І знахарка папрасiла... 150 тысяч

Источник материала:

Пасля публiкацыi ў "Звяздзе" (у нумары за 19 лiстапада) артыкула "Знахары ёсць цi афiцыйна няма?" у вiцебскi карпункт патэлефанавалi некалькi чалавек. Званiлi лiтаральна адзiн за адным... Быў нават званок i з iншага рэгiёна — з Нясвiжа. Святлана расказала, як пайшлi яны з яе малодшай сястрой, у якой цяжкае захворванне — рак вока — да мясцовай знахаркi.

— Вось вам зараз коратка раскажу ўсё, — гаворыць Святлана. — Прыходзiм мы ў пакой знахаркi, што ў звычайнай кватэры. Кнiгi па медыцыне ляжаць на стале. Верагодна, каб не пераблытаць, дзе якi орган у чалавека знаходзiцца. Паабяцала правесцi так званую дыягностыку захворванняў. Памахала рукамi. Сказала, што знайшла 8 "вiрусаў". Потым яшчэ нейкiя пасы зрабiла — "папрацавала", адным словам. У вынiку налiчыла... ажно 150 вiрусаў. Калi мы запыталi, колькi павiнны заплацiць за гэты дыягнастычны сеанс, пачулi ў адказ: 150 тысяч. Па тысячы рублёў за кожны "адшуканы" вiрус.

Зразумела, няцяжка ўявiць сабе, у якую кругленькую суму абышлося б само лячэнне. На жаль, як расказала Святлана, медыкi ў Беларусi не могуць нiчым дапамагчы яе малодшай сястры — жыхарцы сталiцы, якой 35 гадоў. I ў Расii — Маскве, Санкт-Пецярбургу, куды патэлефанавалi, не ўзялiся лячыць вока.

— Адно вока пасля няўдалага лячэння ўжо некалькi гадоў не функцыянуе. Цэлы кансiлiум збiралi ў анкалагiчным цэнтры ў Бараўлянах. Можна прайсцi чарговы курс лячэння, але добрых вынiкаў нiхто не абяцае. Афiцыйная медыцына не можа дапамагчы, знахары, як высветлiлася, толькi грошы вялiкiя могуць узяць. Што ж рабiць?

Мы дамовiлiся, што напiша Святлана лiсты некалькiм адказным асобам. Трэба пастарацца аказаць дапамогу хвораму чалавеку, якi наогул можа аслепнуць. Вельмi хочацца, каб у адпаведных інстанцыях звярнулi ўвагу на гэты выпадак — падказалi насамрэч, што рабiць. Мо патрабуецца лячэнне ў далёкiм замежжы? У Германii, напрыклад? Кантактны тэлефон ёсць у карпункце, спадзяюся, што публiкацыя можа ўспрымацца як заклiк да адказных асобаў са шчырай просьбай, як кажуць, унiкнуць у сiтуацыю.

Усё чакаў, што пасля публiкацыi пра знахароў патэлефануюць i яны самi. Ды не. Значыць, усё правiльна? Не было зваротаў i ад тых, каму яны дапамаглi пазбавiцца ад цяжкiх захворванняў. I тыя, каму проста трохi "паправiлi здароўе", пакуль што маўчаць. Альбо станоўчыя вынiкi лячэння не патрабуюць лiшняй рэкламы?