Мужа заказвалi?!

Источник материала:

— Чаму «муж», а не звыклае «майстар»? Наводзiць на пэўныя думкi...

— (Смяецца.) Так, вы не першая, каго гэта цiкавiць. Тут усё проста: муж — той, хто робiць для сваёй хаты, а значыць, робiць якасна. Да таго ж з мужам можна дамовiцца на канкрэтны час, i не трэба будзе чакаць яго ўвесь дзень. Муж — той, хто зробiць любую работу.

— I доўга вы «жанаты»?

— Два гады.

— На якiя паслугi можа разлiчваць ваш клiент?

У адказ Юрый Iванавiч працягвае вiзiтку, адкуль на мяне пазiрае вясёлы гадзiннiк з адвёрткай i гаечным ключом замест стрэлак — лагатып «мужа». «Мабiльнасць i якасць!» — абвяшчае вiзiтка, рэкламуючы такiм чынам свайго гаспадара. Нiжэй — асартымент прапанаваных паслуг: дробныя сталярныя работы, паслугi электрыка i сантэхнiка, рамонт i зборка мэблi, паслугi кур’ераў i персанальныя паслугi для задавальнення патрэб iндывiдуальных асоб. Мабыць, пры прачытаннi двух апошнiх пунктаў на маiм твары штосьцi змянiлася, бо Юрый Iванавiч, хiтра ўсмiхнуўшыся, патлумачыў:

— Паслугi кур’ераў — гэта, напрыклад, суправаджэнне дамы на дзелавую вячэру, а персанальныя паслугi...

— ... кава ў ложак i прыгатаванне смачнага абеду? — працягваю я.

— Прыблiзна так.

— А што, звяртаюцца з падобнымi просьбамi?

— Пакуль такiх выпадкаў не было, але... раптам каму спатрэбiцца?!

— А што гатаваць у такiм разе будзеце?

— Што заўгодна, але лепш за ўсё ў мяне атрымлiваюцца дранiкi.

— I колькi будуць каштаваць дранiкi?

— Ад 15 да 20 тысяч беларускiх рублёў, як i ўсе мае паслугi.

— Юрый Iванавiч, абмалюйце, калi ласка, партрэт вашага клiента.

— Пяцьдзесят на пяцьдзесят мужчын i жанчын. Ёсць, праўда, яшчэ адна прыватная стаматалагiчная палiклiнiка.

— Працягласць вашага працоўнага дня?

— Па-рознаму. Бывае, што i восем гадзiн.

— I колькi паслуг вы аказваеце за гэты час?

— За адзiн дзень больш, чым тры заказы выканаць складана. Многа часу затрачваецца на дарогу. Да таго ж я часта наведваю крамы будматэрыялаў: шукаю новыя, мажлiва, больш якасныя iнструменты. А гэта таксама час.

— Якi заказ вас здзiвiў?

— Укруцiць лямпачку.

— Цi бываюць у вас цяжкасцi з клiентамi?

— Так. Яны ўзнiкаюць, калi жыхары кватэры пачынаюць сварыцца памiж сабой, вырашаючы, напрыклад, дзе павiнна вiсець палiца. У такiх выпадках мне адводзiцца не зусiм удзячная роля трацейскага суддзi.

— Тры рэчы, якiя дапамагаюць вам працаваць?

— Сябры, цярпенне i асабiстая рыса характару — гатовы ўзяцца за любую працу, як у прыказцы: «Вочы баяцца — рукi робяць».

— Тры рэчы, якiя перашкаджаюць вашай працы?

— Недахоп грошай (у прыватнасцi, на прылады працы) i часу. А таксама — не магу адмовiць чалавеку.

— I што, вы нiколi не адмаўлялi?

— Вядома, адмаўляў, але з цяжкасцю. Вось аднойчы жанчына выклiкала мяне, каб я сабраў ёй шафу. Як толькi я глянуў на гэтую «шафу» (адна назва!) зразумеў: «Нiчога не выйдзе». Прадмет мэблi быў у такiм стане, што, нават калi б я яго сабраў, ён бы развалiўся на наступны дзень. Браць грошы за проста так, падманваць клiента? Нiзашто. Жанчыне давялося адмовiць, патлумачыўшы сiтуацыю.

— Юрый Iванавiч...

Лапiн напружыўся.

— Не пужайцеся. Блiц-апытанне.

— Тэст? — «муж на гадзiну» недаверлiва паглядзеў на мяне.

— Ага!.. — я не стала супакойваць.

— Ну... (Пасля невялiкай паўзы, з выдыхам.) Давайце.

— Што можна зрабiць пры дапамозе аднаго цвiка?

— Кручок — раз, шыла — два, калi цвiк добра так расплюшчыць, неблагi ножык. Тры.

— Што б вы ўзялi з сабой на бязлюдны востраў?

— Сякеру. I тэлевiзар, — Юрый Iванавiч сам засмяяўся са свайго жарту. — А калi сур’ёзна, то — соль, каб смачнейшымi здавалiся розныя чарвячкi.

— Самае складанае ў вашай працы...

— ...недахоп iнструментаў.

Я ўзгадала два вялізныя чамаданы па кiлаграмаў дзесяць кожны.

— ???

— Так, я гатовы набыць усе магчымыя iнструменты. Галоўнае — каб яны былi якасныя. З якаснымi iнструментамi працаваць лягчэй.

— Ад клiента вы заўсёды чакаеце...

— ...узаемаразумення.

— Самы вялiкi страх, звязаны з вашай працай?

— Нанесцi ўрон людзям.

— Любiмае выказванне?

— Усё праходзiць — i гэта пройдзе.

Юрый Iванавiч прызнаецца, што ва ўласнай хаце нiчога рабiць не паспявае. «Жонка хутка прагонiць», — скардзiцца. А вось на адпачынак, лiчыць, грэх часу не знайсцi. Задушэўныя размовы з сябрамi i рыбалка — тое, што трэба. Ды i ад добрага фiльма не адмовiцца. Праўда, нават падчас адпачынку думае аб працы.

Славуты «муж на гадзiну» прымае актыўны ўдзел у арганiзацыi вечароў для ветэранаў ДАI (Юрый Iванавiч не адзiн год працаваў ва Упраўленнi ДАI г. Мiнска. — В.С.)

Любiць падарожнiчаць. Забайкалле, Расiя, Прыбалтыка, Польшча, Малдова, Украiна — арэал часовага знаходжання немаленькi. «Знаёмы» з Балтыйскiм i Чорным морамi. Перавагу аддае першаму.

— Юрый Iванавiч, мы з сябрамi хутка ладзiм вечарыну. Калi што пойдзе не так, можна да вас звяртацца? Я маю на ўвазе праблемы з электрычнасцю.

— Вядома, можна.

— Нават у дзве гадзiны ночы?

— У любы час сутак.

Вiкторыя СВIРСКАЯ.

Фота аўтара.