Пяты фэст як брэсцкі брэнд
14.08.2012
—
Новости Культуры
|
УСЕ, хто завітаў на фестываль «Мотальскія прысмакі» ў Іванаўскім раёне, маглі ўпэўніцца, што такога самабытнага свята больш нідзе няма. Гэты фэст быў багаты на юбілеі. Па-першае, утульнай вёсцы Моталь, дзе ён праходзіў, споўнілася 590 гадоў. Па-другое, прысмакамі гасцей тут частавалі ўжо пяты раз. А яшчэ — дарылі непаўторныя ўражанні.
Першы дзень свята амаль цалкам быў прысвечаны 590-годдзю Моталя. Перад аматарамі гісторыі роднага краю адчыніў дзверы Музей археалогіі Мотальскага рэгіёна «Нашы карані». Урачыстая цырымонія адкрыцця фестывалю запомнілася гасцям тэатралізаваным прадстаўленнем «Мотыль у Моталі», падчас якога ўзнагароджвалі лепшых людзей Мотальскага сельсавета. Увагу моладзі прыцягвала забаўляльная праграма «Сёння свята ў маталян» з жартоўнымі конкурсамі, дэгустацыяй мясцовых страў. Тое, што тутэйшыя людзі выдатна гатуюць розныя прысмакі, можна заўважыць па шынках і гандлёвых палатках, паліцы якіх ламаліся ад смакаты. Тут былі і вядомыя мотальскія каўбасы, і вэнджаныя вырабы, і рыба на ўсялякі густ, і духмяны хлеб ды булкі, і яшчэ многа чаго. На вуліцах святочнай вёскі можна было сустрэць вядомых гістарычных персанажаў. Напрыклад, жонку князя Вялікага Княства Літоўскага Жыгімонта Старога Бону Сфорцы, дзякуючы якой у 1533 годзе — праз 111 гадоў пасля заснавання — Моталь атрымаў Магдэбургскае права. На другі дзень свята яго арганізатары яшчэ больш увагі надалі кулінарнай частцы. Працаваў «Горад майстроў», выставы-продажы, паўсюдна праводзіліся дэгустацыі, пахучы дымок ад шашлыкоў узнімаўся над шынкамі. Каля мясцовай гасцініцы красаваўся саламяны млын, побач з якім быў устаноўлены вялізны кошык з агароднінай. Свае лепшыя нумары маталянам і гасцям свята дарылі калектывы мастацкай самадзейнасці. Творцы пастараліся зрабіць усё, каб народ не сумаваў і спрабаваў прысмакі. Аляксандр КУРЭЦ, «БН» Фота БЕЛТА Чтобы разместить новость на сайте или в блоге скопируйте код:
На вашем ресурсе это будет выглядеть так
УСЕ, хто завітаў на фестываль «Мотальскія прысмакі» ў Іванаўскім раёне, маглі ўпэўніцца, што такога самабытнага свята больш нідзе няма. Гэты фэст быў багаты на...
|
|