Людзі Смаргоншчыны: Станіслава Смаленская. 21.by

Людзі Смаргоншчыны: Станіслава Смаленская

05.04.2018 — Новости Общества |  
Размер текста:
A
A
A

Источник материала:

Нядаўна работніца мясцовага філіяла аблспажыўтаварыства Станіслава Смаленская адзначыла свой светлы жыццёвы юбілей. Яна адпрацавала тут 42 гады. Пачала працоўную дзейнасць вучнем повара, працавала поварам у сталовых “Смаргоньсілікатабетона” і завода аптычнага станкабудавання. Ад райспажыўтаварыства атрымала накіраванне на паступленне ў Магілёўскі тэхналагічны інстытут на інжынера-тэхнолага. Вучылася завочна.

Станислава Смоленская2.jpg
Станіслава Смаленская хаця жыла і працавала ў горадзе, але родам была з сельскай мясцовасці. Яна нарадзілася ў вёсцы Целякі, вучылася ў Лешчаняцкай базавай школе, а закончыла Войстамскую СШ. Марыла стаць педагогам, паступала ў інстытут, але не пашанцавала. Тады па камсамольскай лініі дзяўчыну накіравалі на працу на Сольскі гародніннасушыльны завод. Праз год сяброўка ўгаварыла Станіславу Смаленскую пераехаць у Смаргонь.У гэты час у Станіславы Смаленскай ужо была свая сям’я, разам з мужам яны гадавалі сына. Неўзабаве здарылася няшчасце – загінуў муж. Жанчыне прыйшлося ўзяць акадэмічны водпуск, каб даглядаць малое дзіця. Перажыць жыццёвыя складанасці дапамагала свякроў, з якою і цяпер захаваны добрыя сувязі.

Пасля заканчэння Магілёўскага тэхналагічнага інстытута Станіславу Смаленскую прызначылі дырэктарам аб’яднання сталовых на філіял Мінскага трактарнага завода, будаўніцтва якога тады было ў самым разгары. Спачатку там былі дзве сталовыя, потым пабудавалі яшчэ дзве. Сталовую адкрылі і на камбінаце панэльнага домабудавання. Акрамя гэтага працавалі 6 буфетаў. Работа па арганізацыі грамадскага харчавання была не з лёгкіх, бо ў другой палове 80-х гадоў узнікалі пэўныя цяжкасці з закупкай харчовых прадуктаў для прыгатавання абедаў. Гэта цяпер у магазінах усяго хапае, толькі плаці грошы.

Калі распаўся грамхарч, Станіслава Смаленская вярнулася ў райспажыўтаварыства, працавала на розных пасадах, апошнім часам у вытворчых цэхах універсама “Родны кут”. Яна з прыемнасцю ўзгадвае аб тым, што на жыццёвым шляху сустракаліся добрыя людзі. Усе, з кім працавала, вітаюцца пры сустрэчы, узгадваюць мінулае, маладыя гады.

Станіслава Станіславаўна таксама памятае сваіх настаўнікаў на вытворчасці, у каго вучылася, набіралася вопыту. Пазней яна сама ўжо дзялілася ведамі з маладымі работнікамі. Прызналася, што калі б можна было вярнуцца ў маладосць, то не стала б нічога мяняць, пайшла б па гэтым жа працоўным шляху. У філіяле аблспажыўтаварыства ў яе з’явіліся нават сябры, з якімі яна падтрымлівае адносіны на працягу некалькіх дзясяткаў гадоў.

Юрый ЯНУШКЕВІЧ.

Фота аўтара.

 
 
Чтобы разместить новость на сайте или в блоге скопируйте код:
На вашем ресурсе это будет выглядеть так
Нядаўна работніца мясцовага філіяла аблспажыўтаварыства Станіслава Смаленская адзначыла свой светлы жыццёвы юбілей. Яна адпрацавала тут 42 гады. Пачала працоўную...
 
 
 

РЕКЛАМА

Архив (Новости Общества)

РЕКЛАМА


Яндекс.Метрика