бiблiятэку, зноў атрымаць званне лаўрэата Гранд-прэмii Прэзiдэнцкага Фонду, самае прэстыжнае ў краiне. Званне прэстыжнае, але не думайце, што атрымала яго я проста так. За 2006 год я заваявала гран-пры i прыз за лепшае шоў на мiжнародных конкурсах. Мяне вельмi ўразiла сама бiблiятэка, i асаблiвае ўражанне — калi ўсiх стыпендыятаў павялi на аглядную экскурсiю, а напрыканцы нас даставiў на апошнi паверх панарамны лiфт, i Мiнск стаў праглядвацца як на далонi. У мiнулым годзе шмат чаго не было ў бiблiятэцы — зараз у калiдорах будынка з’явiлiся скульптуры, габелены, карцiны. Не перадаць эмоцый, калi я апынулася на даху бiблiятэкi, на агляднай пляцоўцы. Мiнск такi вялiкi! Нiчога прыгажэйшага за гэты краявiд я не бачыла (а бачыла я розныя краiны).

Усе ведаюць знакамiтых «Верасоў», а ў гэтым годзе народны артыст Беларусi Васiль Раiнчык прэзентаваў феерычнае шоў у Мiрскiм замку, якое паклала пачатак новаму сцэнiчнаму жыццю «Верасоў» i «Верасятаў». Нас цiкавiць дзiцячы ансамбль, у новы склад якога ўвайшлi: Вольга Сацюк, Аляксандра Салавейчык, Палiна Ждановiч, Варвара Панiна, Васiль Раiнчык-малодшы, Аляксей Жыгалковiч.

З удзельнiкамi ансамбля «Верасяты» мы знаёмыя ўжо даўно. Разам працавалi на галоўных ёлках краiны, канцэртных турах «За Беларусь!», сустракалiся на конкурсах i фестывалях, а галоўнае, мы заўсёды былi сябрамi. А з Аляксандрай Салавейчык нават спелi некалькi песень дуэтам, таксама яна дапамагала мне весцi Мiжнародны дзiцячы конкурс «Славянскi базар-2007 у Вiцебску». Кiраўнiк ансамбля Васiль Раiнчык — прафесiянал, заўсёды iдзе ў нагу з часам, цудоўна разумее нашы музычныя ПАТРЭБЫ, яго песнi спявае ўся Беларусь. «Верасяты» — вясёлая, сяброўская кампанiя. Удзельнiчаць у такiм праекце прэстыжна i прыемна, таму што для мяне гэта яшчэ i магчымасць прадоўжыць дзяцiнства.

Канешне, нельга абысцi i «Славянскi базар у Вiцебску-2007»— самы яскравы i грандыёзны музычны форум Беларусi. Мы з Воляй правялi цэлы тыдзень у незасынаючым горадзе, але па-iншаму там нельга: столькi цiкавага адбываецца на розных канцэртных пляцоўках Вiцебска i, зразумела, у самым сэрцы фестывалю, на сцэне летняга Амфiтэатра. Дарэчы, Вольга на галоўную сцэну выходзiла ў гэты раз двойчы: як удзельнiк гала-канцэрта майстроў культуры Беларусi ў складзе ансамбля «Верасяты» i гала-канцэрта «Васiльковая краiна» IV Мiжнароднага дзiцячага конкурсу «Вiцебск-2007» у якасцi вядучай i спявачкi.

«Славянскi базар» з’яўляецца маiм самым любiмым i доўгачаканым фестывалем года. Чатыры разы прыязджаю ў Вiцебск, а нават i не заўважаю, як хутка кожны раз праходзiць фестывальны тыдзень. Менавiта тут я сустракаю даўнiх сяброў i знаходжу новых. Сёлета ўсе адзначылi новае аблiчча Летняга амфiтэатра — гэта сапраўды цуд тэхнiкi i архiтэктуры, шыкоўны дах i прафесiйны гук.

Але больш за ўсё я чакаю прыезду канкурсантаў на Мiжнародны дзiцячы конкурс. За тры гады працы на конкурсе я пазнаёмiлася з самымi таленавiтымi юнымi выканаўцамi свету. З некаторымi мы змагалiся за ўзнагароды на iншых мiжнародных конкурсах. У гэтым годзе дзiцячы конкурс абяцаў стаць грандыёзнай падзеяй фестывалю. Гала-канцэрт «Васiльковая краiна» прайшоў на сцэне Летняга амфiтэатра, так што пазнаёмiцца з творчасцю 22 удзельнiкаў самага прэстыжнага дзiцячага конкурсу змаглi 7,5 тысячы гледачоў i яшчэ мiльёны тэлегледачоў па ўсiм свеце. Журы было цяжка даць ацэнку самаму таленавiтаму, вызначыць найлепшага выканаўцу, але ВЫБАР патрэбна было зрабiць. Да радасцi ўсёй Беларусi гран-пры застаўся на Радзiме дзякуючы 12-гадоваму Андрэю Кунцу, майму добраму сябру. Я рада, што прэстыж нашага фестывалю расце, што дзецi ўсяго свету едуць у Вiцебск паказаць свае таленты.

Напрыканцы загадаю жаданне. Вельмi хачу працягваць работу на тэлебачаннi, спяваць, запiсваць новыя песнi, вучыцца акцёрскаму майстэрству. Я хачу быць карыснай сваёй Радзiме i проста не ўяўляю сваё жыццё без песнi i сцэны!