Нiкiфар КУТУЗАЎ: КАБ ДАЖЫЦЬ ДА СТА ГАДОЎ, ТРЭБА ЗАЙМАЦЦА СПОРТАМ І КАХАЦЬ ЖАНЧЫН!... 21.by

Нiкiфар КУТУЗАЎ: КАБ ДАЖЫЦЬ ДА СТА ГАДОЎ, ТРЭБА ЗАЙМАЦЦА СПОРТАМ І КАХАЦЬ ЖАНЧЫН!..

11.03.2010 — Новости Общества |  
Размер текста:
A
A
A

Источник материала:

Легендарны абаронца блакаднага Ленiнграда адзначыў свой 100-гадовы юбiлей

Нiкiфар Мiхайлавiч КУТУЗАЎ — чалавек, якi правёў дзяцiнства на Пскоўшчыне, а пасталеў у Ленiнградзе; сустрэў вайну ў Расii, а пачуў радасную вестку аб Перамозе ў Беларусi. Узнагароджаны ордэнамi Чырвонай Зоркi, Айчыннай вайны I i II ступеняў, медалямi "За абарону Ленiнграда" i "За баявыя заслугi"... Вядома, шмат чаго цiкавага мог бы расказаць гэты гераiчны чалавек. Асаблiва ў той дзень, 9 сакавiка, адзначаючы свой 100-гадовы юбiлей...

У кватэры Нiкiфара Мiхайлавiча ў дзень юбiлею было надзвычай шмат гасцей, што прыехалi павiншаваць ветэрана. Вядома, перш, чым пасля ўрачыстых вiншаванняў пачалi рассыпацца госцi, былi пытаннi пра Вялiкую Айчынную вайну i асаблiва пра тое, як жылося ў блакадным Ленiнградзе...

— Падчас абароны Ленiнграда я быў i сапёр, i пяхотнiк: мы (мае салдаты) займалi два кiламетры, i бiлi немцаў, — расказваў Нiкiфар Мiхайлавiч. — I я паранены быў нават снайперам! Бо мне камандзiр дывiзii кажа: "Кутузаў, пайдзi сёння на "паляванне"...

Цiкава, дарэчы, што прозвiшча Кутузаў наш герой атрымаў таксама вельмi дзiўна: з гэтым звязаная адна надзвычай цiкавая гiсторыя... У вёсцы на Пскоўшчыне, дзе нарадзiўся маленькi Нiкiфар, вяскоўцы прозвiшчаў не мелi з-за непатрэбнасцi, бо ведалi адно аднаго па iмёнах. А таму пасталеўшы юнак, калi спатрэбiлася пасведчанне асобы пры паступленнi ў рамеснiцкую вучэльню, проста не ведаў, што прапаноўваць у якасцi прозвiшча... Прыйшлося выбiраць! I выбар упаў на любiмага героя расiйска-французскай вайны — фельдмаршала Кутузава... Невыпадкова, што пазней лёс Нiкiфара Мiхайлавiча будзе звязаны менавiта з вайсковай дзейнасцю — вось як выбар iмя ўплывае на лёс чалавека!..

А лёс, як i ў многiх, хто жыў у той час, быў нялёгкi, бо пасля доўгiх гадоў лютай вайны наступiлi часы, бадай, яшчэ больш цяжкiх будняў руплiвай працы па ўзнаўленнi Бацькаўшчыны. Нiкiфар Кутузаў у пасляваенныя гады займаўся абяззбройваннем краiны ад мiнаў, снарадаў, якiя яшчэ не разарвалiся — з гэтай адказнай справай давялося яму праехаць уздоўж усю Беларусь, "назбiраўшы" ў калекцыю сваёй роты ад 19 да 30 тысяч боепрыпасаў...

Але якi падарунак хацеў бы бачыць сам Нiкiфар Мiхайлавiч на сваё 100-годдзе?..

— Мне вось сёння ўнучка пазванiла... з Галандыi — яна мне падарыла трэцяга праўнука! — смяецца наш юбiляр.

— А што трэба, каб дажыць да вашага ўзросту? — пыталiся прысутныя.

— Што трэба? Найперш, займацца спортам — я дык на лыжах любiў пакатацца, а таксама атрымаў майстра па шахматах; а яшчэ танчыць, спяваць... i, вядома, кахаць жанчын! Вось, што самае галоўнае! Без жаночага кахання — нiкуды!..

Мiкола ТАМАШЭВIЧ. Фота аўтара.

 
 
Чтобы разместить новость на сайте или в блоге скопируйте код:
На вашем ресурсе это будет выглядеть так
Легендарны абаронца блакаднага Ленiнграда адзначыў свой 100-гадовы юбiлей Нiкiфар Мiхайлавiч КУТУЗАЎ — чалавек, якi правёў дзяцiнства на Пскоўшчыне, а пасталеў у Ленiнградзе; сустрэў вайну ў Расii, а пачуў радасную вестку аб Перамозе ў Беларусi. Узнагароджаны ордэнамi Чырвонай Зоркi, Айчыннай вайны I i II ступеняў, медалямi "За абарону Ленiнграда" i "За баявыя заслугi"... Вядома, шмат чаго цiкавага мог бы расказаць гэты гераiчны чалавек. Асаблiва ў той дзень, 9 сакавiка, адзначаючы свой 100-гадовы юбiлей...
 
 
 

РЕКЛАМА

Архив (Новости Общества)

РЕКЛАМА


Яндекс.Метрика