Традыцыйна многія гады аздобліваюць свята Рэспублікі ў нашым горадзе творчыя падворкі з усіх сельсаветаў, асобных арганізацый і ўстаноў раёна. І сёлета гарадскі сквер стаў прыстанішчам людзей маасцеравых, творчых, неабыякавых, якія ўмеюць захапляцца жыццём з яго багатымі фарбамі, а потым перадаюць гэтае захапленне астатнім.
Пануючай тэмай разгорнутага Горада майстроў стала тэма Году малой Радзімы.
І ты быццам трапляеш у такое непаўторнае суквецце нацыянальнага, беларускага, самабытнага каларыту! Усё наўкол ззяе ад сонечных вырабаў з саломкі, радуе вока беларуская вышыванка на рушніках, кашулях, фіранках і накідках для падушак і ложкаў.
Рэчы беларускага сялянскага побыту мінулых стагоддзяў, беларускія лялькі, фотавыставы гісторыі асобных устаноў і арганізацый, інтэрактыўная пляцоўка Іўеўскага ТЦСАН “Іўеўскі Арбат” і “Сноп-шоу” аддзялення дзённага наведвання пажылых людзей гэтага
цэнтра, цуды чалавечай працы і фантазіі майстроў аддзела рамёстваў і традыцыйнай культуры, незвычайная па багатаму зместу сумесная выстава краязнаўцы Івана Мечыслававіча Буйко і лаздунскіх культработнікаў “Лаздуны. Радзімы маёй пачатак”, латарэі, майстар-классы, вядомы з сярэднявечча і з карціны Напалеона Орды геранёнскі замак, выкананы з саломкі…
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
- Нажмите для просмотра! Нажмите для просмотра!
Госці свята спявалі разам з гаспадарамі падворкаў, фатаграфаваліся з Барбарай Радзівіл, без якой гераненскія культработнікі зараз не выязджаюць нікуды; хлапчукі прымяралі на сябе рыцарскія шчыты (таксама з Геранёнскага падворка); госці свята куплялі пачастункі на гандлёвых радах Іўеўскага філіяла Гродзенскага спажывецкага таварыства,
частаваліся салдацкай кашай з паходнай кухні, якая разгарнулася таксама ў скверы. Карацей кажучы, гуляе і звініць свята. Калі вы на яго нейкім чынам не трапляеце зараз, то вечарам вас таксама парадуе святочная праграма.