Няма работы? Можна пашукаць у... сталiцы

Источник материала:

Калi за студзень—май летась па дапамогу ў працаўладкаваннi ў службы занятасцi насельнiцтва звярнулiся каля 17 тыс., то за такi ж перыяд сёлета — ужо 19 тыс. жыхароў вобласцi. Тым не менш «скачка» беспрацоўя не адбылося. Як адзначыла Вольга Кiм, найперш гэта сталася вынiкам актыўнай палiтыкi на рынку працы — прафесiйнаму навучанню i перанавучанню, субсiдзiраванню грамадзян, якiя вырашылi заняцца прадпрымальнiцкай дзейнасцю, дзяржаўнай падтрымцы па перасяленню на iншае месца жыхарства. Апроч таго, з пачатку года праз цэнтры занятасцi вобласцi ўдалося ўладкаваць на сталую работу звыш 10 тыс. чалавек.

На сёння служба занятасцi Мiншчыны мае звесткi аб наяўнасцi 5,7 тыс. вакансiй — у асноўным па будаўнiчых i сельскагаспадарчых спецыяльнасцях. Аднак якраз тут i ўзнiкае першая праблема. Як заўважыла Вольга Кiм, да 80 працэнтаў свабодных рабочых месцаў, аб якiх паведамiлi наймальнiкi, разлiчаны на выкарыстанне «мужчынскай» працы. Тады як большая частка беспрацоўных рэгiёна — наадварот, жанчыны.

Другая «балючая кропка» — моладзь. Паводле даных статыстыкi, 52 працэнты ад агульнай колькасцi беспрацоўных Мiншчыны знаходзяцца ва ўзросце ад 16 да 29 гадоў. А ў сваю чаргу больш чым палова з iх з’яўляюцца непаўналетнiмi, якiя не маюць нiякай прафесii i, такiм чынам, вялiкiх шанцаў на атрыманне больш-менш «вартага» месца.

Аднак цi не самае вострае пытанне — рэгiёны. Да прыкладу, зараз па Капыльскаму, Валожынскаму, Старадарожскаму, Мiнскаму, Смалявiцкаму раёнах у сярэднiм на адну вакансiю прыпадае прыкладна па аднаму беспрацоўнаму. I ў той жа час па Салiгорску, Слуцку, Маладзечанскаму раёну на кожную прапанову наймальнiкаў фактычна знаходзiцца па 5—7 прэтэндэнтаў. Сапраўды, падобнае становiчша ўзнiкла не на роўным месцы — найперш яно сталася вынiкам рэарганiзацыi вайсковых частак, рэфармавання прамысловасцi i сельгасвытворчасцi, «безадраснага» прафесiйнага навучання. Тым не менш, адзначае Вольга Кiм, галоўнае сёння — змянiць сiтуацыю. I перш-наперш па невялiкiх населеных пунктах, дзе пры наяўнасцi беспрацоўя фактычна няма нiводнай вакансii. Гаворка, у прыватнасцi, iдзе аб пасёлках Раёўка Маладзечанскага, Урэчча Любанскага i Свiслач Пухавiцкага раёнаў.

— Праблему занятасцi ў Раёўцы плануецца вырашыць да 2010 года, прычым ужо налета тут мяркуецца вывучыць варыянты па адкрыццю дадатковых вытворчасцяў, — кажа Вольга Кiм. — Ва Урэччы стаўка будзе рабiцца на развiццё надомнай працы, i, у сувязi са стварэннем аграгарадка, — на сферу гандлю i паслуг. Нарэшце, перспектыўнымi напрамкамi для Свiслачы стануць падтрымка прадпрымальнiцтва, а таксама працаўладкаванне ў iншых населеных пунктах. I ў тым лiку ў сталiцы — чакаецца, што ўжо ў гэтым годзе вакансii ў Мiнску змогуць дадаткова атрымаць каля 40—50 жыхароў пасёлка.

Мiж тым, заўважае намеснiк дырэктара гарадскога цэнтра занятасцi Соф’я Свярдлова, адной з тэндэнцый апошняга часу ў Мiнску сталася прыкметнае павышэнне попыту на працоўную сiлу. Сёлета паказчык занятасцi ў эканомiцы горада можа дасягнуць рэкорднай адзнакi ў 1 млн чалавек. I ў той жа час даводзiцца казаць, што сталiчны рынак працы адчувае пэўны «дэфiцыт». На 7,5 тыс. беспрацоўных тут прыпадае не менш за 14 тыс. вакансiй. А ў чэрвенi, з улiкам традыцыных сезонных ваганняў, колькасць заявак наймальнiкаў узрасла да 17 тысяч.

— На рынку працы горада захоўваецца высокi попыт на рабочых — слесараў, вадзiцеляў аўтамабiляў, электраманцёраў, гандляроў, зваршчыкаў, каменшчыкаў, маляроў, тынкоўшчыкаў, — зазначае Cоф’я Свярдлова. — Сярод служачых i спецыялiстаў асаблiвай папулярнасцю карыстаюцца ўрачы, медсёстры i iнжынеры асобных квалiфiкацый. Iснуе патрэба ў кiраўнiках сярэдняга звяна — загадчыках структурных падраздзяленняў, майстрах, прарабах. Нарэшце, адчуваецца востры недахоп так званых «неквалiфiкаваных» рабочых — грузчыкаў, дворнiкаў, прыбiральшчыкаў i г.д. Безумоўна, далёка не ўсе заяўкi «падмацаваны» высокай аплатай. Аднак у якасцi канстатацыi: сярэднi ўзровень заробкаў па ўсiх вакансiях у сталiцы па стану на 1 чэрвеня складаў 467 тыс. рублёў.

Пры ўладкаваннi ў арганiзацыi Мiнска для жыхароў iншых рэгiёнаў працягвае дзейнiчаць ранейшае правiла. Спецыяльны дазвол гарвыканкама патрабуецца толькi грамадзянам, якiя пражываюць на значнай адлегласцi ад горада i не маюць магчымасцяў штодня дабiрацца да месца работы i вяртацца назад. Што да асоб з населеных пунктаў, якiя маюць добрыя i да таго ж рэгулярныя транспартныя зносiны са сталiцай, то тут нiякiх «дадатковых санкцый» не патрабуецца. Адпаведна, падкрэслiла Соф’я Свярдлова, у такiм выпадку наяўнасць мiнскай прапiскi — умова зусiм неабавязковая.

Дарэчы, цiкавы факт. Паводле слоў Соф’i Свярдловай, памiж Мiнскам i Мiнскай вобласцю наладжаны абмен iнфармацыяй аб вакансiях. Адпаведна, поўныя звесткi аб магчымасцях працаўладкавання ў сталiцы можна атрымаць, у прыватнасцi, у цэнтрах занятасцi насельнiцтва навакольных раёнаў. Другi шлях пошуку свабоднага месца ў буйнейшым горадзе краiны — Iнтэрнэт. Пры гэтым «працоўны» сайт Мiнгарвыканкама www.minsk.gov.by/rabota наведалi ўжо больш за 611 тыс. чалавек — як непасрэдна мiнчан, так i жыхароў iншых рэгiёнаў Беларусi.