Колькі каштуе сагнуты цвiк?
Колькі каштуе сагнуты цвiк?
У адной з вёсак Асiповiцкага раёна побач мiрна жылi дзве суседскiя сям’i. Жылi цiха доўгi час, пакуль старыя гаспадары не пайшлi на той свет. Калi ж тое здарылася — ужо iх дзецi пачалi гаспадарыць у спадчынных будынках. І колiшнi спакой аказаўся парушаным. Даведаўшыся аб магчымай прыватызацыi ўчастка, адна з суседак пачала адносiць свой плот на сумежны ўчастак i гарадзiць яго з вонкавага боку. Пры гэтым яна стаптала суседскiя клубнiцы. Убачыўшы такую несправядлiвасць, гаспадыня клубнiц узяла сякеру i адбiла жэрдкi, што захапiлi частку яе ўчастка. Учынiўся гвалт, мiлiцыянер склаў пратакол. З пратакола вынiкае, што, адбiўшы жэрдкi, жанчына замахнулася на прыватную ўласнасць i пакараць яе належыць па ўсёй строгасцi закона. А ён, закон, прадпiсвае ў гэтым выпадку штраф да трыццацi базавых велiчынь... "Памежныя спрэчкi ў вёсцы сталi расцi, — кажа народны суддзя Асiповiцкага раёна Аляксандр Мiхайлавiч Русак. — Суды заваленыя справамi, якiя ў большасцi можна вырашыць на месцы. У дадзеным выпадку рэальны ўрон пацярпелай — сагнутыя цвiкi. Стаптаныя ж ёю клубнiцы маглi абысцiся куды даражэй! Участковы iнспектар, перш чым узбудзiць справу, павiнен быў прымiрыць бакi, растлумачыць наступствы таго цi iншага юрыдычнага дзеяння. Сваё слова павiнен быў сказаць i сельскi Савет. Гэта ж мясцовая ўлада, каму, як не ёй, разбiрацца ў такiх канфлiктах. Агульнавядома, што вырак аднавяскоўцаў куды больш дзейны, чым прыгавор суда. У апошнi час заканадаўства ў галiне зямельных адносiнаў значна ўдасканалена, яно зрабiла крок наперад. Аднак грамадская свядомасць ды i ўлада на месцы адстаюць ад працэсаў фармiравання новых адносiнаў да зямлi. Зараз землеўпарадчык выязджае на раён па канкрэтным запыце цi справе, у той час як зямельныя прасторы беларускай вёскi, у асноўнай сваёй масе, пакуль застаюцца ў тым стане, як i былi ў часы Саюза. Каб выключыць напружанне, звязанае з прыватызацыяй зямлi, неабходна правядзенне тлумачальнай работы. Дамова з адвакатам многiм сялянам не па кiшэнi, а вось рэгулярныя сустрэчы з юрыстамi райвыканкама яны б вiталi. Скажам, у межах створанай у раёне грамадскай прыёмнай. Шмат належыць зрабiць i ў пытаннi зямельнай безгаспадарчасцi. Зараз адшукваюцца ўладальнiкi кiнутых будынкаў, частка iх зносiцца, утылiзуецца. З прыватнiкам тут прасцей працаваць. Аднак ёсць жа гаспадарчыя адзiнкi, аб’яднаннi грамадзян, знiклыя кааператывы, якiя развалiлiся, пачалi некалi будаўнiцтва i не давялi яго да ладу. Якi парадак зносу цi продажу такiх "уладанняў"? Зямельныя праблемы будуць пастаянна прыцягваць увагу насельнiцтва краiны. Вырашэнне ж iх не можа быць вырашана чыста юрыдычнымi мерамi". Вiдавочна, народны суддзя мае рацыю. Цi не занадта строга караць за сагнутыя цвiкi ў памежнай спрэчцы памерам квартальнай пенсii? Чаго ў такiм падыходзе болей — справядлiвасцi цi бяздушнасцi? Адказ на гэта пытанне ляжыць у рэчышчы пошуку агульнай згоды i ўзаемаразумення ўсiх галiн улады i самiх грамадзян. Вiктар Хурсiк. Асіповіцкі раён.
Чтобы разместить новость на сайте или в блоге скопируйте код:
На вашем ресурсе это будет выглядеть так
У адной з вёсак Асiповiцкага раёна побач мiрна жылi дзве суседскiя сям’i. Жылi цiха доўгi час, пакуль старыя гаспадары не пайшлi на той свет. Калi ж т |
|