Галоўнае ў гэты час — не падаць духам

Источник материала:

— У першую чаргу, зразумела, давялося эканомiць, сапраўды ад нечага адмовiцца. Хоць мяса з хлебам на стале ёсць увесь час. Напрыклад, у нашай сям’i ўсе — ласуны. Раней даволi часта куплялi нейкiя торцiкi, рулецiкi, а цяпер перайшлi на ўласнае печыва, балазе, што можам i любiм гэта рабiць. Выпякаем пiражкi з розным начыннем, пiрагi з тым жа хатнiм варэннем. Атрымлiваецца i больш танна, чым купленае, i смачна. Дарослыя члены сям’i не адмовiлiся б знайсцi i падпрацоўку, але знайсцi яе ў нашай мясцовасцi не так проста. Скажам, транспарт у райцэнтр i назад ходзiць толькi некалькi разоў на дзень, таму i паспяваць туды ранiцай на працу, i вяртацца ўвечары дадому — праблематычна. Зыходзячы з гэтага, найперш пакуль плануем пашыраць уласную гаспадарку. Яйкi, мяса птушкi апошнiм часам падаражэлi, дык думаем трымаць больш курэй, гусей. Свiнню яшчэ паспрабуй адкармi, а тут фактычна будзе "хуткае мяса". Па восенi тушонку можна рабiць на зiму. Дарэчы, сёлета плануем зрабiць больш хатнiх нарыхтовак з агарода, наставiць таго ж варэння, назбiраць грыбоў.

Планавалi дагэтуль купiць новую пральную машыну, але потым падумалi i вырашылi адмовiцца ад набыцця. У той жа час сям’я старэйшага сына думае браць крэдыт пад набыццё жылля ў райцэнтры. Трэба ж неяк i пра будучыню думаць. Увогуле, у нашай сям’i не падаюць духам, мы iмкнёмся ўвесь час па магчымасцi падтрымлiваць адно аднаго.

— Ды нiякiх захадаў не рабiў. Мы ж гаворым пра асабiстае, так? I на сам крызiс я асаблiва ўвагi не звяртаю. А што цэны ў крамах?.. Дакладна i не скажу, як яны апошнiм часам — мянялiся або не. У мяне вядзеннем усiх хатнiх спраў займаецца жонка, у тым лiку i набыццём прадуктаў харчавання. Так, правiльна кажаце, мая задача — прынесцi дадому зарплату i аддаць ёй (смяецца)!

— Я, можна смела сказаць, зараз актыўна падтрымлiваю айчынных вытворцаў. Найперш гэта датычыць касметыкi. Лiчу, што па ўзроўнi якасцi яна нiчым не горшая, а часам, магчыма, i лепшая за замежную. А па цане — больш танная, чым я задаволена. Яшчэ я iмкнуся адмаўляцца ад ужывання шэрагу прадуктаў харчавання, не вельмi карысных для здароўя: чыпсаў, салодкiх газiраваных напояў, не купляць тыя ж шакаладныя батончыкi. Тут табе i эканомiя, i карысць для арганiзма. Стала больш патрабавальнай да сябе, сачу, каб нейкiх iмпульсiўных, спантанных пакупак было менш. А што да буйных выдаткаў... Мне трэба тэрмiнова рабiць у жыллi рамонт, каб пераехаць туды жыць. Але ж гэта не прымахаць, а неабходнасць, так?

— Нiякiх, усё як было, так i засталося. Запланаваны адпачынак? Мне яго з-за мноства спраў увесь час цяжка планаваць, а не толькi ў сувязi з крызiсам. Сёлета на поўдзень не паедзем у прынцыпе, хацелася б пабыць з дзецьмi на прыродзе. На дачы мы звычайна толькi адпачываем, там у нас растуць практычна адны кветкi. I нешта кардынальна змяняць мы ў найблiжэйшы час таксама не збiраемся.

— Ведаеце, даводзiлася бываць i ў горшых абставiнах, таму зараз, лiчу, нiчога асаблiвага не адбываецца. Даруйце, нiхто з голаду не памiрае. Калi гаварыць пра сябе, дык я працаваў, працую i збiраюся працаваць далей. Мне за нейкiм крызiсам назiраць няма часу: на працу iду ў 6 гадзiн, вяртаюся апоўначы. Я вам пра iншае раскажу. Размаўляў з фермерамi, дык да iх на працу ў цяплiцы ўладкавалася каля 20 цыганаў. Думаеце, каб зарабiць, крызiс iх фiнансава закрануў? Я лiчу, што належным чынам спрацавала мiлiцыя, перакрыла ўсе шляхi для сумнiўных заробкаў. А гаспадарку ў нашай сям’i вядзе жонка, яна ўмее гэта рабiць як след. Так, нешта мне гаварыла пра цэны, але нас тыя зрухi не вельмi закранулi.

— Тое, пра што вы гаворыце, мяне яшчэ не закранула, у маiм жыццi нiчога не змянiлася. Хоць павелiчэнне цэнаў на асобныя тавары i паслугi я, безумоўна, заўважыла. I гэтымi фактамi, скажу вам, моцна абурана: ва ўсiм свеце ў сувязi з фiнансавым крызiсам цэны падаюць, а ў нас чамусьцi павялiчваюцца. Ад набыцця асобных тавараў за апошнi час я палiчыла за лепшае адмовiцца.

Я, напэўна, не вельмi падыходжу для тэмы гэтага апытання. Рэч у тым, што я хоць i пайшла нядаўна на пенсiю, але яшчэ працягваю працаваць. Таму са снежня мiнулага года маё фiнансавае становiшча нават палепшылася: усё ж пенсiя плюс зарплата, хоць зараз у мяне i не поўная нагрузка. Таму адчуваю я сябе зараз выдатна. Праўда, трэба ўлiчыць, што жыву ў сельскай мясцовасцi, таму тая ж бульба, iншыя нарыхтоўкi — усё са свайго агарода. Дарэчы, i на сёлетнi сезон расада ўжо ёсць. Зноў жа, трымаю курэй. Цэны, вядома ж, растуць, аднак на сабе я пакуль iх уплыў адчуваю не вельмi моцна. Вось нават раблю вялiкi рамонт. Дзецi ў мяне ўжо самастойныя, жывуць асобна.