На дапамогу ў дарозе прыйшла... мiлiцыя

Источник материала:

...Непрыемнасць напаткала нас там, дзе нiяк не чакалi, — па дарозе Мiнск—Глыбокае заглох наш аўтамабiль. Прычыну паломкi самi знайсцi не маглi, сталi галасаваць. Але машыны праносiлiся мiма — нашых працягнутых рук "не бачыў" нiхто. А час iшоў...

Пашанцавала, калi побач затармазiў малакавоз, якi ехаў у вёску Варганы. Вадзiцель яго глянуў пад капот нашай машыны i, лiчы, адразу "паставiў дыягназ". Ён жа сказаў, што дапамагчы нам змогуць толькi на станцыi тэхабслугоўвання.

Паўстала пытанне, як туды дабрацца?..

Без асаблiвых надзей пазванiлi ў мiлiцыю.

Як нi дзiўна (мне асабiста), але ў гэтай службе адразу зразумелi наша становiшча — паабяцалi дапамагчы i ў хуткасцi, узяўшы на буксiр, дацягнулi да райцэнтра. Пашанцавала нам i там: малады майстар хутка справiўся з паломкай.

Трэба прызнацца, што раней мы нiколi не траплялi ў падобныя сiтуацыi, а таму вельмi прыемна, што свет не без добрых людзей. Шкада толькi, што не ведаем прозвiшчаў нi вадзiцеля малакавоза, нi дзяжурнага, якi адказаў на наш званок, нi майстра на станцыi тэхабслугоўвання... Адно — буксiраваў нас Вiталь Лявонцьевiч Кукавенкаў, нумар машыны 03-31ВТ.

вадзiцель i пасажыры машыны W-Джэта № 61-67 ВК