Алена Мiмрык — з каманды нашай маладосцi
Валянцiна ЛУЦЭВIЧ-СКАРЫНКIНА
«Чырвоная змена» — мая родная, любiмая газета, якой я аддала амаль 40 гадоў жыцця, заўсёды славiлася найпрыгажэйшымi дзяўчатамi i мужнымi хлопцамi-франтавiкамi: Сцяпан Кухараў, Алесь Асiпенка, Артур Вольскi, Уладзiмiр Маяровiч...
Адной з прыгажунь была Алена Мiхайлаўна. Нездарма ж у яе закахаўся прыгажун Павел Мiмрык — слава беларускага футбола. 16 сакавiка Алена Мiмрык адзначае свой чарговы юбiлей. У «Чырвоначку» Алена прыйшла ў кастрычнiку пераможнага 1945-га васемнаццацiгадовай. Можна сказаць, прама з вайны. Перажыла яна столькi гора i жахаў, што iх хапiла б на некалькi жыццяў... Прымаў яе на работу легендарны рэдактар Iван Матыль — адзiн з арганiзатараў i кiраўнiкоў партызанскага руху на Беларусi. Спачатку Алена выконвала абавязкi радысткi (яшчэ ў рэдакцыi не было тэлетайпа). Справа была для дзяўчыны знаёмая — асвоiла яе на трохмесячных курсах радыстак, куды накiраваў яе Пётр Бачыла з падпольнай групы, якая ўваходзiла ў атрад Мiкалая Кедышкi. Лiстоўкi, пракламацыi прымала, друкавала, распаўсюджвала, расклейвала, рызыкуючы жыццём. У сэрцы дзяўчынкi жыла пякельная прага помсты за згарэлых зажыва (пасля бамбёжкi) у склепе ўласнай хаты матулю, бабулю, дзядзьку i 12-гадовую сястрычку. У сям’i раслi на радасць бацькам 4 сястрычкi. Старэйшая, на шчасце, затрымалася ў сяброўкi. А чатырохгадовую Танечку Алена выратавала. Часта да гэтага часу сняцца Алене Мiхайлаўне тыя 34 фашысцкiя сцярвятнiкi з крыжамi, якiя бамбiлi ў той дзень раён чыгуначнага вакзала Мiнска, дзе на вулiцы Студэнцкай шчаслiва жыла да вайны вялiкая, дружная яе сям’я. У «Чырвонай змене» Алена за 10 гадоў асвоiла прафесiю карэктара, працавала рэвiзiйным карэктарам, лiтсупрацоўнiкам. Затым служыла верай i праўдай у часопiсе «Бярозка» (сама была танклявай, прыгожай, як бярозка). Пазней у «Набаце» — выданнi сацыяльна-экалагiчнага саюза «Чарнобыль». Багатае на падзеi жыццё дарыла шмат тэм для творчасцi. Перажытае прасiлася на паперу. Алена Мiмрык выдала каля 10 кнiжак, друкавалася ў «Вожыку», часопiсах «Маладосць», «Полымя», «Беларусь», перыядычным друку. Перакладала з рускай, украiнскай, чэшскай моў. Шмат добрага зрабiла гэта жанчына за сваё жыццё. Думаю, у дзень юбiлею яе павiншуюць не толькi дочкi Ганна i Лiдзiя, але i шматлiкiя сябры i былыя калегi. Дарагая Алена Мiхайлаўна! Я рада, што нашы шляхi перакрыжавалiся. Шкада, што разам з вамi не давялося папрацаваць. Ад iмя чырваназменаўцаў усiх пакаленняў вiншую Вас з юбiлеем i зычу моцнага здароўя, якое Вам вельмi i вельмi зараз патрэбна, мужнасцi, цярплiвасцi, аптымiзму i болей светлых шчаслiвых дзён.
Чтобы разместить новость на сайте или в блоге скопируйте код:
На вашем ресурсе это будет выглядеть так
«Чырвоная змена» — мая родная, любiмая газета, якой я аддала амаль 40 гадоў жыцця, заўсёды славiлася найпрыгажэйшымi дзяўчатамi i мужнымi хлопцамi-фра
|
|