Знойдзены ген, якi перашкаджае нам жыць

Источник материала:

Як высветлiлася, за працягласць жыцця адказвае адмысловы ген, выдаленне якога можа iстотна падоўжыць iснаванне арганiзма.

Аказваецца, жыць гэтак жа доўга, як галапагоская чарапаха, чалавеку не дае не толькi экалогiя, стрэсы i шкодныя звычкi. Брытанскiя вучоныя з Цэнтра дыябету i эндакрыналогii пры Унiверсiтэцкiм каледжы Лондана выявiлi, што кантролем за працягласцю жыцця займаецца ген S6K1. Выдаленне гэтага гена можа значна падоўжыць iснаванне арганiзма.

Навукоўцы, як водзiцца, пачалi з мышэй. У вынiку эксперыменту на свет з'явiлiся мышкi, у якiх названы ген адсутнiчае. Іх жыццё ў сярэднiм павялiчылася на 20 працэнтаў — з 950 да 1110 дзён. У чалавечым эквiваленце дадатак склаў бы каля 15 гадоў жыцця. Акрамя таго, гэтыя мышы сталi цалкам неўспрымальнымi да дыябету другога тыпу. Косцi ў iх мацнейшыя, чым у iх суродзiчаў, па-ранейшаму абцяжараных "генам смерцi". I, нарэшце, арганiзм гэтых мышэй пачаў самастойна паводзiць сябе так, нiбы знаходзiўся на строгай бескаларыйнай дыеце. Гэта яшчэ раз даказвае важнасць умеранага харчавання ў справе ўмацавання здароўя.

Лiчыцца, што за апошнiя 100 гадоў самае доўгае жыццё сярод жанчын пражыла францужанка Жанна Кальман. Яна памерла 4 жнiўня 1997 года ва ўзросце 122 гадоў i 164 дзён. Рэкорд даўгалецця ў мужчын належыць Хабiбу Мiяну з Iндыi. Ён памёр у 2008 годзе ва ўзросце 128 гадоў.

У Расii выберуць самага дужага крымiнальнiка

Упершыню ў Расii пройдуць спаборнiцтвы па сiлавым экстрыме сярод асуджаных.

Як паведамiлi ў Федэральнай службе выканання пакаранняў, спаборнiцтвы адбудуцца ў екацярынбургскай калонii №10. Прычына ў тым, што менавiта тут знаходзiцца асаблiва шмат арыштантаў-барцоў. Яны ўсе нямала часу праводзяць у спартзале, а некаторыя з iх на волi нават прафесiйна займалiся сiлавым экстрымам.

Дарэчы, самi асуджаныя i прапанавалi наладзiць своеасаблiвую праверку iх здольнасцяў. Падчас спаборнiцтваў яны памераюцца сiлай у пераносе цяжараў, цяганнi аўтамабiля, узняццi бервяна i г.д. Да выступленняў дапусцяць толькi тых асуджаных, якiя не маюць медыцынскiх супрацьпаказанняў да экстрэмальных нагрузак. Перад спаборнiцтвамi яны ўсе пройдуць свайго роду допiнг-кантроль.

У якасцi суддзяў асуджаныя вырашылi прыцягнуць адмiнiстрацыю калонii i спартыўны аддзел Екацярынбургскай епархii. Арыштантаў, якiя зоймуць прызавыя месцы, чакаюць узнагароды.

У цяжкiя часы на свет з'яўляецца менш хлопчыкаў

Даследаванне Калiфарнiйскага ўнiверсiтэта паказала, што ў цяжкiя часы на свет нараджаецца намнога менш хлопчыкаў.

Гэты вывад пакуль не быў пацверджаны iншымi даследаваннямi i заснаваны на гiстарычнай статыстыцы: аналiзавалiся звесткi па Швецыi ў перыяд з 1750 па 1912 год i ЗША ў перыяд з 1930 па 1970 гады. Аўтары гiпотэзы прапанавалi два тлумачэннi гэтаму феномену. Па-першае, быццам бы падобным чынам жаночы арганiзм, якi знаходзiцца пад уздзеяннем моцнага стрэсу, адхiляе больш "слабыя" (мужчынскiя) эмбрыёны; па-другое — што адсейваюцца хваравiтыя эмбрыёны, большасць з якiх зноў жа складаюць мужчынскiя. Цiкава таксама, што прадстаўнiкi моцнай паловы, што нарадзiлiся ў складаныя часы, як правiла, маюць лепшае здароўе i жывуць даўжэй, чым мужчыны, якiя нарадзiлiся на свет у бяскрызiсныя гады.

У Вялiкабрытанii котка дапамагла iмiгранту застацца ў краiне

Новы, выключны прэцэдэнт створаны ў складанай судова-прававой практыцы Вялiкабрытанii. Белая пушыстая англiйская котка дапамагла iмiгранту з Балiвii паспяхова апратэставаць у судзе рашэнне брытанскага МУС, якое праiнфармавала балiвiйца пра неабходнасць пакiнуць тэрыторыю Злучанага Каралеўства пасля заканчэння ў яго 4-гадовай вiзы.

