Атава

Источник материала:

Канадскі дзённiк

У адрозненне ад буйных канадскiх мегаполiсаў, якiя даўно аблюбавалi iмiгранты, канадская сталiца Атава з’яўляецца "цiхiм райскiм кутком". Як яе толькi не называлi: "Вестмiнстэр сярод дзiкай прыроды", "Паўночны Вашынгтон". Дарэчы, першы эпiтэт даволi дакладна апiсвае тое, з чаго пачыналася Атава, а другi — тую мэту, да якой заўсёды iмкнулася, часта дасягаючы ўражвальных вынiкаў. За паўтара стагоддзя з таго моманту Атаву аб’явiлi сталiцай аб’яднанай Канады, яна пераўтварылася з невялiкага шумнага гарадка з развiтай лесаперапрацоўчай прамысловасцю ў даволi вытанчаны горад.

На працягу доўгага часу ў Атавы была рэпутацыя сумнага правiнцыяльнага гарадка. Усе ўстановы закрывалiся рана вечарам, i людзi, якiя вялi начны лад жыцця, вымушаны былi перабiрацца праз аднайменную раку ў Хал. Тут дзейнiчалi квебекскiя законы, паводле якiх бары, рэстараны i iншыя начныя ўстановы закрывалiся некалькiмi гадзiнамi пазней. Але ж па меры росту горад станавiўся больш ажыўленым i адкрытым. Як вынiк — сёння тут дзейнiчае мноства цiкавых магазiнчыкаў, рэстаранаў, кафэ. Асаблiва гэта бачна вакол сiмпатычнага гарадскога рынку Байворд. Як вядома, у старыя добрыя часы турысты прыязджалi сюды, каб паглядзець на англiйскiх салдатаў i на коней з каралеўскай коннай палiцыi перад памяшканнем Парламента. Цiкава, што яны да гэтага часу застаюцца аднымi са славутасцяў горада.

Уладзiмiр ЗДАНОВIЧ.  

Канада.