ПАЧАТАК КАЛЯДАЎ, ПЯРЭДАДЗЕНЬ НАРАДЖЭННЯ ХРЫСТОВАГА. ПЕРШАЯ, ПОСНАЯ, БЕДНАЯ, ГАЛОДНАЯ, ВЯЛІКАЯ КУЦЦЯ

Источник материала:

l Пярэдадзень Калядаў — гэта момант незвычайнага эмацыянальнага стану, святочнага настрою. Уся сям’я рыхтавалася да свята. Хто i дзе б нi знаходзiўся, абавязкова спяшаўся да гэтага дня вярнуцца дадому. Сэнс гэтага жадання зразумелы: калi ў першы дзень Калядаў усе будуць дома, то i на працягу ўсяго года сям’я будзе разам; калi ж хтосьцi не змог апынуцца дома, то меркавалi, што ў гэтым годзе ён можа пакiнуць сям’ю назаўсёды.

l Каб увесь год у доме былi парадак i чысцiня, трэба было ўсё прыбраць: шкрэблi сталы, лавы, падлогу, чысцiлi печ, мянялi сеннiкi.

l У хрысцiянскай традыцыi лiчыцца, што аб часе i месцы нараджэння Iсуса Хрыста валхвам паведамiла Вiфлеемская зорка, якая ўзышла на небасхiле з наступленнем цемры. Менавiта таму святочная вячэра пачыналася ўвечары са з’яўленнем першай зоркi i праходзiла ў строгiм маўчаннi.

l Яшчэ адна акалiчнасць пачатку святочнай вячэры сведчыць аб зблiжэннi дзвюх культур — народнай i праваслаўнай. Як вядома, Iсус Хрыстос нарадзiўся ў авечнiку i першай яго калыскай былi яслi з сенам. Таму неад’емным атрыбутам сервiроўкi святочнага стала быў невялiкi стос сена. Яго тонка сцялiлi на стале, а зверху засцiлалi абрус.

l Нараджэнне Хрыстова не сустракалi ў паўсядзённым адзеннi. Лiчылася, што гэта i надалей будзе правакаваць беднасць. Таму адзенне павiнна быць новым. Не пажадана было апранаць адзенне цёмных колераў.

l Нашы продкi верылi, што апоўначы на свята Нараджэнне Хрыстова расчыняюцца Нябесныя вароты i на зямлю сыходзiць Сын Божы. I таму ў гэты час можна прасiць Госпада аб выратаваннi ад хваробаў i сваiх грахоў. Усё, аб чым чалавек молiцца ў гэту ноч, абавязкова спраўдзiцца, калi роўна а 12-й гадзiне ночы выйсцi на двор i тройчы паўтарыць сваю просьбу, гледзячы ў неба.