Прадстаўнiкi ўнутрыпалiтычнага ведамства былi проста ўражаныя, калi парушальнiк аспрэчыў гэты вердыкт у Трыбунале па iмiграцыi i дазволе на прытулак. Паводле заявы iстца, у выпадку ад'езду з Вялiкабрытанii ён "пакiне сiратой сваю котку, што парушае яго правы чалавека". Паводле версii балiвiйца, наяўнасць у яго коткi сведчыць пра тое, што ён цалкам уладкаваўся ў Вялiкабрытанii i мае абавязкi ў дачыненнi да жывёлiны.

Брытанскi суддзя адхiлiў у сувязi з гэтым апеляцыю МУС i вынес рашэнне на карысць iмiгранта. Пры гэтым ён наклаў забарону на апублiкаванне iменi балiвiйца i нават коткi ў iнтарэсах абароны таямнiцы асабiстага жыцця.

Раманы Роўлiнг сапсавалi жыццё маладому англiчанiну па iменi Гары Потэр

Жыццё англiчанiна па iменi Гары Потэр моцна змянiлася з моманту выхаду ў свет знакамiтых раманаў Джоан Роўлiнг пра хлопчыка-чараўнiка. Спачатку сапраўднаму Гары спадабалася супадзенне, але неўзабаве яго жыццё ператварылася ў кашмар, пiша The Daily Mail.

Рэальны Гары Потэр нарадзiўся ў 1989 годзе ў Портсмуце, графства Гемпшыр, i атрымаў сваё iмя ад мамы, якая i падазраваць не магла, што неўзабаве гэта iмя стане сапраўдным праклёнам для сына. Паводле яе слоў, яна назвала сына ў гонар прынца Гары. Пасля выхаду першага ж рамана Роўлiнг на яго пачалi сыпацца насмешкi з боку аднагодкаў, дарослых людзей i нават футбольнага трэнера, у якога ён займаўся.

"Нiхто не верыць, што ў мяне такое iмя i што мама яго мне дала задоўга да з'яўлення кнiгi пра чараўнiка, — расказаў Гары газеце. — Нават мая дзяўчына патрабавала паказаць пашпарт на першым спатканнi, каб пераканацца, што я не жартую".

Яму адмовiлiся прадаваць квiток на чыгунцы, палiчыўшы, што гэта розыгрыш i прыняўшы яго пасведчанне за падробку. Палiцэйскiя, спыняючы маладога чалавека для праверкi дакументаў, таксама смяюцца з яго. Як адзначае газета, у сапраўднага Гары ёсць шрам на лбе, як i ў аднайменнага героя раманаў — ва ўзросце 15 гадоў ён ехаў на веласiпедзе i не змог аб'ехаць лiхтарны слуп. "Рэакцыя людзей на мяне i маё iмя — ад iстэрычнага смеху да агрэсii. I нiхто не разумее, што я нарадзiўся нашмат раней, чым быў прыдуманы герой у кнiзе. Я нават не магу злiчыць, колькi разоў на мяне паказвалi пальцам", — паскардзiўся Гары газеце.

Больш за палову працоўнага дня расiяне праводзяць у бяздзейнасцi

Больш за 50 працэнтаў працоўнага часу персанал расiйскiх кампанiй расходуе неэфектыўна, падлiчылi эксперты групы кампанiй "Iнстытут трэнiнгу", якiя ў снежнi 2008 года, праводзячы даследаванне "Кiраванне персаналам ва ўмовах крызiсу", назiралi, а затым апытвалi 2 788 служачых 12 расiйскiх кампанiй, якiя працуюць у Маскве, Санкт-Пецярбургу, на Урале i ў гарадах Паўночна-Заходняга i Цэнтральнага адмiнiстрацыйных акруг, пiша газета "Ведамасцi".

Паводле вынiкаў даследавання, офiсны персанал расiйскiх кампанiй у сярэднiм неэфектыўна выкарыстоўвае 4 гадзiны 25 хвiлiн працоўнага часу. З iх прыкладна 80 хвiлiн работнiкi трацяць на перакур, 60 хвiлiн — на распiццё чаю цi кавы, яшчэ каля гадзiны трацiцца на нефармальныя зносiны з калегамi, а 45 хвiлiн займае перыяд, калi да i пасля абеду iнтэнсiўнасць працы служачых змяншаецца сама па сабе. Акрамя таго, у сярэднiм па 15 хвiлiн iдзе на спазненнi i датэрмiновы сыход з працы. Як вынiк — паўдня прастою.

У той жа час самаацэнка загружанасцi персаналу паказвае iншыя вынiкi: работнiкi мяркуюць, што яны эфектыўна займаюцца сваёй прафесiйнай справай 87 працэнтаў працоўнага часу, спецыялiсты — 93 працэнты, кiраўнiкi сярэдняга i вышэйшага звяна ўпэўненыя, што эфектыўныя на 95 i 97 працэнтаў адпаведна.