Часнок

Источник материала:

У традыцыях шматлiкiх народаў свету часнок называлi "цудоўнай кветкай бессмяротнасцi", лiчылi магiчным ахоўным сродкам ад нячыстай сiлы i вампiраў. Воiны перад бiтвай вешалi на шыю вязанкi часнаку, таму што апошнi сiмвалiзаваў мужнасць i моц.

l Старажытныя егiпцяне лiчылi часнок свяшчэннай раслiнай. Тры днi на месяц яны прымалi настоi з часнаку, каб ачысцiць арганiзм ад шкодных рэчываў. У адным траўнiку напiсана: "Ад водару часночнага бегае ўсялякi гад атрутны".

l Нашы продкi таксама развешвалi ў хатах вязанкi часнаку. З аднаго боку, каб засцерагчыся ад нячыстай сiлы, з другога — каб пазбавiцца ад хваробаў, якiя "лятаюць" у паветры.

l Народныя лекары раiлi лячыць нарывы i скулы вараным i тоўчаным часнаком. Часнаком лячылi ад глiстоў i iншых паразiтаў.

l Калi вас уджалiла пчала або пакусалi камары, трэба хворае месца памазаць свежым сокам часнаку, i боль сцiхне. Правераны i надзейны спосаб.

l Аднак злоўжываць часнаком нельга — пагаршаюцца зрок i працаздольнасць нырак.