МанетыМанеты Манеты (медныя, залатыя, срэбныя) у культуры шматлiкiх народаў свету заўсёды сiмвалiзавалi дабрабыт, прыбытак, поспех. З гэтай нагоды iх даволi паспяхова выкарыстоўвалi ў абрадах сямейна-родавай накiраванасцi: l Так, падчас правядзення абраду першага рытуальнага купання дзiцяцi ў купель клалi срэбную цi залатую манеты, каб малое было заўсёды здаровае i яму спрыяў поспех. l Для таго ж маладым падчас вянчання ў храме раiлi пакласцi пад правую пяту манету — медныя пятакi. l Дрэннай прыкметай на пахаваннi было тое, калi памерлы адкрываў вочы. Лiчылася, што ён "выглядае" яшчэ кагосьцi. У такiх выпадках на яго вочы клалi манеты, якiя потым трэба было абавязкова кiнуць у магiлу. l Абавязковай часткай пахавальнага абраду ў нашых продкаў было развiтанне з памерлым. Родныя першай, другой i трэцяй ступенi сваяцтва павiнны былi кiдаць у магiлу грошы — манеты. Тым самым яны "выкупалi" пераправу сваяку на той свет. l Знойдзеная манета прадказвала будучыню: змены, павелiчэнне дастатку — калi ляжала "арлом" уверх, няўдачы — калi ляжала "рэшкай" уверх. l Калi сярод iншых манет траплялася манета са шчарбiнай, гнутая манета, то гэта заўсёды прадказвала прыбытак. Таму яе адкладалi ўбок цi насiлi ў кашальку як талiсман, сiмвал поспеху. Тое ж самае датычылася манеты з дзiрачкай. l Каб заўсёды быць з прыбыткам, неабходна грошы-манеты "паказаць" маладому Месяцу, якi вы ўбачылi справа ад сябе. l Для таго ж трэба было патрэсцi манетамi ў кiшэнi, калi вясной упершыню пачуеце зязюлю. Аксана КАТОВІЧ, Янка КРУК. |