Калi горад побач...
Сымон СВIСТУНОВIЧ
Жыццё не тэрыторыi сельсавета, якi знаходзiцца далёка ад горада, працякае больш павольна i спакойна ў параўнаннi з прыгараднымi населенымi пунктамi. Крошынскi сельскi Савет хоць i не мяжуецца з Баранавiчамi, але калi ехаць электрычкай, то ўсяго ў адным прыпынку ад горада знаходзiцца. У Крошын дабiрацца вельмi зручна, бо электрычкi Баранавiчы—Мiнск iдуць часта i нехта прыязджае сюды на працу. А яшчэ каля Крошына, абапал чыгункi, раскiнуўся дачны пасёлак, а гэты факт таксама ўносiць ажыўленне ў мясцовае жыццё.
Калi я заглянуў у Савет, то ў кабiнеце старшынi Канстанцiна Ясюка застаў старшага ўчастковага iнспектара Алега Кавальчука. З гэтай нагоды i размова наша пайшла ў пэўным накiрунку. — Мы сустракаемся штодня, — сказаў старшыня Савета, — даводзiцца працаваць у цесным кантакце, бо людзi, бывае, прыходзяць са сваiмi скаргамi i скандаламi ў сельсавет. Знайсцi ўчастковага iнспектара не праблема i па звычайным тэлефоне цi мабiльным, але чалавеку iншым разам хочацца выгаварыцца i пачуць словы спачування. Дык цi адчуваецца тут уплыў горада? — Безумоўна, што датычыцца правапарушэнняў на тэрыторыi сельсавета, то пэўны «працэнт» iх робяць жыхары Баранавiч, i гэта зразумела, — растлумачыў Алег Кавальчук, — вельмi ж зручна наведваць вёскi, якiя знаходзяцца непадалёк ад горада. У асноўным даводзiцца разбiрацца ў бытавых скандалах: разлад у сям’i, не падзялiлi прысядзiбны ўчастак з раднёй цi суседзямi i iншыя дробныя парушэннi. Якiя, як правiла, учыняюць адны i тыя ж людзi. Гэтыя сем’i ў сельсавеце добра ведаюць i з iмi найбольш праблем, але ж парушальнiкi спакою — свае, вясковыя. Яны навiдавоку, i разабрацца з iмi ўчастковы iнспектар можа ў любы час. А сур’ёзную праблему ствараюць злачынцы з горада. I калi крадуць, то з размахам. Успамiнаецца, як з фермы за адну ноч выкралi пяць цялят. Сляды прывялi ў Баранавiчы, i неўзабаве некалькi жыхароў горада было асуджана. Выкрадалi па начах кароў у вёсках Альсевiчы, Скарчава, Стайкi, i ў гэтых выпадках рабавалi не свае. Людзi часта i самi вiнаватыя, бо лёгка пускаюць зладзеяў у хату. Або падапруць дзверы палкай — i пайшлi. Па навакольных вёсках ходзяць з таварам цыганкi — прапаноўваюць адзенне i розную дробязь, заглядваюць у хаты. Здаралася, што ў людзей прападалi грошы. Шмат клопату з дачамi, хоць сёлета зладзеi асаблiва i не дакучалi. Тут у многiм вiнаваты i самi дачнiкi. На адзiн бок чыгункi яны арганiзавалi варту, а на другi — усе дачы самi па сабе. А зладзеям вельмi зручна — пад’ехаў на электрычцы, ускочыў у адну дачу, у другую — ухапiў нешта i праз гадзiну на электрычцы з’ехаў у горад. Многа дач пустуючых — гаспадары састарэлi цi ўжо здаволiлiся з лецiшча. Калi па выхадных у клубе праводзяцца дыскатэкi, то сюды прыязджае моладзь з горада — дзецi i ўнукi мясцовых жыхароў, але трэба прызнаць, што для Крошына правапарушэннi непаўналетнiх не з’яўляюцца тыповымi. На тэрыторыi сельсавета амаль няма i кiнутых дзяцей ды i пазбаўленне бацькоўскiх правоў тут — як выключэнне. Факт, безумоўна, станоўчы, бо ў многiх сельсаветах у гэтым плане вялiкая праблема. Трэба сказаць, што i кiраўнiцтва РАУС наведвае сiстэматычна сельсаветы раёна. Вядзе прыём жыхароў, разбiраецца ў iх пытаннях.
Чтобы разместить новость на сайте или в блоге скопируйте код:
На вашем ресурсе это будет выглядеть так
Жыццё не тэрыторыi сельсавета, якi знаходзiцца далёка ад горада, працякае больш павольна i спакойна ў параўнаннi з прыгараднымi населенымi пунктамi
|
|